Ülkemiz yine karıştı. Beş yıldır, “ÇÖZÜM SÜRECİ “denen devleti uyutma sürecinde; dinlenen, yığınak yapan, mevzilenen, silah stoklayan, strateji geliştiren eli kanlı PKK militanlarınca şehit edilen ana kuzuları haberleriyle gündemde.
Hiç kimse bu tür şehit haberlerinden, nemalanmaz. Ama birileri bundan umut beklemekte! Kaybettikleri tek başına iktidarı yeniden kazanabilmek uğruna; ülkeyi yangın yerine çevirmeye kararlılar. (Siyasetçi ve akademisyenlerin ortak görüşü böyle)
Şehit cenazelerinde feryatlar, gökleri tutmakta. Ciğerleri yanan ana-babalar, eşler, kardeşler feryat eylemekteler.
Hiçbir ananın yüreğinin yanmasını, ocaklara ateş düşmesini istemem. İsteyenleri de tasvip etmem.
Bunlardan biride, Osmaniyeli şehit Jan.Yzb. Ali ALKAN’ın cenazesinde yaşandı. Şehidin ağabeyi, Yarb. Mehmet ALKAN, üniforması içinde kardeşinin tabutuna sarılarak, “Alim, Alim, Aliiiiiiiiiiim! Senin kanında kimlerin eli var? Düne kadar barış barış, çözüm çözüm diyenler ne oldu da, bugün sonuna kadar savaş” demekteler diye acısını, yüreğinin yangınını haykırdı.
Türklükten haz edemeyenlerce bu haykırış, siyaset malzemesi yapıldı ve yarbaya linç kampanyası başlatıldı.
Söyler misiniz Allah aşkına, bu feryatta, bu hakarette, bu cümlede “ÖZNE” belli mi?
Kayserili olduğunu bildiğim, sözüm ona Anaysa hukukçusu, Kaçaksarayın taze danışmanı B. Kuzu, bu feryadın siyaset koktuğunu, C.B’na hakaret içerdiğini ve soruşturma açılmasının hukuken doğru bir şey olacağını, çıktığı bir televizyon kanalında söyledi.
İnsaf ve bu kuzu!
Bu feryadı böyle yorumlayana kadar, biraz vicdan ölçüleri içinde kalıp, “Kardeş acısıyla yanan bir ağabeyin, yüreğinin sesi” olarak değerlendirip, rahmet ve sabır dileseydiniz; acaba insanlığınızdan ne kaybederdiniz? Sanki sizin her yaptığınız; hukuk ve ahlak sınırları içinde mi?
Efendim bu siyasi bir mesaj imiş ki, MHP buna sahip çıkmış. Ne yani, herkesi siz taş kalpli vicdansız mı sanıyorsunuz. Sizlerin karalama ve insafsızca linç girişimiz karşısında yarbaya sahip çıkılmasa mıydı?
Sonra sizler, her olumsuz ve öznesi belli olmayan, feryat, isyan ve çıkışı neden hep, C. Başkanına “HAKARET” olarak algılayıp karşı çıkıyorsunuz? Böylece bütün olumsuzlukları neden Cumhurbaşkanı’nın şahsında topluyorsunuz? Sizler, Cumhurbaşkanı’na dost musunuz yoksa dost görünümlü düşman mı?
Siz o konuşmayı yapmamış olsaydınız ben de böyle bir yazı yazmış olmayacaktım. Öznesi belirsiz, “Hırsız var!” deniyor. Hemen sazanlar atlıyor, “Cumhurbaşkanına hakaret” diye. Neden Cumhurbaşkanı’nı hep böyle olumsuzluklarla gündemde tutuyorsunuz?
Bu beyan size, hiç mi hiç yakışmadı. S. Kuzu. Sizi böyle bir açıklama yapmanızdan dolayı kınıyorum. Vicdanlı olmaya davet ediyorum. İnşallah sizde böyle bir acıyla karşılaşmaz ve böyle bir isyanı yaşamazsınız. Birazcık EMPATİ yapmak: çok mu zordu?
Esen kalınız.
