Bizim coğrafyamız, sevgi ve barıştan nasiplenen bir coğrafya. Bu coğrafyaya gönderilen gönül dostlarının her biri, gönülleri imar etmek için koşup gelmişler. Bu topraklar sevgisiz de kalmaz, barışsızda…Ne olur ne biter bilemeyiz lakin, eninde sonunda sevgi hâkim olur, barış galebe çalar gönüllere…...
Devamını OkuNisan-Mayıs ayları bu yıl, bir bayramdan bir diğerine geçiş ayları oldu. Yine bir burukluk, yine bir hüzün çöktü kaldı üzerimize…Yine doldu gözlerimiz…Yine önümüz bayram üstelik kurban…Teselli babından türkülere vurduk kendimizi… Bizi en iyi anlayanlardan birine bırakalım o zaman sözü… Rahmetli Ozan Arif,...
Devamını OkuHani nerde barış türküleri? Hani nerde savaşların bittiği müjdesi? Dünya yalancı, insanlar yalancı. Ölmesin çocuklar, Doğu Türkistan’da, Orta Doğu’da, Gazze’de, Ukrayna’da Afrika’da, zulümden, savaştan, vahşetten, açlıktan, hastalıklardan… O minicik yüzlerde gülücükler donmasın…Gülen yüzler solmasın… Bayram olsun her gününüz… Sizin olsun neşe, sizin olsun sevinç, sizin...
Devamını OkuDoğru düzgün kişinin başı derde girse, yapmayacaktı, etmeyecekti, gitmeyecekti, konuşmayacaktı, yazmayacaktı, ulu orta fikrini söylemeyecekti. Yapma dedik, etme dedik, çok söyledik, ne yapalım çeksin cezasını diyenlerden olduk. Edepsizin, terbiyesizin, küfürbazın imdadına iki elimiz kanda olsa koşuyoruz. Yapmamıştır, iyi insandır. Ağzından kaçmıştır....
Devamını OkuUzun uzun zaman önce memleketin birinin bir şehrinde hırslı gözü mevki ve makamda olan bir Bey hatunu varmış. Uzun yıllar çocukları olmamış. Sonunda bir erkek evlatları olmuş. Bey kurbanlar kesmiş, fakir fukarayı doyurmuş. Aradan birkaç sene geçmiş. O iyi niyetli,...
Devamını OkuMustafa Ertaş, benim tabirimle Ertaş Baba, Taşeli’nin kahramanlarından biri. O yörenin gözbebeği olan ve Karamanoğlu Beyliğinin ilk Payitahtı olarak tarihte yerini alan Ermenek adı Ermenâk’tan geliyor. Ermenâk, güzel Türkçemizde “yiğit yetiştiren yamaç” anlamında. Ertaş baba işte bu yiğit yetiştiren yamaçtan…...
Devamını OkuNe oldu bize? Ne o eski hısım akraba kaldı? Ne o dost ve arkadaşlarımız… Ne de kardeşlerimiz… El gibiler… Nisan ayı gibi soğuk her biri…Gül bahçesine girseler, çiçek tarlasından geçseler yüzleri gülmez hiçbirinin. Bu soğukluk neden mi? Kimi gururdan…Kimi kibirden…Kimi mağrurluktan… Bahardan soğuduk…Soğuktan soğuduk…Kendimizden soğuduk…Hayattan soğuduk… Yetmedi...
Devamını OkuHarman olmasın hayatımız, duman oldu der gibi…Savrulmak yok, ayrılmak yok, dağılmak yok öteye beriye…Daha harmandalı oynayacağız, harman yerinde… “Harmandalı efem geliyor…” diye…Dostumuzun arkadaşımızın, hısım-akrabanın düğününde derneğinde… Harman oldu hayatımız, dünya döner, felek döner, başımız döner, denge kayıp, ayaklarımız dolaşır, dilimiz...
Devamını OkuUzun uzun zaman önce memleketin birinin bir şehrinde sakin, efendi, herkesin iyiliğini isteyen, sürekli ahalinin içinde dolaşan, kimin ne derdi olsa koşan bir Bey varmış. Beyin genç yaşta ölen kardeşinin oğlu ise hırslı, ahaliyle barışık olmayan, ahalinin tutmadığı, sevmediği, Allah...
Devamını Okuİhtiyar kim mi? Başta dünyamız ihtiyar. Savaş; huysuz, geçimsiz ve inatçı bir ihtiyar. Barış; halsiz, mecalsiz, takatsiz bir ihtiyar. Arabulucu; unutkan, hafıza yitik, yaptırımları bitik bir ihtiyar. İnsanoğlu da, rahmetli Cem Karacanın gönderme yaptığı gibi, anasından doğmadan, yedi yaşına değmeden ihtiyar. ...
Devamını Oku
