Siyasal İslamcılar, milliyetçiliğe temelden karşıdırlar. Bu sebeple milliyetçilik aleyhinde haksızve insafsız iddialarda bulunmaktan çekinmezler. Siyasal İslamcıların milliyetçilik aleyhinde önemli bir iddiaları da “Milliyetçiliğin ırkçılık demek olduğu, ırkçılığın ise dinimizce yasaklandığı, bu sebeple milliyetçiliğin İslam’a aykırı olduğu” iddiasıdır. Bu yazımızda bu iddianın haksız olduğunu, milliyetçilikle ırkçılığın aynı şey olmadığını ispatlamaya çalışacağız. Milliyetçilik hakkında birçok tanım yapılabilir. Milliyetçiliği, genel bir ifadeyle “Bir kimsenin mensubu olduğu milleti ve bu millete ait değerleri sevmesi, korumaya ve yüceltmeye çalışması” diye tanımlamak mümkündür. Irkçılığı ise “Bir kimsenin kendi ırkının her hal ve şartta diğer ırklardan üstün olduğuna inanması, haklı veya haksız her durumda kendi ırkını üstün tutmaya çalışması” olarak tanımlayabiliriz. Verdiğimiz tanımları biraz daha açmak istersek şunları söylemek mümkündür:
Milliyetçilikte, mensup olunan milletle birlikte o milletin değerleri de sevilmekte, korunmaya ve yüceltilmeye çalışılmaktadır. Milliyetçi düşüncede bir kimse, etnik kökeni farklı olsa dahi, kendisini bir milletin mensubu olarak hissediyorsa o milletin mensubu olarak kabul edilir. Milliyetçilikte aidiyet duygusu ve kültür, etnik kökenden daha ağır basmaktadır. Gene milliyetçi düşüncede kendi milletini her hal ve şartta diğer milletlerden üstün sayma anlayışı da mevcut değildir.
Irkçı düşüncede ise kültür kesinlikle önemli değildir. Bunun sonucu olarak kültürel değerleri sevmek ve yüceltmeye çalışmak diye bir kaygı da söz konusu değildir. Irkçılıkta bir kimsenin hangi ırktan geldiği ve ırki özelliklerinde bir karışma olup olmadığına bakılmaktadır. Irkçı düşünceye sahip bir kimse, kendi ırkının her durumda diğer ırklardan üstün olduğuna inanır. Gene, ırkçı düşüncede olan bir kimse haklı olsun veya olmasın kendi ırkının her durumda kazançlı olmasını ister. Mensup olduğu ırkın menfaati için dünyayı ateşe vermekten çekinmez.
Yukarıda yaptığımız açıklamalar çerçevesinde net olarak milliyetçilikle ırkçılığın birbirlerinden çok farklı kavramlar olduğunu söyleyebiliriz. Şimdi, bu tespiti yaptıktan sonra İslam’ın milliyetçiliğe ve ırkçılığa bakışını inceleyelim.
Vatan, vatan sevgisi, millet ve milletini sevmek vb. hususların tamamı milliyetçiliğin muhtevasını oluşturur. Kutsal Kitabımız Kur’an-ı Kerim’de vatanı sevmeyi ve korumayı, milletini sevmeyi ve yüceltmeyi tavsiye eden ayetler vardır. Aşağıda bu ayetlerden örnekler sunuyorum.
“İşte hicret edenlerin, yurtlarından çıkarılanların, benim yolumda işkenceye, hakarete, ziyana uğrayanların, muharebe edenlerin ve öldürülenlerin deand olsun suçlarını (günahlarını) örteceğim (affedeceğim) ve and olsun Allah tarafından bir mükafat olmak üzere onları altından ırmaklar akan cennetlere girdireceğim. (Daha büyük ve) güzel mükafat ise Allah’ın katındadır.” (1)
“Sizinle din hususunda muharebe etmemiş, sizi yurtlarınızdan da çıkarmamış olanlara iyilik etmek ve onlara adaletle muamele eylemenizden Allah sizi alıkoymaz. Çünkü, Allah, adalet yapanları sever.
Allah, sizi, ancak sizinle din hususunda muharebe etmiş, sizi yurtlarınızdan çıkarmış ve çıkarılmanıza arka çıkmış (yardımcı olmuş) olanlara dostluk etmenizi men eder, (yasaklar). Kim onları dost edinirse işte bunlar zalimlerin ta kendileridir.” (2)
“Onları (düşmanları) nerede yakalarsanız öldürün, Onları sizi çıkardıkları yerden (Mekke’den-yurdunuzdan) çıkarın. Fitne, katilden beterdir.” (3)
“Ey insanlar! Gerçekten biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık ve birbirinizi tanıyasınız (kültür alışverişi yapasınız, müarefe edesiniz) sizi büyük milletlere (şa’blara) ve küçük kabilelere ayırdık. Şüphesiz Allah katında en şerefliniz, takva yönünden (kötülüklerden korunma yönünden) en ileride olanınızdır. Şüphesiz, Allah, her şeyi bilen, her şeyden haberdar olandır.” (4)
“Gerçekten Allah, adaleti, iyilik yapmayı ve akrabaya –yakınlarına- yardımda bulunmayı emreder…” (5)
Yukarıda verdiğimiz ayet örneklerine ilaveten Peygamberimizin de aynı doğrultuda hadisleri de mevcuttur. İşte, bu hadislerden de örnekler:
“Hayırlınız kavim ve soydaşını müdafaa edendir. Bu yolda günah işlemedikçe…” (6)
“Malı uğrunda öldürülen şehittir. Kanı uğrunda öldürülen şehittir. Dini uğrunda öldürülen şehittir. Ailesi uğrunda öldürülen şehittir.” (7)
“İnsanlar arasında iki şey vardır ki onlar için küfürdür: Soyu taan etmek (soya sataşmak, dil uzatmak) ve ölü üzerine niyahat eylemek.” (8)
Ashabdan birisi Peygamberimize şöyle sorar:İnsanın kendi kavmini (soydaş ve milletini) sevmesi asabiyetten –ırkçılıktan- midir Ey Allah’ın Resulü?”
Peygamberimizin cevabı şöyledir:
“Hayır! Fakat, asabiyet –ırkçılık- insanın zulüm etmekte olan kavmine yardım etmesidir.” (9)
Dinimiz İslam’ın milliyetçiliğe bakışını inceledikten sonra ırkçılığa bakışı üzerinde duralım.
İslami terminolojide ırkçılık “asabiyet” kelimesi ile ifade edilmektedir. Sevgili Peygamberimiz, birçok hadisiyle dinimizin ırkçılık “asabiyet” hakkındaki tavrını net olarak ortaya koymuştur. İşte bu konudaki hadislerden örnekler:
“Asabiyete –ırkçılığa- çağıran bizden değildir. Asabiyet üzerine vuruşan –savaşan- bizden değildir. Asabiyet üzerine ölen bizden değildir.” (10)
Ashabdan birisi Sevgili Peygamberimize “Asabiyet, -ırkçılık- nedir?” diye sormuş, Peygamberimiz de şöyle cevap vermiştir.
“Asabiyet, (ırkçılık) zulüm üzerine kavmine yardım etmendir.” (11)
“Her kim asabiyete –ırkçılığa- davet ettiği veya asabiyet yardımı yaptığı halde ölürse onun ölümü bir çeşit cahiliye ölümüdür.” (12)
“Her kim asabiyet için kızarak kör bir bayrak altında vuruşur veya asabiyete çağırır veya asabiyet üzere yardım eder de öldürülürse bir çeşit cahiliyet üzere ölmüş olur.” (13)
Yukarıdaki açıklamalarımızdan sonra bir özet yapacak olursak rahatlıkla şunları söyleyebiliriz:
Milliyetçilikle ırkçılık aynı şeyler değildir. Milliyetçilik, doğru, güzel ve yararlıdır. Buna karşılık ırkçılık yanlış, çirkin ve zararlıdır. Bu sebepten ötürü de dinimizce milliyetçilik teşvik ve tavsiye edilmiş, ırkçılık ise yasaklanmıştır.
Yazımızda verdiğimiz ayrıntılı açıklamaları okuyacak olan Siyasal İslamcılar hiç olmazsa bundan sonra Türk Milliyetçilerini ırkçılıkla suçlamaktan vazgeçerler herhalde, azıcık insafları varsa…
(1) Ali İmran suresi, ayet 195
(2)Mümtahine suresi, ayet 8-9
(3)Bakara suresi, ayet 191
(4)Hucurat suresi, ayet 13
(5)Nahl suresi, ayet 90
(6)Ebu Davud
(7)Ebu Davud, Tirmizi
(8)Müslim
(9)İmam-ı Ahmed, İbni Maceh, Ebu Davud
(10)Ebu Davud
(11)Ebu Davud
(12)Müslim
(13)Müslim
