Toplumlar güven ile birbirlerine bağlıdırlar. Güven toplumun temel taşı, betonu ve harcıdır.
Eğer siz toplumda güven duygusunu yıkar ya da yok ederseniz, toplumsal kargaşa başlar, insanlar birbirine şüpheyle bakar.
Her sosyal alanda güveni; o kurumun mensupları yok ederler.
Sosyal medyada gezerken bazı bilgilere ulaştım. Çok enteresan geldi. Sizlerle de paylaşmak istedim.
Toplumun % 15’i ancak gazetecilere güveniyormuş. Her yüz kişiden seksen beşi gazetecilere güvenmiyor. Nedeni, bu kurumun yaptığı yalan ve yanlı haberlerden kaynaklanmakta. En taze örnek, Penc ve Pompei’nin Ankara’daki toplantısına alınmayan ve kapıda bekletilen Türk gazeteciler ertesi gün, “İstediğimizi aldık, bu bir zaferdir” başlığı atmıştır. Oysa Sn. Erdoğan bile, “Bunu bir zafer olarak görmemek gerekir” derken. Böyle bir gazeteci anlayışına toplum güvenir mi?
Politikacılara halkın ancak: % 11 güven duymakta. Bana göre bu güven bile oldukça fazla. Zira politikacılar asla güven vermiyorlar. Bu asil halkın % 89’u politikacılara güven duymamakta ki bu, kocaman bir ayıptır.
Halkın % 13’ü televizyon habercilerine asla güvenmiyor. Gereğini izaha gerek var mı?
Toplumun % 13’ü Bakanlara ancak güveniyor. Durum ortada herkes görüyor. Söyledikleri ile yaptıkları tamamen birbirine ters.
Bu milletin % 12’si Din adamlarına güvenmekte. Son yıllarda kurslarda, cemaatlerde olan taciz olayları ve camilerde AKP lehine siyaset, bu olumsuz güvenin oluşmasına neden olmuştur. Bu durum, din insanları için ayıp ötesinde yüz kızartıcı bir durumdur. Demek ki toplumun her yüz kişisinden 82’si bu insanlara güvenmiyor. Topluma yoksulluğa, şükretmeyi, kaderciliği öğütleyen ama iş kendisi olunca han-hamam sahibi olan birine nasıl inansın.
Nasıl güvensin ki, cahilliğiyle öğünen, “İyi ki okumamışım, iyi ki diplomam yok” diyen ve cehaleti öven birine nasıl güvenilir?
Bu asil ve necip toplumun % 56’sı öğretmenlere güven duyuyor ki, bu ortamda bu oldukça yüksek bir oran olarak görülmelidir. Çünkü öğretmenlik mesleğini de tıpkı askerlikte olduğu gibi yıpratma konusunda yoğun bir çalışma yapılmaktadır.
Bu güzel toplumun % 56’sı doktorlara güvenmekte!. Kimi doktorlar da işi paraya döküp, hastayı müşteri gibi görmeye başlayınca güven azalmakta.
Halkın güvendiği kesim ise % 71’lik oranla Bilim insanları. Onlar bildikleri için doğruluktan şaşmamaktalar.
Bu asil millet bunca zulüm, kıyım ve yıpratmaya rağmen en çok şanlı TSK’ya güven duymakta. Bu güveni bir türlü yıkamadılar. Çünkü bu millet asker-millettir. Ordu bu milletin bağrından, ocağından çıkmadır.
Toplum Şanlı orduyu, “Peygamber Ocağı” olarak görür ve öyle bilir, bilmeye de devam eder.
Sevgili okurlarım! Türk toplumunun en büyük sorunu güven ve güven bunalımıdır. Toplum birbirine güven duymuyor. Güvensizlik sevgi ve hoşgörü ortamını aşındırdığı içindir ki, huzursuzluk en büyük sıkıntımızdır.
Esen kalınız.
NOT: Her iş kolunda ve her meslekte görevini hakkıyla yapanları tenzih eder, saygılar sunarım.
Eğer siz toplumda güven duygusunu yıkar ya da yok ederseniz, toplumsal kargaşa başlar, insanlar birbirine şüpheyle bakar.
Her sosyal alanda güveni; o kurumun mensupları yok ederler.
Sosyal medyada gezerken bazı bilgilere ulaştım. Çok enteresan geldi. Sizlerle de paylaşmak istedim.
Toplumun % 15’i ancak gazetecilere güveniyormuş. Her yüz kişiden seksen beşi gazetecilere güvenmiyor. Nedeni, bu kurumun yaptığı yalan ve yanlı haberlerden kaynaklanmakta. En taze örnek, Penc ve Pompei’nin Ankara’daki toplantısına alınmayan ve kapıda bekletilen Türk gazeteciler ertesi gün, “İstediğimizi aldık, bu bir zaferdir” başlığı atmıştır. Oysa Sn. Erdoğan bile, “Bunu bir zafer olarak görmemek gerekir” derken. Böyle bir gazeteci anlayışına toplum güvenir mi?
Politikacılara halkın ancak: % 11 güven duymakta. Bana göre bu güven bile oldukça fazla. Zira politikacılar asla güven vermiyorlar. Bu asil halkın % 89’u politikacılara güven duymamakta ki bu, kocaman bir ayıptır.
Halkın % 13’ü televizyon habercilerine asla güvenmiyor. Gereğini izaha gerek var mı?
Toplumun % 13’ü Bakanlara ancak güveniyor. Durum ortada herkes görüyor. Söyledikleri ile yaptıkları tamamen birbirine ters.
Bu milletin % 12’si Din adamlarına güvenmekte. Son yıllarda kurslarda, cemaatlerde olan taciz olayları ve camilerde AKP lehine siyaset, bu olumsuz güvenin oluşmasına neden olmuştur. Bu durum, din insanları için ayıp ötesinde yüz kızartıcı bir durumdur. Demek ki toplumun her yüz kişisinden 82’si bu insanlara güvenmiyor. Topluma yoksulluğa, şükretmeyi, kaderciliği öğütleyen ama iş kendisi olunca han-hamam sahibi olan birine nasıl inansın.
Nasıl güvensin ki, cahilliğiyle öğünen, “İyi ki okumamışım, iyi ki diplomam yok” diyen ve cehaleti öven birine nasıl güvenilir?
Bu asil ve necip toplumun % 56’sı öğretmenlere güven duyuyor ki, bu ortamda bu oldukça yüksek bir oran olarak görülmelidir. Çünkü öğretmenlik mesleğini de tıpkı askerlikte olduğu gibi yıpratma konusunda yoğun bir çalışma yapılmaktadır.
Bu güzel toplumun % 56’sı doktorlara güvenmekte!. Kimi doktorlar da işi paraya döküp, hastayı müşteri gibi görmeye başlayınca güven azalmakta.
Halkın güvendiği kesim ise % 71’lik oranla Bilim insanları. Onlar bildikleri için doğruluktan şaşmamaktalar.
Bu asil millet bunca zulüm, kıyım ve yıpratmaya rağmen en çok şanlı TSK’ya güven duymakta. Bu güveni bir türlü yıkamadılar. Çünkü bu millet asker-millettir. Ordu bu milletin bağrından, ocağından çıkmadır.
Toplum Şanlı orduyu, “Peygamber Ocağı” olarak görür ve öyle bilir, bilmeye de devam eder.
Sevgili okurlarım! Türk toplumunun en büyük sorunu güven ve güven bunalımıdır. Toplum birbirine güven duymuyor. Güvensizlik sevgi ve hoşgörü ortamını aşındırdığı içindir ki, huzursuzluk en büyük sıkıntımızdır.
Esen kalınız.
NOT: Her iş kolunda ve her meslekte görevini hakkıyla yapanları tenzih eder, saygılar sunarım.
