Maddi kazançlar yerine insani duyguları temel alan bu amaç; insanlardan, mesuliyet duygusu ve ciddi bir vicdan kültürü ister.
Bugün içinde bulunduğumuz durum, bu değerlerimizin önemini bir kez daha öne çıkarırken bizlere, “YAŞATMAK İÇİN; evde kalmalısın” sorumluluğu veriyor.
Evde kalmak, kimine göre can sıkıcı, kimine göre de, “arınmak, huzuru bulmak, kendine zaman ayırmak, sevdikleriyle paylaşım içinde olmak”. Bugünlerde ise “evde kalmak”; önemli bir sorumluluğu yerine getirmek.
Farkında değiliz ama evde kaldığımız müddetçe uzun zamandır işlevini unuttuğumuz evlerimizi de yeniden keşfediyor hatta “yuva” kavramını yeniden yorumluyoruz.
“Yeşil ve gölgeli dallarda gizlenen ve gülen
Evim… Bugün bana ait, bugün benimsin sen…”diyor Ahmet Haşim.
İnsanın kafasını sokacağı bir evinin olması o kadar önemli ki, içinde sıcak bir çorbanın kaynadığı, sevdiklerimizle paylaşım içinde olduğumuz yuvamız.
.
Bizim için “yuva” maddi değil, manevi değerler bütünüdür.
Ki, bugünün “evde hayat var” sloganı yuvamızı, insana dair tüm güzellikleri, güveni, sevgiyi, paylaşımı ve birlikte direnmeyi içeriyor. Aynı zamanda evimizin ne kadar önemli bir yaşam alanı olduğunu bizlere hatırlatıyor.
Evlerinde sıkılanlara, evlerinin kendilerine dar geldiğini söyleyenlere, eviniz değerlerinizle bir bütünlük oluşturmalı; yemek kültürünüzden, kullanım alanlarınızın dekoruna kadar kimliğinizi yansıtmalı.
“Herkes ait olduğu yerde hayat bulurmuş.”
Sizi anlatmayan, sizinle uyumlu olmayan, size nefes vermeyen ev, size yabancı, elbet sıkıcıdır…“Kalbinizi geniş tutun, özünüze kulak verin, yaşam kültürünüzü yeniden gözden geçirin” diyorum.
Evde hayat var. Ama nasıl bir ev?
Maddi zenginliği yansıtan değil, manevi güzellikleri barındıran; emeği, sevgiyi yansıtan, özgün, kendinizi huzurlu hissedeceğiniz bir ev.
Bu açıdan bakıldığında bir evin/yuvanın; sadece başınızın üzerindeki çatıdan ibaret olmadığı, esasen her şeyiyle koruduğun ve korunduğun değerler bütünü olduğu gerçeği ortaya çıkıyor.
Bugün sadece evlerimizin değil, dünyamızın da yaşanır olması, bizlerin emeğine ve yaşatma gayretine bağlıdır.
Kıymetli okurlarım; Cuma akşamı sokağa çıkma yasağı ilan edildikten sonra ortaya çıkan paniğin çok nedeni var ama en önemli nedenlerinden birisi: “yaşatmak için yaşamak” erdemini idrak edememiş olmamızdır.
Zor günleri sadece sağlıkçıların omzuna yüklemenin, hele de işi hafife almanın başka bir izahı olamaz.
Millet olarak hala, hiç tanımadığı insanlar için hayatını riske atan bir sağlıkçı, asker, polis kadar işin ciddiyetine varamadığımız gibi, aynı sorumluluk duygusuyla hareket edemiyoruz.
Hâlbuki “kendin için istediğini, başkaları için de istemek” en temel değerlerimizdendir. Eğer evde kalmak, bir başkasını yaşatmak için gerekliyse; bugün hepimiz bu erdemli davranışı ortaya koymak zorundayız…
Evlerde hayat var. Lütfen hayatta kalın!
