Bu makale, Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ ve beraberindeki heyetin Bulgaristan’daki Türkan Bebek anma törenlerine gerçekleştirdiği ziyareti ve bölge Türklerinin yaşadığı tarihsel acıları ele almaktadır. Yazar, 1984-1989 yılları arasındaki zorunlu asimilasyon sürecinde Türk toplumuna uygulanan baskıları, isim değişikliklerini ve katliamları hatırlatarak toplumsal bir hafıza tazelemesi yapmaktadır. Özellikle bir buçuk yaşındaki Türkan Bebek’in şehit edilmesi, Bulgaristan Türklerinin kimlik mücadelesinin ve uğradıkları zulmün en güçlü sembolü olarak vurgulanmaktadır. Kaynakta, Türk azınlığın siyasi ve kültürel olarak birlik içinde kalması gerektiği belirtilirken, geçmişteki trajedilerden ders çıkarmanın geleceği inşa etmekteki önemi üzerinde durulmaktadır. Son olarak, Türkiye kamuoyunun bu haklı davaya yeterli ilgiyi göstermesi beklenmekte ve parçalanmaya karşı dayanışma çağrısı yapılmaktadır. #Ümitözdağ #zaferpartisi
Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ ile beraber Bulgaristan’da “Türkan Bebek Anma Töreni”ne katıldık… Bu nedenle her yerde Türk Milletine birlik ve beraberlik tavsiye ediyoruz. Türk Milleti diğer insanlarla birlikte yeni bir yıla giriyor. Gelecekte bizi neler bekliyor, üç aşağı beş yukarı biliyoruz. Nereden biliyoruz derseniz, geçmişte yaşadıklarımız önümüzü aydınlatıyor da ondan!
24-26 Aralık tarihlerinde yani eski yılın son günlerinde davetli olarak Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ ile Bulgaristan’a gittim. Geniş bir heyetle katılım sağladık. Orada “Türkan Bebek”le sembolleşen törenlere katıldık. Köylerde şehitler için yapılan anmalarda, mevlitlerde ve kabir ziyaretlerinde bulunduk.
Ne olmuştu bu 24-26 Aralık 1984 tarihinde, gelin bir hatırlayalım isterseniz. Çünkü ya bilmiyorsunuz ya da çoktan unutup gittiniz.
Halbuki, yanı başınızda bir milyonun üzerinde Türk, halen Bulgaristan’da yaşıyor!
Bulgaristan’da Türkler, 1984-1989 yılları arasında isimleri ve dinleri değiştirilerek zorla asimile edilmek istenmişti. Gerçi bu Bulgaristan Türklerinin başına gelen ilk felaket değildi. Onlar “93 Harbi” dediğimiz 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşından bu yana inanılmaz baskı, katliam, soykırım, sürgün, acı ve göz yaşı ile karşı karşıya kalmışlardı. Yine başlarına aynı felaketlerden biri geliyordu…
Düşünün bir kere, bugün Bulgaristan’da birçok Müslüman olarak doğmuş, yaşamış insan; dinleri zorla değiştirildiği ve 1984-1989 yılları arasında öldüğü için Hristiyan mezarlıklarında haçın altında yatıyor!!! Bunları konuşan insan hakları derneklerimiz var mı? Ama 1 Ocak’ta Filistin için yürüyoruz!
Ancak her insanın ve her toplumun basılınca ayağa kalkacağı damarları vardır. Bunları ortadan kaldıramazsınız. Bulgaristan Türkleri içinde bu böyleydi. Ne zaman yüzyıllardır taşıdıkları isimlerine, Türkçelerine ve inançlarına dokundular, onlarda buna karşılık her türlü imkansızlığa rağmen ayağa kalktılar ve haklarını demokratik taleplerle aramaya başladılar.
Bulgaristan’ın o dönem eli kanlı yöneticileri, bu masumane ve insanca hak arayışlarını hiç kabullenmedi, Türklerin üzerine namluları yöneltti ve katliamlara başladı. **“Türkan Bebek”**te annesinin kucağında daha bir buçuk yaşlarında iken bir Bulgar askerinin üzerilerine öldürmek amaçlı doğrultulan silahından çıkan kurşun ile katledildi. Bir tek o mu? Tabii ki, hayır; köylerde, kasabalarda, şehirlerde katledilen Türk’ün sayısı epeyce çok…niye sayı vermiyorum çünkü bu olayların üstü örtülmek isteniyor ve şehitlerin hakkı aranmıyor da ondan!
Özgür dünya, katledilen ve insan hakları ihlal edilen bu insanları, sırf Türk oldukları için uzun süre görmezden, duymazdan gelmeye çalıştı. Buna karşılık Bulgaristan Türkleri yılmadan büyük bir mücadele verdi ve bütün dünyaya uğradığı zulmü ve mağduriyeti göstermeyi başardı.
Bunun üzerine Türkiye sınırlarını açtı ve tarihin en büyük göçlerinden biri zorunlu olarak yapıldı. Kimse ezilmese, hakları çiğnenmese köyünü, evini barkını, vatanını bırakıp; elde avuçta ne varsa bir bilinmeze doğru yol almaz. Bulgaristan Türkleri, bu nedenlerle buna mecbur bırakıldı.
Bulgaristan Türkleri, o günlerden bu yana, zulüm yıllarını anmaya devam ediyor. Amaç geçmişi unutmadan geleceği inşa etmek. Ancak sıkıntılar, oyunlar ve kurulan tuzaklar yoğunlaşarak aynen sürüyor.
Dönemin şehitlerini ve gazilerini hep hatırlıyorlar. Gençlere ve çocuklara yaşananları aktarıyorlar. Şehitler için çeşmeler yapılmış. Kabirleri de bakımlı. “Türkan Bebek Çeşmesi” ise sembol bir anıt…
Bu arada Bulgaristan Türklerinin oluşturduğu siyasal, kültürel ve ekonomik birlik birilerini hem Bulgaristan’da hem de Türkiye’de rahatsız ediyor. Her seçimde onları bölmek ve zayıflatmak için değişik planlar uygulamaya koyuluyor. Sadece dışarıdan gelen hücumlar olsa ne ise, esas ihanet hep içeriden geliyor. Yine Bulgaristan Türkleri böyle bir fetret dönemine sokulmuş. Hatta Sofya-Ankara hattında politika oluşturanlar Ümit Özdağ’ın Bulgaristan Türklerine hitap etmesine bile izin vermedi!
Benim Bulgaristan Türklerine daima bir tavsiyem olmuştur. Bölünmeyin, parçalanmayın ve dağılmayın. Sorunları, eksiklikleri, hataları, yapılamayanları içinizde konuşun, tartışın ve bunlar hiçbir zaman bölünmenize neden değildir. Bakın iki üç bin oyla Bulgaristan siyasetinde düşülen duruma! Kimin işine yarıyor bu?
Nasıl ki; Allah’ın ipine sımsıkı sarılmak dünyamızı ve ahiretimizi kurtarıyorsa, Bulgaristan’da Türklerin bölünmeden birbirine sarılmaları; onları her türlü sıkıntıdan kurtaracak, rahat, huzurlu ve mutlu bir yaşam sürmelerine neden olacaktır.
Ben bugüne kadar akla gelmedik her türlü zulme rağmen isimlerini, dillerini, kültürlerini, milliyetlerini ve dinlerini korumayı başarmış olan Bulgaristan Türklerinin, şehitlerin, gazilerin ve “Türkan Bebek” nezdinde tüm mağdurların önünde saygıyla eğiliyor ve Türk Milletinin gözlerini bu mücadeleye çevirmesini diliyorum.
Siz başardınız, biz de başaracağız!
