Yazar Neval Kavcar’ın “Muhalefet Birleşmeli, Başka Yolu Yok” adlı makalesi, Türkiye’deki siyasi ve sosyal duruma ilişkin kritik bir bakış açısı sunmaktadır. Kavcar, elektronik oylama sistemindeki potansiyel manipülasyonlara dikkat çekerek, bunun ABD’nin Türkiye siyasetine müdahale etme projesi olabileceği endişesini dile getiriyor. Yazıda, medyanın büyük ölçüde iktidarın kontrolünde olması ve muhalefetin sesini duyurma zorluğu gibi konular vurgulanıyor. Ayrıca, yüksek kira artışları ve düşük maaş zamları gibi ekonomik sıkıntılar ile işsiz gençlerin artan sayısı gibi sosyal problemler ele alınmakta. Kavcar, iktidarın sosyal yardımlarla geniş kitleleri kendine bağlamasını ve borçları bir tehdit unsuru olarak kullanmasını eleştiriyor. Makale, tüm bu sorunların üstesinden gelmek için muhalefetin birleşmesinin zorunlu olduğunu ve bunun ülkenin egemenliği için hayati önem taşıdığını savunuyor.
SEÇSİS’e devam edeceğim, gayem dikkat çekmek. Çünkü ele alınmazsa ABD’nin sisteme girip sonsuza kadar istediğini iktidar yapma projesine doğru gidiliyor. Elektronik oylama. A’ya oy verirsin, sistem ayarlıdır oyun B’ye gider, haberin olmaz. Bizi mayın eşeği yapmışlar, tüm denemeler üzerimizde gerçekleşiyor. İlaç denekliğinden, sandıkta oy kullanmaya kadar. O konuya tekrar döneceğiz, araya başka gerçekliği koymak istedim.
***
Muhalefet ses getirmiyor, konuşacak mecraları kalmadı, basının %90’ı iktidarın elinde. Oralarda da sürekli iktidarı pohpohlayan, SİHA’larla Gazze’ye gidilebileceğini sandıran tipler boy gösteriyor. Saatlerce “ümmetin adamı” konuşuluyor. Kimsede demiyor ki “Ey İsrail” derken “İzmir Aliağa Nemrut limanında İsrail’e petrol sevkiyatı” neden sürüyor?
Neredeyse nüfusun üçte biri kirada oturuyor. Maaşına %15 zam gelirken, kiralara %40 geliyor. Algı ile her yere hakimler. Korku salma had safhada. Kamuoyu araştırma şirketlerine doğruyu söylemekten korkuyorlar, ellerindeki asgari ücret de gider diye.
Ev kadınını biliyorduk, AKP iktidarı döneminde “ev genci” oldu. Onu da yaptılar. TÜİK’E inanmalı mı bilemsem de 5 milyon o sayı. Üniversiteyi bitirmiş- bitirmemiş milyonlarca genç evde ana babasının bakımına muhtaç. İşsiz.
Nüfusun beşte biri 15 milyon ayda 22 bin TL ile geçinmeye çalışıyor.
Ekonomiyi şamar oğlanına çevirdiler, bir ileri bir geri. Evet ekonominin dizgini, dolar sultası altında ama hangi devletin değil ki. En azından milletin karnı doysun diye iç piyasa kontrol edilmeli, tarladan tezgâha gelene kadar açgözlüleri doyurmak yerine vatandaş yesin diye hal yasası dahi çıkarmaktan aciz, algı ile yürüyen, hava basan fos bir iktidarca yönetiliyoruz yıllardır.
Yetmezmiş gibi sesi soluğu çıkmayan PKK’yı muhatap alıp, cezaevinde çürümüş caniyi tekrar PKK’nın başına oturtup onu muhatap aldılar. Bunu da güvenlikçi politikadan başka stratejisi yok gibi düşünülen oysa mensuplarını vatan için şehit vermiş bir partinin, MHP’nin genel başkanı Devlet Bahçeli’ye yaptırdılar. MHP nasıl oldu da bu tuzağa düştü, ya da Gemerek Mahkemesinin, Sinan Ateş Suikastinin diyetini mi ödetiyorlar bilinmiyor.
PKK açılımında şamar oğlanı olan MHP, planın Türkiye sorumlusu AKP iktidarı. Erdoğan yanında yürüyenleri kullanıp, işi bitince kenara atarken gözden düşürmekte çok mahir. Neyse asıl mevzuya geçelim.
Onca defosuna rağmen, Erdoğan “son kez adayım” diye daha kaç kez diyecek? Son kez adaylığının gerçekten son olması ve seçilememesinin yolu ne? Adliye koridorlarından çıkamayan, CHP’siz seçime girme planında olanlara karşı ne yapmalı sorusunun muhatapları muhalefet partiler. İlk işleri AKP’den milleti kurtarmak olmalı.
Gelelim diğer önemli mevzuya, AKP’nin devlet kesesinden dağıttığı maaş adı altında ulufeye. İhtiyar aylığı, evde bakım aylığı, dul yetim aylığı, engelli ve engelli yakını aylığı, silikozis aylığı, cezaevinde olup engelli ve yaşlı aylığı, şu aylığı bu aylığı derken milyonlarca kişiyi kapsayan geniş bir kitleyi kendisine bağlayıp “biz olmazsak aldıklarınızı keserler” diyorlar. 5 milyon hane sosyal yardım alıyor. Kafadan zaten 10 milyon oy demek.
Doğalgaz, elektrik gibi borçların “bir süspansiyon ediyoruz, seçilemezsek 2 katı ödersiniz” tehdidi var. Sanki ekonomiyi bozan vatandaş.
Şu vakte kadar muhalefetten hiçbir partinin çıkıp da “dönemimizde hepsi devam edecektir” dediği duyulmadı.
Egemenliğimizin tartışıldığı bu hassas dönemde, vatanımızdan daha önemlisi yok. Seçmen öyle konsolide edilmeli ki, kof iktidardan kurtulmalı. Plan basit. Birleşecekler. Sonrasına bakılır artık.
