23 Nisan, ilk defa 1921’de çıkarılan bir kanunla “Hâkimiyet-i Milliye Bayramı” ilan edilmiştir. 1908 yılında kurulan Himaye-i Etfal Cemiyeti yöneticileri, İstanbul’daki cemiyetin de açılmasıyla 23 Nisan 1923’te cemiyet adına yardım toplamaya başlamışlardır. 23 Nisanlarda yardım toplamaya başlaması ve yardım amaçlı rozetlerin çocuklar tarafından satılması 23 Nisan’da çocukları daha da ön plana çıkarmıştır. Yoksul ve öksüz çocuklar için süt damlası şişesi gibi gıda yardımı, çocukların bakımı için misafirhaneler gibi faaliyetler de yürütülmektedir.
23 Nisan 1925 yılında “çocuk günü” olarak, 1926’dan itibaren ise “çocuk bayramı” olarak görülmeye başlanmıştır.
23 Nisan 1927’de ilk Çocuk Bayramı’nın kutlanmıştır. Himaye-i Etfal Cemiyeti, 1927’deki 23 Nisan Çocuk Bayramı kutlamalarına büyük özen göstermiştir. “Gürbüz Türk Çocuğu” dergisinin 23 Nisan 1927 tarihli sayısı “Çocuk Gününe Mahsus Fevkalade Nüsha” adıyla yayınlanmıştır.
Genç yaşında “Sakarya ne ise Türk Çocuğu odur.” diyen ve” çocuk düşmanlarına ilan-ı harb!”şiarıyla çocuk politikasını geliştiren Türkiye Cumhuriyeti, AKP döneminin çocuk politikalarında Ensar Vakfi’nda birçok çocuğun taciz edildiği, 800 gram mama 135 lira olduğu için annenin evladını besleyemediği, 1 milyona yakın çocuğun sokaklarda çalıştırıldığı, 12 yaşındaki kız çocuğunun kendinden 15 yaşa kadar büyük erkekle evlenmesinin yasalaştırılmaya çalışıldığı, 0-6 yaş grubu çocuğu olan ailelere muhalefetin verdiği teklifle yardım yapılmasının önünün iktidar ve ortağı tarafından kesildiği ve reddedildiği, 1 yılda 613 çocuğun yaşam hakkının ihlal edildiği yorgun bir ülkeye dönüşmüştür.
Artık Türk Milleti Yüce Meclis’teki temsil hakkını, Gürbüz Türk Çocuklarını “Çocuk düşmanlarına İlan-ı Harb” ilan etme cesaretini gösterecek bir lidere ve partisine devretmelidir.
Tanrı Türkü korusun!
Ne mutlu Türküm diyene!
