Fetih kutlamalarızıvanadan çıktı.
Bana göre bizimgalibiyetleri anma lüksümüz yok.
Daha doğrusutarihte yaşamış ecdadın zaferlerini anmaya cüret etmemiz doğru değil.
Bu, zafersarhoşluğu getirir ki ayrıca o zaferlerde zerre-i miskal dahlimiz yok.
Bizimmağlubiyetleri anmamız, mağlubiyetlerden ders çıkarmamız gerek.
Mesela ViyanaBozgunu…
Mesela BalkanBozgunu
Mesela 93 Harbi…
Mesela Sarıkamış…
Bunları araştırırve yenilginin niçinini keşfedersek daha hayırlı iş yapmış oluruz.
…
İstanbul’unFethi’ni biz de kutladık çok çok…
Eski zamanlarda…
Benim Fetihmarşı’nı okuduğum o şanlı anma mitinglerimizin o zamanlar hem aınlamı hem destratejik önemi vardı.
Benim de BüyükFetih diye şiirim Fetih Ruhu adında çıkardığım dergide yayınlandı.
Hasret yahut GençArkadaş dergilerinin özel sayısı olarak…
ÜÇYÜZ BİN BASMIŞTIK…
Fetih günlerindenbirinde Yozgat’ta 1111. Şubeyi açmıştık.
Bir 29 Mayısgünüydü.
Yozgat Meydanıhınca hınç doluydu.
Dile kolay 1111şube…
Sonra ihtilal oldu.Çıkınca gazete çıkardık. Millet gazetesi. 29 Mayıs 1982 günü başladı yayınhayatına… Erol Güngör başyazarımızdı. Ben de Hayatın İçinden adında tam sayfahazırlıyordum.
Birinci sayfayaFatih’in at üstündeki resmini yapmıştım.
Fetih Ruhunuyeniden yazdım, yeni şartlara göre…
Akabinde bir haftasüren bir yazı dizisi yayınladım.
İSTANBUL’UYENİDEN FETHETMEKbaşlığıyla…
İstanbul’u yenidenfethetmek gerekti.
Hem madde planındahem mânâ planında…
Şehircilikanlayışının davamız için ne kadar önemli olduğunu o yıllarda ısrarla belirtmiştim.Tarihi yarımada kurtarılmalıydı.
Tarihi yarımadayı,onu sınır tanımaz biçimde işgal eden bütün çirkinliklerden arındırmaktan dahabüyük vazife olabilir miydi?
Büyük ve güzel…
İstanbul işgaledilmişti ve kurtarılması, fethedilmesi gerekirdi.
Nesiller yanlışanladı bunu…
Daha korkunç birişgale kapı aralandı.
Daha korkunç… Hertaraf avm, plaza, towers, twins, rezidans oldu.
İğrenç vehadnaşinas yapılaşma şehre galabe çaldı. Şehir yok oldu. Şehir kültürü yokoldu. TOKİ PKK’dan daha tehlikeli bir terör örgütü olarak şehri terörize etti.
Şehrin siluetinibozdu. Rüzgarını aldı. Rengini, dokusunu, tabiatını çirkinleştirdi.
Bu şehirlerdebüyüyen nesiller terörist olmasın da ne olsun?
Sadece PKK mıterörist?…
Kul hakkı yiyenterörist değil de ne?
Medeniyeti bozan,iğdiş eden, dini siyasete alet eden, insanları yolundan çıkaran terörist değilde ne?
Korku salan,tıkayan, açtırmayan, engelleyen, ezen, ürküten, şiddet içeren her şey teröreyol açar.
Sevginin, saygının,merhametin, sadakatin, hürmetin, hikmetin, samimiyetin, mesuliyetin,fedakarlığın, vefakarlığın, bilgeliğin ve aşkın fikri ve davranış kodları ancakşehirde kaimdir. Şehir yok edilince bunların hepsi yok olur.
Ne ahlak kalır, neiman…
Terör alır başınıgider…
Apartmanlarbirbirine terörist gibi muamele eder… O ışılaklı caddeler, üstündeki canavararabalar, kamyonlar…
İstanbulfethedilmeyi bekliyor…
Her yönüyle..
İstanbul’un fethinikutlamayın demiyorum.
Kutlayın kutlayında haddinizi aşmayın.
Çünkü Allah haddiniaşanları sevmez… Maazallah elimizdekiler de gider. Bize hoş sada bile kalmazbakarsınız…
Tarihi dokuyu,kadim olanı korumayan, ona hürmet göstermeyen onun yanıbaşında devasa yapılaragöz yuman nasıl bizden olabilir?
Bizden gözükenlerinbir iç fetihe kanat çırpması gerekir…
NEFİSTERBİYESİNE…
İstanbul da yenidenfethedilmelidir… Üstünde yaşayanlar da…
