Le Ge Se
Ortaokuldan liseye geçişte kimin hangi okula gideceğini belirlemek için tam bir milyon üç yüz bin evladımızı birbirleriyle kıyasıya yarıştırıyoruz.
Birkaç saat içinde önlerine konan 90 soruya verdikleri cevaplara bakarak on üç – on dört yaşlarındaki yavruların geleceklerini tayin ediyoruz.
Bu çocukların kimisi kısıtlı olanaklara sahip devlet okullarından yarışa katılıyor. Ailesinin hali vakti yerinde olan şanslı azınlık ise çok daha fazla imkânları olan özel okullarda yetişiyor.
Bir kısmı ana babasının onlara sağlayabildiği olanaklar yetersiz olduğu için doğru düzgün beslenemezken parası pulu olan ailelerin çocukları, özel öğretmenler tutularak ekstra derslerle takviye ediliyor.
Belki de üstün yetenekli, çalışkan ve üretken binlerce çocuğumuz bu haksız rekabetin kurbanı oluyor ve daha küçük yaşta ülkemizin gerçekleriyle yüzleşiveriyor.
Paran ve arkanda seni destekleyecek kimsen yoksa ne kadar kabiliyetli ve gayretli olursan ol, haksızlığa uğruyorsun!
Mesele sadece para ve olanaklarla da sınırlı değil!
O günkü psikoloji, yorgunluk, hastalık ya da stres çocukların onca emeğini bir anda çarçur edebiliyor.
Oysa çok mu zor, çocuklarımızı Allah’ın verdiği yeteneklere ve onların hayallerine göre yönlendirecek eğitim sistemini oluşturmak?
Liselerimizi meslek seçimi odaklı kurumlar haline getirsek…
Ülkemizin önümüzdeki 30 yıl boyunca ihtiyacı olacak iş gücünü planlayarak ona göre liselerin ve üniversitelerin öğrenci sayısını belirlesek…
Akademisyen, mühendis, doktor, öğretmen, hukukçu, hemşire, teknisyen, veteriner, işçi, asker, sanatçı, sporcu her neyse…
Kaç tane ihtiyaç olacağını hesapladıktan sonra buna göre liseden itibaren yönlendirme yaparak ihtiyaç ile uyumlu sayıda öğrenci yetiştirip mezun etsek…
Çocuklarımızın yarınlara yönelik hayallerini ve yeteneklerini tespit ederek iş başlasak mesela…
Hiç de adil olmayan koşullarda okuttuktan sonra, hepsini stres küpü yapıp bir Pazar günü önlerine konan dört seçenekli doksan soruyla çocuklarımızı yarıştıran bu çağ dışı sınav sistemi artık değiştirilmeli…
Le Ge Se
