“Timur seni çok seviyorum”
Kerkük’te gerçekleştirilen son bombalama olayı ardında yine vahşet görüntüleri ve cansız bedenler bıraktı. Türkmenlere uygulanan kahpe senaryolar yine kan üzerinden sahne almıştı.
Bengütürk Tv Genel yayın yönetmeni Saygıdeğer Murat İde Kerkük’te yaşanan bu son saldırıda detay gibi görünen, muhteşem aynı zamanda acı gerçekliği kaçırmadı.
Saldırı görüntüleri İngilizce ve Arapça altyazılar eşliğinde sunulurken görüntülerde bombanın patlatıldığı yerde duvara yazılmış Türkçe yazı beliriveriyor, kısa bir an!
“Timur seni çok seviyorum”
Saygıdeğer İde, feryat ediyor;
“Orada ki biziz.
Katledilen, öldürülen biziz!..”
Devlet idarecilerimiz, hükümet yetkililerimiz, medyamız görmek istemese de oradaki Kerkük’teki biziz!
Orada ki vahşeti çağıran ilgisizliğimiz!..
***
3 Gün sonrası;
Sayın Cumhurbaşkanımız “yürek dağlayan acılar var birinde” diyerek paylaştığı fotoğraftan bahsediyordu gazeteler…
“Kerkük görüldü” dedim kendi kendime!
Yanılmışım, her zamanki gibi…
Suriye’de yaşanan vahşetin sembolü olacak bir çocuk fotoğraftaki! Kilis’te mülteci kampında çekilmiş.
Eline tutuşturulmuş “Türkiye’yi seviyoruz” yazısından öte yüzündeki ifade gerçekten yürek dağlıyor.
***
İnsan düşünmeden edemiyor, insanın yüreği daha bir dağlanmadan edemiyor… O çocuğun masumiyetini yakalayan “gözün masumiyeti” saplanıyor benliğime!
Suriyeli çocuğun masumiyetini kaçırmayan, Kerkük vahşetine nasıl sırtını döner?
Kerkük’te Timur’u çok seven Türkmen kızımızın masumiyeti kime emanet!
Neden bir gün ortak dert, ortak acısı olmaz ülkemin tepe noktalarında, sorumluluk alanlarında…
***
Vahim olan ise bu kadarda değil tabii ki!
Kerkük’te yüzünü dahi göremediğimiz Türkmen kızımızın sevgisini katleden, ne kadar bizim ilgisizliğimiz ise;
Evinden barkından koparılıp Kilis’e getirilmiş o masum Suriyeli çocuğun yaşadığı vahşette de Dünya egemen güçleri ile birlikte bizim “ilgimiz” yok mudur?
Büyük Ortadoğu Projesi denilen, (eş başkanı olmakla övündüğümüz) kanla çizilmek istenen haritaların kurbanıdır o masum çocuklar!..
İlgisizliğimizin katlettiği çocuklarımız bir yanda, diğer yanda “ilgimizin” kurbanı çocuklar!…
……. Ve ilgimiz sadece “ilgimizin" kurbanlarına!
