Bizim “yalnızlığımızın İhtişamı” copy/paste taktiklerden değil bu aziz millete ruhi bir ülfet kazandıran dilinden anlaşılır, anlatılır…
Gelişmiş hiçbir dünya ülkesinin aydını kendi “Ana Diline” yabancılaşmak için bu kadar kendini heder etmemiştir. Zira Türkçenin ilim dili olamayacağını iddia edecek düşkünlüğe erişmiş Münevver gömleği giyemeyen ilimsiz, ilhamsız ve irfansız günümüzün aydınları Sivas Kongresinde ki Mandacı Zihniyetin devamıdırlar.
İçine düştüğümüz durum hiç de anlaşılabilir bir durum değildir. Bilimsel gerçekliğin peşine düşmek yerine işi falanca yerdeki Türkler bulgur pilavını bilmiyor oysa Türkiye’deki Türkler bulguru çok sever oradaki Türklerle nasıl aynı milletten olunabilir nasıl aynı dili konuşabiliriz şaşırmışlığına kadar vardıran aydınların Sığlığı bir yana “Trans Pozisyonlarına” alkış tutan sığırcık sürülerine ne denmelidir.
Türkçe bu topraklarda mazlumun dilidir.
Mustafa Pehlivanoğlu’nun mücadelesinin sehpa safhasında ailesine yazdığı mektubun tamamını okuyabilme şerefine erişebilselerdi eminim bunu anlayacaklardı.
Türkçe bu topraklarda secdeye düşen başların dilidir.
Hüseyin Kurumahmutoğlu’nun başına inen dipçiği tutan eli görebilme ferasetine erişebilseler mutlaka anlarlardı.
Mustafaları, Hüseyinleri anlamayanlar Doğu Türkistanı, Telaferi,
Amerikan askerinin duacıları Boraltan Köprüsünü nerden anlayıp bilecek!
***
Türkçe, bu topraklarda kendisini;
Lobici ağalara,
Sermayenin loca aşiretlerine yaslamış,
Ağzını yayarak konuşan Aydıncıklara “aşağıdan” bakışın kutlu bir radikalizmidir.
Bu bakış ki; tepeden bakan alçaklığın, sürünüyor oluşunun gizlenemediği gerçeğini ilan eden bir kutsiyet.
***
Marifeti Devlette adaleti sağlamak olarak görebilme erdeminde,
Adalet Devletini tesis etmek ve var olan Cumhuriyeti tüm bölgenin ortak adalet mülküne dönüştürmek iddiasında isek;
Bunu anlatabilmenin yolu batıdan ağzımıza ha bire tıkılan kurbağa dili asla değildir!
Bu yüce davayı anlatmanın kutlu yolu, ağzımızda anne sütü gibi mübarek ses bayrağımız Türkçedir.
***
Gönül; başka dile tercümesi yok daha ve olmayacak.
Yürek derseniz bize ait,
Türk’çe…
***
Bu dili bu gün yerkürenin kılcal damarlarına kadar zerketmek Küre-i arz’ın her hücresinde mazlumu tek millet zulmü tek hedef gören bir ecdadın torunu olmanın vebalidir bize.
Yoksa ne Süleyman Çelebideki şuuru ne de Mevlitteki ulviyeti idrak edemeyiz.
***
Konya’daki ses Amerikan askerlerine edilen duanın/duacılarının sesi değildir, Boraltan Köprüsündeki Türkün bizi siz öldürün teslim etmeyin çığlığıdır.
Türk Milliyetçileri hâlâ doğrulup ayağa kalkışın, milli şahlanışın yeniden inşasının yeminindedir.
Aşk coğrafyasının nefesgâhı Konya’da Türkmen Beyi‘nin
Türkçe diye haykırışı bundandır.
Ay yıldızın gölgesinde üç hilaller dalgalanırken…
Ses bayrağımız Türkçe; Devlet beyin sesinde;
Türkiye’ye
Dünya Türklüğüne
Yüce Türk Milletine ümit olup, çare olup, nefes olup dalgalanacaktır…
Kutlu olsun!..
