Sağ veya sol gibi mevcut ideolojik kategorilerin dışında kalan, başlı başına bir fikir olarak Türkçülüğü ele alan bu metinler, Mustafa Suphi ve Sultan Galiyev gibi isimlerin Türkçü kökenlerine ve Türkçülüğün farklı siyasi akımlarla olan karmaşık ilişkisine odaklanmaktadır. Kaynaklar, Türkçülüğün tarihsel olarak nasıl algılandığını ve zamanla nasıl yanlış yorumlandığını tartışarak, bu ideolojinin herhangi bir grubun tekelinde olmadığını vurgular. Metinler, Türk solunun ve sağının Türk kimliğini farklı şekillerde nasıl göz ardı ettiğini veya küçümsediğini açıklayarak, Türkçülüğün ulusal varoluş için temel bir dayanak olduğunu savunur. Yazılar, Mustafa Suphi’nin Türk Ocağı’ndan komünizme geçişine rağmen Türkçü kimliğini koruduğunu ve Sultan Galiyev ile birlikte “Büyük Turan Devleti” idealini savunduğunu belirtir. Belgeler, Türkçülük ve Turan fikrinin kökenlerinin genellikle kuzey Türklüğü ve Azerbaycanlı Türkçü aydınlar tarafından sistemleştirildiğini vurgular. Bu kaynaklar, Türkçülüğün siyasi sınıflandırmaların ötesinde, Türkiye için birleştirici bir üst kimlik ve geleceğe yönelik tek yol olduğunu ileri sürer.
Türkçüyüz diyenler iyi okusun: Türkçülüğün sağı da solu da yoktur.
Türkiye’de ideolojik çekişmeler içinde unutulan gerçeklerden biri şudur: Türkçülük, sağın veya solun bir eklentisi değil, başlı başına bir fikirdir.
Bunu görmek için Mustafa Suphi’ye bakmak yeterlidir. TKP’nin kurucu başkanı Mustafa Suphi, Türk Ocağı’ndan yetişmiş bir Türkçü idi. Komünizme gönül vermesi onun Türkçü damarını yok etmedi. Aksine, Rusya yıllarında Sultan Galiyev’in en yakın mücadele arkadaşı olarak “Büyük Turan Devleti” idealini yaşatmaya çalıştı.
Sultan Galiyev ve Mustafa Suphi, Moskova’da Stalin’in baskısı altında bile Türk halklarının bağımsızlığı için çarpıştılar. Suphi’nin öldürülmesinde Stalin’in isteği olduğuna dair güçlü iddialar vardır. Ancak ne Türk komünistleri ne de Türk milliyetçileri, Stalin’in “Pan-Türkist” dediği bu yönü kabul etmek istemiş, Suphi’nin Türkçü kimliği hep gölgede bırakılmıştır.
Unutulmamalıdır ki, Türkçülük ve Turan fikri, esasen kuzey Türklüğü ve Azerbaycanlı Türkçü aydınlar tarafından sistemleştirilmiştir.
Peki sonra ne oldu? Önce sol, ardından İslamcılar, en sonunda ise MHP çevreleri bölücülüğe karşı birleştirici bir duruş sergilemek yerine parçalanmaya yöneldi.
Burada iki çarpıcı gerçek daha var:
Türk solu, Rus emperyalizminin baskısı altında Türkçülük hariç neredeyse tüm etnisitelere sahip çıktı. Ermenilerden Kürtlere, Çerkeslerden Araplara kadar herkes için özgürlük ve özerklik talep ettiler; ama Türk kimliğini hep küçümsediler.
Türk sağı ise Amerikan emperyalizminin yönlendirmesiyle, özellikle 1950 sonrası “ümmetçi-İslamcı” bir çizgiye savruldu. Bu garabet, Türklüğü geri plana itip millî kimliği eritti.
Bugün bu yanlışların bedelini millet olarak hepimiz ödüyoruz. Çünkü Türkçülük, ideolojik kalıplara sığmayacak kadar köklü ve büyüktür. Sağcılığın veya solculuğun ötesinde, bu coğrafyada var oluşumuzun temel dayanağıdır.
Artık şu gerçeği görme zamanı gelmiştir: Üst kimlik Türk’tür. Türkçülük, geleceğe yürüyen tek yolumuzdur.
TARİHTEN NOTLAR: SUPHİ VE GALİYEV’İN TURAN KRONOLOJİSİ
1908–1914 – Mustafa Suphi, Türk Ocağı çevresinde Türkçü fikirlerle tanışır.
1914–1917 – Rusya sürgününde Sultan Galiyev ile buluşur; birlikte Turan mücadelesine girişirler.
1917 – Bolşevik Devrimi sonrası, Türk halklarını örgütlemeye başlarlar.
1918–1920 – Suphi TKP’yi kurar; Galiyev “Milli Komünizm” ve “Büyük Turan Federasyonu” tezlerini geliştirir.
1921 – Mustafa Suphi Karadeniz’de öldürülür. Galiyev Stalin’in en büyük düşmanı ilan edilir.
1940’lar – Galiyev sürgün ve hapis yıllarının ardından kurşuna dizilir.
Sonrası – Her iki isim de Türkçülük ile sosyalizmi sentezleme çabasının öncüleri olarak hatırlanır.
