Bazı erkekler masallar anlatır; sözcüklerle hayaller çizer. Ama adam olan, o masalı kadına yaşatandır. Bazı kadınlar bir süreliğine büyüler kurar; ama hanım olan, erkeğe bir ömrü efsane gibi yaşatır. Masal anlatmak kolaydır; yaşatmak ise karakter ister özveri ister samimiyetin derin sularında ıslanmayı göze almak ister.
İnsan, ilk karşılaşmalarda en güzel maskesini takar. Özenli, dikkatli, ölçülü… Kelimeler süzülür dudaklardan, mimikler seçilir bilinçli bir titizlikle. Ama fark edilmez çoğu zaman: Asıl ipuçları o küçük, silik renklerde gizlidir. Mimiklerin arasına sıkışmış bir huzursuzluk, gözlerdeki kısa bir kaçış, dudak kenarına ilişmiş bir küçümseme… Bunlar, gören gözlere konuşur. Herkes göremez. Görenle bakan arasında derin bir uçurum vardır.
Bazı erkekler masallar anlatır; sözcüklerle hayaller çizer. Ama adam olan, o masalı kadına yaşatandır. Bazı kadınlar bir süreliğine büyüler kurar; ama hanım olan, erkeğe bir ömrü efsane gibi yaşatır. Masal anlatmak kolaydır; yaşatmak ise karakter ister özveri ister samimiyetin derin sularında ıslanmayı göze almak ister.
İlk anların büyüsü geçince, maskeler yavaşça düşmeye başlar. İşte o anda ortaya çıkar gerçek niyetler. Sadece kendi başarısından söz eden, takım arkadaşlarını anmayan biri, seni de gölgede bırakacaktır bir gün. Sürekli başkalarının eksiklerini dillendiren biri, senin zaaflarını da kullanacaktır zamanı geldiğinde. Sözüm ona sana hayran olup yalnızca bedenini öven birinin, zihninde aslında bir başkası yaşıyor olabilir.
Birlikteyken sürekli telefonuyla meşgul olan biri, seni hayatının merkezine değil, yedek parçası olarak yerleştirmiştir belki de. Geçmişteki ilişkilerini kötülükle anan biri, seninle olan yolculuğu da bir gün aynı şekilde sonlandırabilir. Unutma, herkesin geçmişinde iyilikler de vardır hatalar da senin gibi.
Gerçek vefa, sadece iyi günde değil, zamanın her halinde yanında kalabilmektir.
Şefkatli görünen biri, senin samimiyetine kayıtsız kalabilir.
Sürekli sözünü kesen biri, yarın seni susturabilir.
Küçük hatalara büyük tepkiler veren biri, bir gün seni en ufak yanlışta yok sayabilir.
Sessizce seni dinleyen biri, sana karşı görünmez duvarlar örüyor olabilir.
Bir insan sürekli takdir bekliyorsa, seni duygusal olarak tüketebilir.
Ama bir başkası; teşekkür ediyorsa, sınırlarına saygı duyuyorsa, fikirlerini nazikçe paylaşıyor, göz teması kuruyor ve seni gerçekten anlamaya çalışıyorsa—işte o kişi, iyi bir ruha sahip olabilir.
İlk anda etkilenmiş olabilirsin. Her şey dışarıdan bakıldığında yolunda görünebilir.
Ama içinden bir ses, küçük bir sezgi “Bir şey eksik” diyorsa, ona kulak ver.
Kendine zaman tanı.
Bazen tanışmayı ertelemek, biraz ara vermek, duygusal olarak zor olsa da en sağlıklı tercihtir.
Bu fark ediş, elle tutulmaz bir güçtür.
Görmek… Gerçekten görmek, en büyük bilgeliklerden biridir.
Ve bu güç fiziksel değil, içseldir.
Özgürlükten doğar, deneyimle beslenir, kendini sevmenin dengeli haliyle derinleşir.
Çünkü insan, önce kendini görebilirse başkasını da gerçekten görmeye başlar.
