Bu makale, Türkiye’deki işçi ölümlerini ve işçi hakları ihlallerini eleştiren bir makaleden ve ilgili istatistiklerden oluşmaktadır. Yazar, Kocaeli yangını gibi olayların alışkanlıklar ve sistemsel düzensizliklerden kaynaklandığını, bunların kaza olmadığını öne sürmektedir. Metin, uzun vardiyalar, eksik sigorta ve kâğıt üzerindeki güvenlik önlemleri gibi yazılı olmayan kuralların işverenler tarafından bir kanun gibi uygulandığını belirtmektedir. Özellikle çocuk işçi ölümlerinin artışı ve emeklilerin geçinemediği için yeniden çalışmak zorunda kalması gibi konulara dikkat çekilerek, üretimde kar odaklılığın can güvenliğinden üstün tutulması eleştirilmektedir. Kaynak ayrıca, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi ve Sosyal Güvenlik Kurumu verilerine dayanarak yüksek ölüm oranlarını desteklemekte ve insana yakışır yaşam ücreti ile sıkı denetim gibi çözüm önerileri sunmaktadır.
Kocaeli yangını, iş cinayetlerinin sessiz ortağı olan ‘alışkanlıkları’ yeniden hatırlattı.
EMEK & TOPLUM & SÖMÜRÜ
Kocaeli’nde bir fabrikanın alevleri göğe yükselirken, yalnızca bir binanın değil, bir ülkenin vicdanı da yandı.
O işçiler… Sigortaları eksik, vardiyaları uzun, güvenlik önlemleri kâğıt üzerinde.
Her seferinde aynı cümle: “Kaza oldu.”
Oysa bu ülkede “kaza” değil, alışkanlıklar öldürüyor.
Anadolu’nun sanayi bölgelerinde hâlâ aynı düzen geçerli:
“Sen maaşını alıyorsun ya, her işi yaparsın.”
“Muhasebeci olsan da çay verirsin, temizlik yaparsın, fazla mesaiye kalırsın ama ücretini istemezsin.”
Bunlar yazılı değil, ama işverenin zihninde kanun gibi.
Gerçek şu ki Türkiye’de çalışma barışı, karşılıklı anlayışla değil; tek taraflı suskunlukla sağlanıyor.
İşçiler sessiz, çünkü işsiz kalmaktan korkuyor.
Denetim yok, çünkü görünmez bir mutabakat var:
“Ekonomiyi döndürmek için göz yumalım.”
Ama her göz yummada bir işçi daha ölüyor, bir çocuk daha eksiliyor.
Aynı Kural, Farklı Kurban: Çocuklar [1]
2025’in ilk 11 ayında en az 78 çocuk çalışırken yaşamını yitirdi.
Sadece son 10 günde sekiz çocuk…
Sonuncusu MESEM kapsamındaki 16 yaşındaki Alperen Uygun, çalıştırıldığı inşaatta üçüncü kattan asansör boşluğuna düştü.
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi verilerine göre çocuk emeği artık sistemin “can suyu.”
TÜİK’e göre 15–17 yaş aralığındaki her dört çocuktan biri çalışıyor.
Gaziantep Üniversitesi’nden Doç. Dr. Serkan Öngel şöyle diyor:
“Çocukların işgücüne katılımı arttıkça iş cinayetleri de yükseliyor.
2022’de 11 bin olan çocuk iş kazası sayısı, 2024’te 28 bine yaklaştı.”
⛏️ Ve sadece çocuklar değil…
Artık sadece çocuklar, kadınlar değil; emekliler de yeniden işçi.
Geçinemediği için madene inen, inşaatta çalışan, taşı sırtlayan 70 yaşındaki Ahmet amcalar var.
Bu yıl, sadece 11 ayda 1700’den fazla emekçi iş kazasında hayatını kaybetti.
Bir kısmı gençti, bir kısmı çocuk, bir kısmı yaşlı…
Ama hepsi aynı sistemin kurbanıydı.
Çünkü bu ülkede ölüm oranı yüksek, ücret oranı düşük;
Denetim zayıf, vicdan daha da zayıf.
Yoksulluk artık “çalıştırma gerekçesi” haline geldi.
İnsan, emeğiyle değil, ucuzluğu ile ölçülüyor.
⚙️ Neden, niçin, sonuç ne olacak?
Neden?
Çünkü üretim, insan için değil kâr için yapılıyor.
Niçin?
Çünkü düzeni koruyanlar, kuralsızlıktan pay alıyor.
Sonuç ne olacak?
Bu gidişle çocuklar büyüyemeden, büyükler dinlenemeden ölmeye devam edecek.
Ama bir gün, belki bir gün…
O yangınların küllerinden yeni bir bilinç doğar:
“Çalıştırmak” değil, birlikte üretmek için.
Ne olmalı?
✔️İş tanımı, işçinin rızası dışında genişletilemez.
✔️Denetimler kâğıt üzerinde değil, sahada yapılmalı.
✔️Çocuk ve yaşlı emeği istihdamı, istisnasız yasaklanmalı. Emekliler için yaşamını devam ettirebileceği maaş verilmeli.
✔️Asgari ücret değil,
“insan onuruna yakışır insanca yaşam ücreti” tartışılmalı, verilmeli.
Ve en önemlisi:
Emeğe saygı, sadece slogan değil, sistemin temeli olmalı.
Çünkü artık mesele sadece iş güvenliği değil ❌
Hayat güvenliği.
***
Not:
(İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG Meclisi) verilerine göre 2025 yılının ilk 10 ayında en az 1.737 işçi iş kazalarında yaşamını yitirdi.
(Kaynak: Bold Medya, Kasım 2025)
Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) verilerine göre ise, 2023 yılında toplam ölümlü iş kazası sayısı 1.966 olarak kaydedildi.)
[1] BirGün Gazetesi’nden Bilge Su Yıldırım’ın haberine göre,https://www.birgun.net/haber/cocuklari-kar-hirsi-olduruyor-668464
