Mehmet Özkendirci’nin “Parası Olmayanlar Erken Ölsün” başlıklı metni, günümüzde hayat kalitesinin ve hatta yaşamın sürdürülmesinin bile büyük ölçüde maddi duruma bağlı olduğunu çarpıcı bir şekilde ifade etmektedir. Yazar, modern yaşam koşullarına rağmen insan ömrünün uzadığını belirtse de, özellikle açlık sınırının altında yaşayanlar ve emekliler için bu durumun büyük bir ıstırap kaynağı olduğunu vurgulamaktadır. Kendi yüksek emekli maaşına rağmen, yatalak bakım maliyetlerinin (aylık 55.000 TL) bu maaşı aştığını göstererek maddiyatsızlığın çaresizliğini örneklemektedir. Metin, parası olmayanın bu çağda dostunun bile kalmadığını ve kişinin kendini değersiz hissederek erken ölümü arzuladığını belirterek toplumsal bir eleştiri sunmaktadır. Yazar, bu zorluklar karşısında devlet büyüklerinin lüks yaşamlarını eleştirerek, maddi yetersizliğin yarattığı umutsuzluğu öne çıkarmaktadır.
Evet yaşamak çok güzelken bu söz nerden çıktı diyenlere paranız varsa doğru yoksa halimiz ölmekten beter. Günümüzde tüm olumsuz yaşam koşullarına karşın insan ömrü uzadı. Eskinin ellili yaşlarda moruk denilen dedeler günümüzde orta yaşlı sayılıyor. Hele saç ve bıyıklarınızı siyaha veya koyu kahveye boyatırsanız aynalar bile yalan söyler.
Fakaaatttt paranız açlık sınırı altındaysa hele emekliyseniz kaldığınız özel huzur evleri ücretlerini zor ödersiniz Birde yatalak duruma düşerseniz yaşamanın değil ölmenin bir nimet olduğunu anlarsınız.
Ben 1.derecenin 4.kademesinden emekli olan, Öğretim Görevlisi olarak aldığım emekli maaşım 39.000 lira. Evim var borcum yok… Bugün evde veya hastanede yatalak bir hasta bakımı aylık 55.000 liradan az değil. Ya eviniz yoksa hapı tam yutmuş demeksiniz. Bu devirde parası olmayanın kara gün dostu da olmaz. En yakınlarınız zar zor geçinirken sadece dua ederler Azrail’in bir an önce gelmesi için…
Sayın devlet büyüklerimiz saraylarda malikanelerde köşklerde yaşarlarken sizler yaşayamadığınız yaşamda kendinizi bir çöp kadar değersiz olduğunuzu anlarsınız ve dua edersiniz hemen ölmek için…
