Uzun uzun zaman önce memleketin birinde zalim bir Beyin hüküm sürdüğü bir şehir varmış. Beyin adamları da en az kendi kadar zulmetmeyi seven insanlarmış. Şehir ahalisi babası da zalim olan bu Beyden illallah diyormuş. Şehir ahalisinin feryadını, çığlıklarını duyan yokmuş....
Devamını OkuBir rüzgâr eser de emeklinin, dar gelirlinin yüzünü güldürür, rahatlatır mı? Öyle olduğunda, siz bizim yüzümüzü güldürdünüz, Allah’ da sizin yüzünüzü, güldürsün demez mi insanlar? Der demesine de ne biz o kadar artış yapalım, ne de siz bize dua edin...
Devamını OkuKonuşarak çözülebilecek birçok mevzuyu içinden çıkılamayacak hale getiriyoruz. Miraslar, aile içi meseleler, akrabalarla olan ilişkiler, iş dünyasındaki rekabetler, üstünlük mücadeleleri kördüğüme dönüyor. Küfür ve hakaret sınırları zorluyor. Hatta bendini ve haddini aşmaktan çekinmiyor. Kırılan, dağılan, parçalanan, savrulan kalpler bir daha...
Devamını OkuKötü gün dostları birdenbire ortaya çıkan insanlardır. Hızır gibi imdadıma yetişti dediğimiz haller o hallerdir. Biz o eski sokaklarımızı dozerle yıkıp geçerken, kültürümüzü, tarihimizi, geleneklerimizi, insani ilişkilerimizi de dümdüz ettik. Şimdi tepe-tepe gömdüğümüz o kötü gün dostlarını arıyoruz… Ne sesleri...
Devamını OkuUzun uzun zaman önce memleketin birinde tepeler üzerine yayılmış, inişi yokuşu bol bir şehir varmış. Şehrin surları dışında ise oldukça geniş araziler, tarlalar ve bahçeler şehrin zenginliğini yansıtırmış. Şehrin altı ise o arazilere ve bahçelere açılan tünellerle doluymuş. Şehirde öyle...
Devamını OkuBize ne oldu böyle? Bu hale nasıl geldik? Çıldırdık mı? Kendimizi mi kaybettik? Ne oldu bize? Bizi bu hale kim getirdi? Nasıl böyle bir girdabın içine sürüklendik? Neden çıkamıyoruz bu bataklığın içinden? Avrupa’dan daha pahalıyız? Bizi kıskanan Avrupa bizden kira...
Devamını OkuBiz yine evsiz-barksız, hayal kurmayı bile hayal edemeyenler olarak iki elimiz böğrümüzde kalacağız. Ve hakkımızı huzuru mahşerde almak üzere, huzuru mahşere bırakacağız. Gelin bu mesele huzuru mahşere kalmasın… Bundan yarım asır önce, bizim neslin mesleğe atıldığı o ilk yıllarda çok...
Devamını OkuUçurum, ancak edebiyatta güzel… Kim ister uçurumun kenarını? Kim ister felaketle her an burun buruna yaşamayı? Biz uçurum kenarlarını hiçbir zaman hak etmedik, hak edenlerden de değiliz. Gökhan Özen, “Kader utansın” diye seslenmiş o güzel şarkısıyla… Mehmet Akif merhum ise...
Devamını OkuUzun zaman önce memleketin birinde olduğundan fazla görünmeyi seven ve bu davranışı yaşama biçimi haline getirmeye çalışan insanların yaşadığı bir şehir varmış. Herkes birbirini sever görünürmüş amma, sevgi sadece lafın gelişiymiş. Sonra kimse kimseye pek güvenmezmiş. Gel zaman git zaman...
Devamını OkuBir bayram daha geçti. Ömrü olana daha görecek nice bayramlar var. “Ah ile vah ile” diye başlayan bir şarkı var ya hani… “Yaşadım mı, öldüm mü anlayamadım” diye dizeleri vardı… Bayram ağır, laf avareydi…Maaşlar ücretler yetmedi, bir kurban etmedi. Kesmesi...
Devamını Oku
