Din Adamı, Yargıç ve Siyasilere Neden Güvenilmiyor?

Başlığı görünce ürperdiniz değil mi?
 
Maalesef gelinen nokta bu ve pek acı!
 
Uluslararası araştırma şirketi WIN-Gallup İnternational’ın 60 ülkede 61 binden fazla insanla yaptığı: “KİME GÜVENİYORSUNUZ?”  araştırması sonuçları, çarpıcı ve acı bir gerçeği su yüzüne çıkardı.
 
“Kime Güveniyorsunuz?” araştırmasında % 86 güven notuyla öğretmenler birinci, % 81 le Sağlık çalışanları ikinci, % 74 ile ASKERLER üçüncülüğü paylaşmışlar.
 
Bir eğitimci olarak bu tablodan elbette gurur duydum ve mesleğimle övündüm.
 
En güvenilmezler ise: Din adamları, yargıçlar, gazeteciler ve SİYASETÇİLER.
 
Oysa güvenirlik ilk sıralarında; Din adamlarının, yargıçların, siyasetçilerin olması gerekmez miydi?
 
“Cehennem de odun yoktur. Herkes kendi odununu kendisi getirir.” Diye bir ayet vardır.
 
Her meslek gurubu, kendilerini kendileri; ya yüceltir ya da ayağa düşürür. Aynı araştırma sadece Türkiye’de yapılmış olsaydı; yine bu sonuçlar çıkardı. En güvenilmezler sıralamasında; Din adamları, yargıçlar, gazeteciler ve siyasiler yerlerini alırdı.
 
Bizler; “Şeriatın-hukukun kestiği parmak acımaz.” Kültürüyle, “Hoca yalan söylemez” belletisiyle, “Siyasetçi saygındır” kültürüyle büyüdük.
 
Ama gelinen nokta; Din adamlarını; siyasetin ve cemaatin emrinde. Yargıçlar ha keza, siyasetçiler ise kendilerinden başkasını düşünmeyen, kendi lehlerine yasalar yapan yalancı, genel başkanın şakşakçıları, emir kulları algısındalar.
 
Hukukun kestiği parmak artık acımıyor; sızlıyor.
 
Gazeteciler de, önce sağcı-solcu, şimdilerde ise havuzcu-Saraycı, cemaatçi diye bölük pörçükler.
 
Yalan ve yanlış her türlü yazmaktalar.
 
Elbette kemiklileri, omurgalıları, millileri, vatan-millet diyenleri hariç! Onları tenzih ederim.
 
Türkiye’de son on yıldır; askerin başına gelmedik kalmadı. Her türlü iftira ve karalamayı, en acımasız vicdansızlığı yapmalarına rağmen askerin “En güvenilir kimdir” sıralamasında halen üçüncülüğü koruması: büyük başarı ve büyük bir onurdur. Bu millet, askerine sahip çıkmasını bilmektedir. Onun için bu milletin adı; asker millet-ordu millettir. Onun için; “Peygamber Ocağı” onun için “Mehmetçik”tir. Demek ki bu necip millet bu konuda da siyasetçiye güvenmiyormuş
 
Hukuktan kaçan bir siyasetçi gurubuna, “yasada ne imiş yaparız, çalarız” diyen siyasilere kim nasıl güvensin?
 
Elbette herkes “hak ettiği” gibi anılacak ve algılanacak.
 
Esen kalınız.   
 
 
NOT: Ahmet Hakan’a yapılan kaba şiddeti kınıyorum. Basın hürdür ve toplumun ortak sesidir. Susturulmamalı, güdümlü yapılmamalı. Geçmiş olsun S. Ahmet HAKAN