Recep Erdoğan Türkiye sahnesine ikili bir görüntü ile çıktı, din ve siyâset. Birbiriyle ilgisi olmaması gereken bu iki görüntüyü Erdoğan hep harmanladı. Erdoğan’ın uzun süredir sahnede kalışının asıl nedeni bu harmanlamadır. Çağının insanı olamamış, Tek Tanrı inancını içselleştirememiş bir toplumda din ve siyâset pazarı kâr eder, bereket getirir.
Erdoğan geçmişin bazı uygulamalarını hatırlatarak, dindeki cehâletimizden yararlanarak, “İslâm mücâhidi, millet mağduru” edasıyla siyâsetini oluşturdu, “Müslüman”lığını tescil ettirdi.
Türkiye’de, tüm değerlerini Erdoğan adına feda edebilecek milyonlarca erkek, kadın ve genç var. Bunlar Erdoğan’ın varlığında yok olmayı bir nimet ve dindarlık sanıyorlar. Bunlara göre Erdoğan “en kavi Müslüman’dır.” Bunlara göre Erdoğan için her şey yapılır; ölünür bile.
Bu anlayış sapıklıktı, insanlık suçudur. Hasan Sabbah’ın fedâilerini, IŞİD’in cellatlarını gözlerinizin önüne getirirseniz, bugünkülerin dünkülerden farksız olmadıklarını görürsünüz.
Türkiye’de Erdoğan siyâseti yanında bir de Erdoğan risâleti/Müslümanlığı türedi. Hâfızanızı yoklayın, dün bir AKP’li Erdoğan’a “İKİNCİ PEYGAMBER” demişti. Bir başka AKP’li Erdoğan’ı: “HOŞ GELDİN EY ALLAH’IN ELÇİSİ!” diye karşılanmıştı. Prof. etiketli bir AKP milletvekili Erdoğan için “Salavat” icât etmişti.
Erdoğan için öngörülen siyâsî ve dînî niteliklerin boyutlarını öğrenmek için, Erdoğan’ı siyâseten ve dînen eleştirirseniz; “PKK destekçisi, gayri millî, Amerikancı, din düşmanı” ilân edilirsiniz. Erdoğan’ın siyâseten ve dînen eksiği yok, Erdoğan eleştirilmez mi? Bir insan olarak Erdoğan yanlış yapabilir ama AKP’lilere bunu kabul ettiremezsiniz.
Oysa, ilk Müslümanların değil dört halîfeye, Hz. Muhammed’e bile itiraz ettiklerini görürüz. Peygamber, Huneyn Savaşı’nda elde edilen develeri bazılarına fazla verdiği için ashap tarafından eleştirilmişti. Peygamber, kölelikten kurtulmuş Zeyd’in oğlu Usâme’yi, bir ordunun başına komutan tayin ettiği için sorgulanmıştı. Hudeybiye Anlaşması’nın bazı maddelerinin yazılış ve esasını beğenmediği için Hz. Ömer Peygamber’e şiddetle karşı çıkmıştı. Bu tutumlar karşısında Peygamber ashabına olumsuz bir tepki vermemiş, gerekçeli açıklamalarla ashâbını aydınlatmıştı.
Bugün AKP’lilerden birisi Erdoğan’ı yüzüne karşı eleştirse, Erdoğan o adamı kovar. Daha önemlisi AKP’lilerde: “Erdoğan yanılmaz, Erdoğan eleştirilemez, Erdoğan’a itaat davaya itâattir” gibi çok sakıncalı bir düşünce ve inanç içindeler. Yani bugün Türkiye’de: Erdoğan cemâati/siyâseti ve Erdoğan risâleti (elçiliği) diyebileceğimiz bir akılsızlık, bağnazlık, kindarlık, taassup, hurâfe var Türkiye’de. Tehlike bununla da kalmıyor; Erdoğan karşıtları baskı ve takibe uğruyorlar, Erdoğan’ı eleştirenler: “Meymenetsiz, Amerikancı, Siyonist uşağı” diye yaftalanıyorlar. Tekrar vurgulayayım: Bu sıkıntılar, Erdoğan’ın “hatasız ve lâyüsel olduğu” inancından kaynaklanıyor. Hiç kuşkunuz olmasın gelinen bu nokta bir zehirlenmedir, zındıklaşmadır.
Hayretler içerisindeyim. AKP’li Müslümanlar Erdoğansız bir Müslümanlık, Erdoğansız bir Türkiye düşünemiyorlar ve âdeta Erdoğan’ın risâletini (!) ikrar ve tasdik ediyorlar. Siz ne derseniz deyin, ben: İslâm’ın Türkiye’de Katolikleştirildiğini düşünüyorum. AKP’li-AKP’siz Türkiye’deki tüm Müslümanları İslâm’ın safiyetini/arılığını korunmak için vicdan muhâsebesine çağırıyorum.
Dînî ve siyâsî nedenlerle birliğimizi bozacak cemâatleşme tehlikelidir. İnanç ve barışı bozan cemâatçilik kan, ateş getirir. Afganistan’daki Taliban’ın, Mısır’daki İhvan’ın bir benzeri Türkiye için felâket olur. İster dînî ister siyâsî olsun, bir insanın kutsallaştırılması İslâm’a aykırıdır. İnanç ve siyâsetteki çürümeye göz yumarsak Ortaçağ’ın Katolikleri oluruz.
