Cumali Cülük
Efendim, Yunus Emre’miz:
“Ben gelmedim dava için, benim işim sevi için
Dost’un evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim “
Diye ne kadar içli bir şekilde söylemiş.
Gönül “dostun evi olduğu kadar, dost kazanma ya da düşman edinme yeridir.
Bir insanın gönlünü fetih ettiğimizde o insana hem değer vermiş oluyoruz, hem de değer kazanmış oluyoruz. Alış-veriş karşılıklı…
“ Ne ekersek onu biçiyoruz…”
Mevlana’mız; “Eğer senin gönlün varsa, gönül kabesini tavaf et ! Topraktan, taştan yapılmış sandığın Kâbe’nin asıl amacı gönüldür , “ demiş.
Günümüzde “ gönlümü kazandı “ sözünden çok; gönlümü kırdı cümlesini duyuyoruz. Niçin, insanların gönlünü kazanmak varken kırıyoruz? Gönül kırmakla elimize ne geçecek? Kin ve nefretten başka…
Gönül yolumuza sevgi tohumları ekmek varken niçin, diken tohumları ekiyoruz. Ektiğimiz diyen tohumlarının bir gün bize ve diğer canlılara vereceği zararı hiç düşünmüyor muyuz?
Gönül pınarımızdan serin sular çıktığı gibi kaynar dualarda çıkar. Biri serinletir insanı, hoş tutar, diğeri yakar, azap verir…
Gönül kazanmaya giden yol sevgi, saygı sözcüklerinden geçer. Söylediğimiz bir söz ile yada bir gönül kırarız yada bir gönül kazanırız.; dilinle söylediğini kalbinle de söyle, “ demiş Mevlana.
“Yanlışını sil de söyle!
Sözlerini bil de söyle!
Surat asma, gül de söyle!
Yüzünü ak ede bir söz.”
Diye seslenmiş Yunus Emre Asırlar öncesi.
Sözün özünü yazacağız, söyleyeceğiz, dinleyeceğiz. O halde birazda sözün gücünden bahsedelim:
Söz vardır, insanı sinirden hop hop hoplatır.
Söz olur, ortam şenlenir. Söz olur ortam gerginleşir.
Söz kesilir, insan evliliğe ilk adımı atar, Söz kesilir insanın tepesi atar.
Velhasıl, Söz var ya söz; bir taraftan bal akar, diğer taraftan zehir.
Yunus Emre Ne kadar özlü demiş:
“Söz ola, kese savaşı,
Söz ola, kestire başı,
Söz ola, zehirli aşı,
Balla kaymak ede bir söz.”
Güzeli hikmetli sözler söylediğimizde sözümüzü dinleyenin, okuyanın yanında yüzümüz güzelleşirken; kötü bir söz bizi çirkinleştiriverir…
İnsanın cemali sözünün güzelliğidir der Hacı Bektaş Veli.
Bir sözümüz şahsiyetimizi, bilgimizi ve aklımızı apaçık beyan eder. “ İnsanın aklı kelamının ucundadır.” Üslubu beyan aslıyla insan” Atasözümüz ne kadar da anlamlıdır…
Sözü yumuşak, hoş, sade: kişinin bilgi ve aklına göre söylemeliyiz. Kimsenin kalbinin kırmamamlayız. Unutmamalıyız ki “ Kalbi kırılanın sözü ser olur “ der Sadi Şirazi
Söz gelimi, sözümü kesme, söz olur, erkek sözü, söz bir Allah bir, söz açmak, söyleye söyleye dilinde tüy bitmek gibi deyimlerle; Söz ağızdan çıkar, söz gümüşse sükut altındır, Söz var iş bitirir; söz var baş yitirir gibi atasözleri hep sözün üstünedir.
Efendim dilimize ve kalbimizi dikkat edelim!
Sözün özü: “İnsan, iki et parçasıyla ölçüler; dili ve kalbi (İmam Gazali )
