Değerli okurlarım! Öğretmen geleceğimiz olan yavrularımızın karakter, huy ve kişilik olarak şekillenmesinde önemli bir elemandır. Öğretmensiz eğitim: ampulsüz lambaya benzer. Öğretmenler toplumun saygın bireyleridirler. Ne hazin ve ne yazık ki, son yıllarda bu meslek ve mensupları da saygınlık ve değer olarak yıpranmaya başladılar.
Gün geçmiyor ki, öğretmene şiddet haberleri duyulmasın. Bu yazımı yazarken bir haber seyrettim dünyam karardı. Bir gözü doğuştan görmeyen öğretmenin, öbür gözünü de öğrencisi yumruklayarak göremez hale getirmiş. Öğretmene şiddet derhal sonlandırılmalıdır. Yapılması gereken tek şey: özlük ve sosyal hakları düzeltilerek maddi ve manevi olarak hak ettikleri sosyal statüye kavuşturulmalarıdır. Girmeye can attığımız AB ülkelerinde durum öyledir. Öğretmenler maaş olarak üçüncü ile beşinci sıradadırlar
Bütün çalışan ve emekli tüm elleri öpülesi öğretmenlerimizin “ ÖĞRETMENLER GÜNÜNÜ” kutluyor, kendilerine huzur, mutluluklar diliyorum.
1990 yılında Hatice KÜLTÜR isimli öğrencinin yazdığı şiire bırakıyorum sözü:
YORUM SENİN ÖĞRETMENİM
Ben bir gülüm sen bahçıvan,
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin,
Ama bir de soluversem:
Günah senin, günah senin öğretmenim.
Ben tohumum çiftçi sensin,
Çok sularsan ürün senini,
Bol olursam verim senin,
Ama bir de çürütürsen:
Hata senin, hata senin öğretmenim.
Ben elmasım, sanat sensin,
Pırlantaysam emek senin,
Parlıyorsam ışık senin,
Ama bir de parçalarsan:
Kırık senin, kırık senin öğretmenim.
Ben boş defter, kalem sensin,
Doğru yazsan yarın senin,
Güzel yazsan ikbal senini,
Ama birde karalarsan:
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim.
Ben öğrenci, sen öğretmen,
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin,
Ama bir de kaybedersem:
Yok başka diyecek sözüm,
Yorum senin, yorum senin öğretmenim.
Esen kalınız.
