Önümüzde büyük zorluklar var. Ancak bu zorluklar aşılmaz değil. Zorlukları aşmanın yolu korkusuz olmaktan, özgür düşünüp özgür yaşamaktan geçer. Firavun, Yezit, Hitler, Stalin gibileri nasıl yıkılıp gittilerse bugünküler de yıkılıp gidecekler.
Günümüzün Müslüman ülkeleri sömürgeci devletler tarafından eziliyorlar. Ezenlerin gücü disiplin, çalışma, üretme, bilim ve teknolojide ön alışlarından, ezilenlerin ezilmeleri dağınıklık, tembellik bilim ve teknolojiye kapalı olmalarından, bu dünyayı bırakıp sırf öbür dünyaya yönelmelerinden ileri geliyor.
Milyonlarca Müslüman her gün milyarlar kere, “Allah’ım bizi koru, kâfir ve zalimlere karşı bize yardım et” diye dua ediyor ama o duaları kabul olmuyor. Çünkü dinin özünde önce çalışmak var, “herkes yaptığına/kazancına ipotektir” (ayet). Mutlu olmak için bireylerden yöneticilere kadar herkesin onurlu olması, uşak ruhlu olmaması gerekiyor.
Adnan Menderes ve Turgut Özalların, son 25-30 yıllık üst düzey yöneticilerin düşünüş ve yönetimlerine bakın, ulus ve devletimizin erdem ve birikimlerini (ailevi, ahlaki, siyasi, dini, kültürel, ekonomik) çökerttiler, halkımıza Türkiye Cumhuriyeti ve Atatürk düşmanlığı aşıladılar. Kendilerini de İslam dünyası ve mazlumların korucu meleği, doğal lideri, Allah’ın yeryüzündeki halifesi sandılar.
Bunların yarattığı çok büyük bir tehlike daha var. O da İsrail, Amerika, İngiltere gibi sömürgeci ülkelerin plân ve projelerinde görev almaları, İslam ülkelerinin dönüştürülmeleri için çalışmalarıdır. Saddam Hüseyin ve Muammer Kaddafi’nin öldürülmelerinde, Irak ve Libya’nın bölünmesinde, Oğul Esat’ın kovalanmasında kimlerin emek ve katkısı var, düşünün bakalım. Bunların önüne geçmezsek, yarın bunlar Büyük Kürdistan’ın yollarını dahi yapacaklar.
Bugünkü İsrail-İran savaşı hangi aşamalardan sonra başladı, düşünelim. Filmi baştan izlediğimizde Saddam’ın katil, Kaddafi’nin sosyalist, Esat’ın Dürzi, İran yönetiminin Caferi/Alevi olduğunu öne çıkararak Müslümanları karşı karşıya getirenlerin, “Müslüman politikacılar, Sünni hocalar” olduklarını görürüz.
Bir zamanlar birileri Türkiye-Suriye sınırındaki mayınları temizleme işini, o toprakları elli yıllığına İsrail’e vermeye kalkmış, Türkiye’nin güney doğusuna 50-60 bin ABD askerini konuşlandırmış, Mersin ve İskenderun limanlarını yabancı askerlere açmış, bu hizmetlerinden (!) dolayı madalyalar almıştı.
Hatırlatma ve yazdıklarımdan çıkan sonuçlar şunlardır:
1-İslam ülkeleri ve Türkiye’nin mutlu ve müreffeh yaşaması için taassup, mezhep kavgası gibi ilkellikleri bırakması gerekmektedir. Tarikat ve cemaatlerin kıskacında yaşayan, ilahlaştırılan insanların buyruklarına boyun eğen, bu dünya ile barışmayan her kişi köle, böylelerinin ülkesi parsel olur.
2- Zincirleri kırmanın yolu aklı işler hale getirmekten, bilim ve teknolojiye önem vermekten geçer. Onun için hepimiz bu yolu benimseyeceğiz. “Beni falan kurtarır. Artık bittik. Bu iş bana mı kaldı” demeyeceğiz; kaderimize el koyacağız.
3-Yukarıda özelliklerini ve bazı ihanetlerini belirttiğim sözde devlet adamı, özde bir eleman olan kişilerin yörüngesinden ayrılacağız. Bileceğiz ki, makam ve iddiası ne olursa olsun, uşaklığa alışmış birisi asla efendi, devlet adamı ve öncü olamaz. Böyleleri söz kesen olduğu sürece yeni savaşlar çıkar, yeni ülkeler düşer. Böyleleri ilah değildir. Böylelerine destek vermek günahtır.
4-Türkiye’deki Amerika formatlı televizyon yorumcuları İran-İsrail savaşında İran’ı kötüleyebilmek için çırpınıyorlar. Kimi “muhafazakâr ve dindar aydınlar” İran halkının mezhebinden rahatsızlar. Şimdi mezhep sırası mı? Böylelerinin MOSSAD, CIA ajanlarından farkları yok.
5-Önümüzde büyük zorluklar var. Ancak bu zorluklar aşılmaz değil. Zorlukları aşmanın yolu korkusuz olmaktan, özgür düşünüp özgür yaşamaktan geçer. Firavun, Yezit, Hitler, Stalin gibileri nasıl yıkılıp gittilerse bugünküler de yıkılıp gidecekler.
