Keşke böyle bir başlık altında böyle bir yazı yazmamış olaydım. Ama neylersiniz ki, söz konusu ülkemdir, aziz ve necip milletimdir.
Yabancıların, iç işlerimize karışmasına onların bize yön ve akıl vermelerine gönlüm, asla razı gelmez.
Ama benim ülkemin Başbakan’ı, kendi ağzından, “Biz genişletilmiş Büyük Ortadoğu projesinin eş başkanıyız. Bize de görevler düşmekte” derse; söylenecek söz kalmıyor.
S. Başbakan, ilk yıllarında ülke ülke dolaşıyordu. Gitmediği sadece Afrika’da Okawango Deltası kalmıştı. Batılı ülkeler, kendilerine değer veriyor, konuşmalarını can kulağı ile dinliyorlardı.
Yıllar geçtikçe, bizimkisi tek adamlığa ve otoriter diktatörlüğe oynamaya başladı ya da öyle bir görüntü verdi.
Demokrasiyi, olmazsa olmaz gören Batılı liderler, Türkiye’de oluşturulmaya başlanan bu otoriter durumdan endişelenmeye başladılar.
Endişelerinde haksızda sayılmazlardı, AKP ve S. Başbakan’ın: “Çok kanallı TEK SESLİ” medya özlemi ve çalışmaları, Batılı liderlerin en büyük endişeleriydi.
Hak ve hakkını arayan İŞÇİ ve MEMURLARA reva görülen orantısız güç gösterileri ve insanlık dışı, işkence boyutundaki polisiye tedbirler, TOMALAR, Biber gazı uygulamaları Batılı liderleri korkuttu.
TSK’nın biraz dizginlenmesini Batılı liderler de istiyordu. Ama bu kadar ve vicdan ölçülerine sığmayan baskı, şiddet, sindirme ve imha eylemlerini de içlerine sindiremediler.
Türk hukuk sisteminin önce cemaatleştirilmesi, ardından da siyasallaştırılması, çıkarılan yasalarla; demokrasinin üçayağından olan YARGI’nın da YÜRÜTMENİN emri altına alınması gayret ve çabaları; Batılı liderlerin uykularını kaçırdı.
Hatırlayınız! Almanya İçişleri Bakanı, Erdoğan’ın Almanya’ya yapacağı gezi öncesi, “ Erdoğan Almanya’ya gelme. Gelip bizi de bölme” diye itiraz etmedi mi? Oysa Almanya, Türkiye dışında en çok Türk yurttaşının bulunduğu ülkedir.
Başbakan, 30 Mart seçimlerinde yüzde 43’lük oy alarak büyük bir başarı göstermedi mi? Putin’in dışında hangi Batılı lider, S. Erdoğan’ı arayıp kutladı, tebrik etti?
Türkiye, son zikzaklı dış politikası ile çok yakında, “Teröre destek veren ülkeler” listesine alınırsa, bizim Kamu Bankalarımıza, uluslar arası sözleşme ve taahhütlere uymadıkları gerekçesiyle dava açılır ve milyar dolar cezalar kesilirse sürpriz olmasın.
Köklü bir tarihi, derin bir devlet tecrübesi ve saygınlığı olan Türkiye’nin, IŞİD, El Nusra, El Kaide ile ve diğer terör örgütleriyle ne işi olabilirdi? (Batı öyle olduğuna inanıyor, algısı öyle)
Bütün bu haklı endişelerden dolayı Batılı liderler, artık Erdoğan’dan kaçmaktalar ve ikili görüşmeler yapmak istememekteler.
Neden?
Çünkü Batılı liderler, Türkiye’de DEMOKRASİNİN askıya alındığına hatta kalmadığına inanmaktalar.
Türkiye’nin bu badire ve zanlardan kurtulması, yıpranan Türk demokrasisinin; yeniden rayına oturması ve eski saygınlığına dönebilmesi için; Vakur ve ağırbaşlı, devlet terbiyesini almış ve hazmetmiş, “Cumhurbaşkanı yol yapmaz, yol gösterir” diyen S. Ekmeleddin İhsanoğlu’nun muhakkak Cumhurbaşkanı olması gerekiyor.
Ekmeleddin bey, bir kurtuluş değil ama bir başlangıç olacaktır
NOT: Erdoğan’a ilk ŞOK, Batıdan geldi. 2.5 milyon Türk seçmenden sadece 130 bini oy kullandı. Haydi Türkiye
