Bir zamanlar Milliyetçi Hareket Partisi’nden Ticaret Bakanı olan Agâh Oktay Güner diye biri varmış. Agây Bey, zamanın iktidar partisinin, Adalet Partisinin, Genel başkanı Süleyman Demirel’in yanına gidip, partiden istifa edip Adalet partisine geçeceğini söylemiş. Süleyman Demirel’in cevabı ise çok manidar:
— Alparslan Bey seni partinin en yüksek kademesine getirip ikinci adam yaptı. Sana Alparslan Bey bile yaranamamış, ben nasıl yaranacağım. Bizi de satıp gitmeyeceğin ne malum!
diyerek Agâh Efendiyi reddetmiş…
Bugün Karaman Bölgesinde Milliyetçi Hareket Partisi‘nden seçilmiş olan Kâzımkarabekir İlçe Belediye Başkanı Muammer Sarı, Merkez’e bağlı Akçaşehir Belde Belediye Başkanı Şaban Atçeken, Ermenek İlçesi’ne bağlı Güneyyurt Beldesi Belediye Başkanı Celil Yağız ve Karaman Merkez İl Genel Meclisi Üyesi Mustafa Karaman MHP’den istifalarını duyurdular.
Elbet sizlere sözlenecek sözler vardır. Dilin kemiği yoktur, bilmenizi isterim. Öncelikle burada ilk sözlerimi Ermenek’e bağlı beldemizden Güneyyurt’tan seçilen Celil Yağız‘a:
- İstanbul’dan gelip günlerce Miliyetçi Hareket Partisi’nden aday olmak için uğraşmadın mı?
- Günneyurttaki ülküdaşlarımızı bu davaya kendini harcayacağına dair nice sözler vermedin mi?
- Yüzlerce kişi sana inandı, güvendi, senin için, seçilmen için gecesine gündüzüne katıp çalışmadı mı?
- Nice kömür dağıtanları, altın dağıtanları sana inananlarla beraber yakalamadın mı?
- Liderimiz Dr. Devlet Bahçeli geldiğinde ağlayan kimdi?
- Sahte gözyaşı dökmeyi sana kim öğretti?
- Madem bu kadar kendine güveniyordun neden Bağımsız aday olmadın, MHP’li gibi gözüküp sahte kimliğe büründün?
Ah Celil Yağız sana söylenilecek çok şey var ama değersiz bir vasıf olduğun için gerek duymuyorum. Ama bilirsin ki bizim buralarda sözünden dönenlere halk arasında çok iyi bir laf vardır, sen de biliyorsun…
Bu arada madem istifa ettin partiden Başkanlıktan da istifa et,çünkü seni seçen insanlar Milliyetçi Hareket Partisi‘nin neferleri…
Ve gelelim Sayın Hocama, Kazımkarabekir’den seçilen Muammer Fevzi Sarı‘ya:
Yıllarını bu davaya vermiş bir insandan hiç beklenilmeyecek bir davranış. Bu davayı bilen ve öğreten birinden bunları görmek insanın canını yakıyor, açıkçası.
- 1980 öncesinde, o zorlu yıllarda Kazımkarabekir’de Ülkü Ocakları başkanlığını yaparken ettiğiniz yeminleri ne çabuk unuttunuz!
- Yıllardır Dokuz Işık’ı bir ülkü olarak görüyorken ne yanlış gördünüz de bunu yapmayı tercih ettiniz?
- Turan’a giden yolda önünüze tutulan sarı ampuller mi bu davadan sizi vazgeçirdi?
- Yıllardır bu göreve âşıkken bir anda hangi rüyaya kapıldınız?
- Önünüze serilen ceylan derili koltuklar mı sizi buna yöneltti?
Yazık,çok yazık…
Başbuğum, gör ne hallerdeyiz. Yıllardır senin fikirlerini, ülkü aşkını dile getirenler bugün bir anda senden vazgeçtiler. Bu davadan vazgeçtiler.
Biz de haram yok, yalan yok.
Bu görevlere geldiklerinde bilmiyorlar mıydı, AKP’nin iktidar partisi olduğunu?
Zor bir yola girdiklerini…
Bütün ülküdaşlarının onlara güvendiklerini…
İktidarların değil memleketinin insanı olacaklarını…
Elbet bu yaptıklarınız yanınıza kalmayacak. Bu kadar vebal sizin üzerinizde. Ha, şunu da unutmayın, biz, yani Ülkücüler, asla bize yapılanı unutmayız!
Yüce Rabbim her zaman doğrunun yanındadır. O yüzden biz yine bu yerleri MHP çatısı altında önümüzdeki seçimlerde yine alacağız.
Ama şunu ben ve diğer Ülküdaşlarım da ister ki mademki partimizden istifa ettiniz; başkanlıktan da istifa edin. Çünkü sizi oraya getirenler Bozkurt’lardır, sizleri de Bozkurt sandıkları için. Burada Başbuğumun bir sözünü sizlere hatırlatmak istiyorum:
KURT, KARIN DOYURMAK İÇİN KÖPEKLİĞE RAZI OLMAZ!
Başka söze hacet yok…
