AKP hükûmetinin ABD politikası gereği açılım konusunda Kuzey Iraklı Kürt liderlerini açılım konusunda muhatap alması ağırlaştırılmış müebbed hapis mahkûmu olmasına rağmen cezaevinden “Kürt Açılımı” sürecine müdahil olan Öcalan’ı bir taraftan kızdırırken, diğer taraftan da tedirgin ediyor. Öcalan devre dışı kalma korkusuyla bu sefer tehditlere başladı.
Diğer taraftan da KCK Yürütme Konseyi Üyesi Cemil Bayık, PKK’lılara hitaben üç gün önce yapmış olduğu konuşmada Öcalan’a bağlılıklarını şu sözlerle teyit etti:
“Biliniyor ki Önderlik Yol Haritasını sunmuştur, Barış Gruplarının gidişini sağlamıştır. Önder Apo’nun bu çabaları sömürgecileri adım atmaya mecbur kılmaktı, sömürgecilerin oyun oynamalarını engellemekti ve Kürt sorununun demokratik siyasi yönden çözümünü sağlamaktı. Fakat onlar bu temelde adım atmadılar.”
Bayık konuşmasının içerisinde kendilerinin muhatap alınmamaları halinde 2010 yılının çok olaylara gebe olacağı tehtidini savurdu. Bayık “Açılım”ın hedeflerinden birisinin Öcalan’ın özgürlüğü olması gerektiğini şu sözleri ile ortaya koydu: “Kürt insanı ve onun özgürlük militanı Önder Apo’suz yaşamı kendine haram kılmalı ve bu yaklaşımla sürece yüklenmelidir”
Fırat Haber Ajansı’na göre de Abdullah Öcalan’ın haftalık görüşmesinde güncel gelişmelerin yanı sıra tarihsel tespitlerde bulunduğu öğrenildi
AKP’nin İsrail ile çalıştığını iddia eden Öcalan, tespitini şöyle sürdürdü: “Ilımlı İslam da Radikal İslam da Amerika ile bağlantılıdır. ABD AKP’ye Ilımlı İslam rolünü vermiş.”
Öcalan’ın yürütülen Kürt Politikaları ile ilgili düşünceleri ise şöyle:
“Kürtler konusunda iki imhacı politika var. Biri katı inkâr ve imha çizgisidir. İşte Ergenekon’un, MHP ve CHP’nin dayattığı budur. İkincisi ise PKK’siz ve Öcalansız, sırtını Irak, Amerika ve kısmen Avrupa, Talabani ve Barzani’ye dayayan, Kuzey’den bazı sahte Kürt liderlikleri yaratarak, bunlar üzerinden sonuç almaya çalışan AKP’nin yumuşak imhacı çözümdür. AKP’nin son yedi yıllık iktidarında gerçekleştirmeye çalıştığı budur.”
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’e seslenen Abdullah Öcalan barışçıl süreç geliştirilmezse “katı-milliyetçi Ergenekoncu çizginin” Kürt-Türk çatışmasını yaratacağını söyledi. “İşte Şubat ayı yaklaşıyor. PKK engellemek istese bile halkın tepkisinin önüne geçemez” diye aba altından sopa gösteren Öcalan, “Ben burada görüşlerimi iletiyorum. Ben konuşmazsam çatışmalar olur, kan gövdeyi götürür” şeklinde tehdidini sürdürdü.
Öcalan bütün bu tehditlerin ardındaki amacını da açıklamaktan çekinmedi:
“Sayın Cumhurbaşkanının bunları iyi görmesi gerekir. Eğer çözümde samimiyseniz, ciddiyseniz, bu süreyi iyi değerlendirmeniz gerekiyor. Yok, biz tasfiyeyi, imhayı dayatacağız diyorsanız, PKK kendini çok iyi bir şekilde koruyabilir, yaşatabilir, bu savaşı uzun süre yürütebilir. Bunun önüne geçmek için diyalog yolunu başlatmalısınız. İşte Sönmez Köksal da söylüyor, diyalogun binbir türlü yolu var; illa benimle olmayabilir, doğrudan olmayabilir. Yeter ki ciddiyet olsun. Benim rol almam isteniyorsa bu koşulların değiştirilmesi gerekiyor. Bu esaret koşullarında ben bir şey yapamam.”
Bütün bu tehditlerin sonunda Öcalan’ın istediği kendisine “af”tır. Cumhurbaşkanının af yetkisini bildiği için hitabında Cumhurbaşkanı Gül’ü almıştır.
Bunda şaşacak bir taraf yoktur. Öcalan-PKK-KCK-DTP-BDP çizgisi aynıdır ve değişmemiştir. Bu çizginin tek bir lideri vardır, o da Öcalan’dır. Onun da hedefleri bellidir. Hükümet başta yaptığı hatadan çıkmakta zorlanmaktadır. Açılım süreci ilân edilmeden MİT aracılığı ile Öcalan muhatap alınmış, yazmış olduğu “yol haritası” teslim alınmıştır. Bugün AİHM bu “yol haritası”nı Öcalan’ın savunmasının bir parçası olarak görmekte ve hükümetten talep etmektedir.
Sayın Cumhurbaşkanı ve hükümetin şikâyet etmeye hakları yoktur. Terörle, teröristle “mücadele” yerine “müzakere”yi tercih etmenin doğal sonuçlarıdır bu olup bitenler.
