Suriye-Irak-Mısır gibi ülkelerle “komşularla sıfır sorun”, Kıbrıs’ta “çözümsüzlük çözüm değildir”, Ermenistan’la “yüz yıllık tarihi sorun tarih olacak” temennisiyle bir kişinin yürüttüğü dış politika tam anlamıyla duvara çarptı. Dahası bir zamanların başbakanının “Ortadoğu’da Türkiye’den izinsiz yaprak kıpırdamaz” söylemini ne anlama geldiğini yaşanan gelişmeler ortaya koydu.
Türkiye’nin jeopolitiği romantizm kaldırmaz. Kaldırmadı da… Suriye, Irak, Mısır, Ermenistan ile son on yıllık ilişkilere bakın… İfrattan tefrite savrulan gerçeklerden kopmuş bir dış politika görürsünüz.
Bütün bunlar tek kişinin, tek karar verici ve tek otorite olduğu bir iktidar döneminde yaşandı.
Akiller “yetmez ama evet” dediler!
Yine tek kişinin iradesiyle başlatılan çözüm sürecinde Türkiye’nin nerelere savrulduğunu herkes gördü!
Çözüm süreci sonucunda Türkiye güçlenecek, Osmanlı’nın haşmetine ulaşacaktı? Anneler ağlamayacak, silahlar da susacaktı!
Bunun için çözüm sürecinin altına bedenini koyanlar çıktı. ‘Güvenlik politikalarıyla bu iş olmaz. Silahla her türlü mücadele denendi. Çözüm süreciyle denenmeyeni deniyoruz’ dendi. Bu uğurda ‘baldıran zehrini içmekten’ söz edenler vardı!
İşte tam bu dönemde “yetmez ama evet” ekibi medyayı işgal etti.
“Çözüm… barış… kardeşlik” teraneleriyle salon salon dolaşan “akil adamlar” ortaya çıktı. Sanatçısından sinemacısına, sporcusundan aktörüne, yazarından gazetecisine öbek öbek yola koyulanlar, kendi halkına karşı resmen psikolojik operasyon yaptılar.
Sonra da hendekleri, kanasları, yakılan tırları, Mehmetçik şehit eden kanasları hatırlayın!
Liberalleri, sosyalist devşirilmişleri, malum ve maruf yazarları “yetmez ama evet” diyenleri hatırlayın. Onların “yetmez ama evet”leriyle Anayasa değişti. Bu sayede yargı tamamıyla FETÖ’cülerin eline geçmiş oldu.
Bütün yaşananlar Türkiye ve dünya gerçeklerinden kopuşun maliyetidir. Bu maliyeti bu siyasi zihniyet olduğu kadar yetmez ama evetçiler bu millete yaşatmıştır.
Nakiller “Evet” diyorlar!
“Güçlü Türkiye için “evet” diyoruz” diyenler Türkiye’nin bugün güçsüz olduğunu söylemiş oluyorlar. Bu her şeyden önce Türkiye’ye hakarettir.
İhale kapmak, sözleşme uzatmak, itibar elde etmek, devletlû nezdinde meşruiyet devşirmek için “evet” diyecek olanlar bunu Türkiye’yi güçsüz ilan ederek yapmamalıdır.
Dün “çözüm süreci”ne “yetmez ama evet” diyenlerin düştüğü zelil durum ortadadır.
Çözüm sürecine “evet” diyenler bu süreç yüzünden verilen şehitlerin ve yıkımların manevi sorumluluğunu sırtlarında taşıyor.
Gelinen aşamada bu zevat Türk Milletinin varlığını, gücünü ve geleceğini bir kişiye indirgeyen akıl tutulmasına da “evet” diyebilirler.
“Evet” diyenler Türk Milletine, Meclise ve ortak aklın gücüne inanmayanlardır. Onlar bir kişiyi bir milletin bir meclisin yerine koymaktadırlar.
Bir kişinin mutlak yönetimine “evet” demek totaliterliğe “evet” demektir.
Kendi körlüğünü, yetersizliğini ve çapsızlığını “evet” kampanyası haline getirenler ortaya çıkacak arızalardan doğrudan sorumlu tutulacaktır.
Çözüm sürecine “yetmez ama evet” diyenlerin yerine televizyonlardaki naklen yayın yapanlar nakiller evet demeye başladılar.
Türk Milletini bir kişiye indirgemek!
TBMM’yi sembolik bir konuma indirgeyeceksiniz. Milletvekilliğini etkisiz eleman haline getireceksiniz, başbakanlığı kaldıracaksınız, başkanın arzusuyla atanan başkan yardımcıları ve bakanlar vasıtasıyla ülke bir kişi tarafından demokratik(!) biçimde yönetecek!
Aklından zoru olan böyle bir bu durumun ancak “güçlü Türkiye” ortaya çıkaracağını söyleyebilir!
Siyasi partili cumhurbaşkanlığı adı altında tek kişinin iktidarını Türkiye’ye dayatanların ülkeyi getirdiği yeri yaşayanlar görecektir.
Bir kişi bir kez bir taş attı bir millet bunun bedelini ödemek zorunda kalacaktır.
“Türklüğün bekası için” Türklüğü ayakaltına alanlara umut bağlayanlar zavallılık içinde çırpınanlardır.
Türk milletinden umut kesenler kral yetkili seçilmiş cumhurbaşkanlığına umut bağlayanlardır.
Siyasi rüştü olmayanlar ancak Türkiye’yi totaliter bir yönetime götürecek değişikliğe “evet” diyebilir!
