“Kendisini görmüyorduk sesini duyuyorduk artık sesi de yok”
Bu Feryadı duymayan Türkiye “O Ses” peşinde…
***
Şehit Sercan Bulak’ın eşi Meryem Bulak kucağında 2 aylık bebeği Miray’la feryat ediyor… “O benim Sercanım olamaz, o kızını bırakamaz. Daha kızını görmedi. Miray’ı babasız bıraktılar. Sercan’ı görmüyorduk, telefon edip geleceğim diyordu. Sesini duyuyorduk. Artık sesi de yok. Daha kızının kokusunu dahi bilmiyordu.”
***
Gün geçmiyor ki şehit haberi almayalım. Gün geçmiyor ki yüreklerimiz dağlanmasın. Sayıların anlamını yitirdiği sancının doruğunda sağır günleri yaşıyoruz.
***
Sıra, sıra şehitlerimizi uğurladık yine dün…
Feryatları yükseldi yine şehit yakınlarımızın!
Aynı gün…
Bu Feryadı duymayan Türkiye “O Ses” peşinde…
Şen şakrak, şuh kahkahalar eşliğinde keyif içinde…
***
Türkiye…
Şehidine sessiz
Şahadetten habersiz
Yürek yangını feryada ilgisiz!..
***
En tepe ‘tek’ olma telaşında.
Siyaset didişmede, Siyaset kapkaç peşinde…
Aydın denilenler ihanete kılıf arayışında
Medya derseniz kimi eğlencede, kimi “robot şuursuzlar” inşası derdinde.
Vatandaşı hiç sormayın!
Sağır…
Hissiz…
Duyarsız…
Savrulmalarda!
***
Bu kahpe çöküşten kurtulmadıkça
Bu alçak çürümeden sıyrılmadıkça
“Onun bunun sesinin” peşinde koşturup, yüreklerden arşa yükselen şahadet kudretinin ikliminden gelen sesle titremedikçe!..
Şehidin ateş düşen ocağında hep birlikte yanmadıkça!
Türkiye ancak ve ancak…
Tüm umarsızlığıyla yangın yeridir, mahşer yeridir!..
