Seçimler bitti. Genel başkanların tıraşını gördük. Kazanan sevinirken kaybeden de üzülmüştür. Ben isterim ki, her zaman ülkem kazansın, Türkiye kazansın, Türk milleti kazansın.
Ülke ekonomisinin habercilerinden birisi de yollarda ki trafik akışıdır.
Ülke üretiyorsa; üretilen ürünlerin bölgelere ve şehirlere taşınması gerekir.
Türkiye’de taşınma genellikle Karayollarıyla olur.
Rahmetli Menderes, bu gerçeği bildiği için ülkenin Karayolu ağını epey genişletmişti.
Bu genişleme, zaman zaman aksasa da hep devam etmiştir.
Bu hükümet, Karayolu yapımına önem vermiş, pek çok yolumuzu çift yol haline getirmiştir.
Eğer taşımanız Karayoluyla yapılıyorsa, bu yollara önem vermeniz ve çağın gereklerine göre düzenlemeniz gerekir.
Bu, yadsınamaz bir gerçektir.
Seçimlerin hemen öncesi idi. Yolum önce Karaman üzerinden Mersin’e düştü. Konya’dan sabah yedide çıkmıştık. Arkadaşım Kar-El oto camın sahibi Olimpia oto camlarının Konya Bölge Müdürü Mustafa Kara idi.
Karaman’a yaklaşıyorduk ki, Mustafa Bey, “Hocam görüyor musun yollar ne kadar ölü!” dedi. Önce anlayamadım. Sonra, “Evet Mustafa’cığım. Bizden başka giden yok herhalde”
Sevgili okurlarım! Bu yolu 1989’dan beri bilirim. Haftada bir gittiğim olduğu gibi, en az ayda bir kere muhakkak gidip-gelmişimdir.
Yolların çok canlı olduğu yılları da, çok ölü olduğu yılları da görmüşümdür.
Yolda, kamyon denen vasıta hiç mi hiç yoktu. İki kez de otobüs gördük.
Mal, ürün taşınmadığı gibi; insanlarda seyahat etmiyor olacaklar ki otobüsler de yoktu yollarda.
Mut’ta lokantalara,”İşler nasıl?” diye soruyorum.
Bir dokun, bin ah işit misali. On-0nbeş yıl öncesini mumla aradıklarını söylemekteler.
Kargıcak, Değirmendere’de soruyorum aynı soruyu. M. Usta, “Ne gezer beyim. 2000’li yılların başında günde 12 tane davar keserdim. Şimdi iki-üçü geçmiyor” demekte.
Konya-Karaman arası yapılalı 10 yıl ancak oldu. Ama üçüncü tamirata başlanmış. Yolun bazı kesimleri tek şeride indirilmiş. Neden yollar yapılırken uzun ömürlü yapılmıyor? Tamirat adı altında bu savurganlık niye?
Konya-Aksaray-Nevşehir üzerinden Kayseri’ye gidiyorum. Bu yolda araç sollamak maharet ve özen isterdi. Gördüm ki yol tenhalaşmış. Kayseri ve Aksaray otobüsleri yarım saatte bir geçerdi. Iğdır seyahate ait beş otobüs ve bir turizm şirketinin turist taşıyan üç otobüsünden başka otobüs görmedim desem yalan olmaz.
Eşimle sohbet ediyorum. Ülkenin bu haline üzülüyoruz.
İşsizlik resmi rakamlara göre yüzde on bir imiş. Ama gerçek işsizliğin yüzde yirmi beşler de olduğu söylenmekte ki, doğrusu da bu galiba.
Üretmeyen ve seyahat etmeyen bir ülkenin Karayollarında durum bu!
Üretmeyen bir ülkenin, ekonomisi kayıp-kaçaklarla dolu demektir. Fren tutmayan Dolar-Euro, cari açığı her geçen gün artan bir bütçe, bankalarca soyup-soğana çevrilen bir Türkiye, üretmeden tüketmeye programlanmış bir Türk toplumu, kredi kartına mahkûm edilmiş bir milletin karayollarında durum böyle.
Birbirlerini suçlamaktan öte gitmeyen bir seçim dönemini daha geride bıraktık. S. Başbakan ve hükümet, artık Türkiye’nin acı gerçekleriyle yüzleşmek zorunda.
Hep beraber göreceğiz; Muhalefeti suçlamaktan usanmayan S. Başbakan, ekonomik durumu nasıl idare edecek?
Yolların sesi hiç de iyi değil. Ekonominin sinyalleri hep kötü ve alarmda!
Esen kalınız.
NOT: Çarşamba ve Cuma Konya-Ereğli yolundaydım. Seçim öncesi yollar gitmiş yerine hareketli, akan ve taşıyan bir yollar gelmiş sanki. Umarım ülkemin ekonomisi iyi olur. Çünkü bu ülke de ülke insanı da bizim.
