En gelişmiş anlamıyla eğitim, çocuklara (ve tabii herkese) kendi kendine hareket etmeyi öğretmek demektir. Devlet (T.C.) bize düşünmeyi, ayakta durmayı, bağımsız yaşamayı öğretmez ve benimsetmezse; görevini yapmamış sayılır.
Devlet sözcüğü Arapçadır; güç, güçlenmek demektir. Devlet, bir ulusun siyaseten bağımsızlık ve millî egemenlik kazanmasıdır. Terbiye; yükselmek, büyütmek demektir. Bir kişi yahut ulus iyi bir eğitimden geçmeden yükselemez, mutlu olamaz.
Devletin asli ve ilk görevi ulusunu eğitmektir (terbiye etmek). Terbiye, RABB sözcüğünden türemiştir. RABB; toplayan, besleyip büyüten, yöneten, artıran, düzelten gibi anlamlar taşır. Ulusları kendi yöneticileri yetiştirir. Öyle ise yöneticiler birleştirici ve artırıcı olacaklar, varsa eksikliklerini giderecekler.
En gelişmiş anlamıyla eğitim, çocuklara (ve tabii herkese) kendi kendine hareket etmeyi öğretmek demektir. Devlet (T.C.) bize düşünmeyi, ayakta durmayı, bağımsız yaşamayı öğretmez ve benimsetmezse; görevini yapmamış sayılır.
İyi eğitilmemiş bir ulus korkak, tutsak, muhtaç ve güdümlü olur. İçinde bulunduğumuz süreçte iyi eğitilmiyoruz; her geçen gün daha korkak, daha muhtaç ve güdümlü oluyoruz. Bugün, sözde “büyük” yöneticiler devletimizi borçlandırdılar, halkı yoksullaştırdılar ve ayrıştırdılar, sömürgecilerin eline düşüp emir eri oldular, millî, çağdaş, laik, üretici eğitimimizi kaldırdılar, yönümüzü Orta Çağ’a döndürdüler. Bu arada kendileri birer Karun, birer Firavun oldular; çetecilik, hırsızlık, eşkıyalık yapmaya da başladılar. Yetmedi, açılımlarla bazı komşu devletlerin bölünmesini sağladılar.
Bu kötülükler henüz durmadı, sürüyor. Milyonlarca insanımız bunları bilmiyor, görmüyor, bilse yahut görse de korkusundan ses çıkarmıyor. Bu böyle giderse; Türk ulusu ve Türkiye Cumhuriyeti kendi KÜÇÜK KIYAMET’ini yaşayacak. Bu Küçük Kıyamet ancak diriliş ve akılcı bir örgütlenme ile önlenir. Başarı için uğraş ve cesaret gereklidir. Başka bir yol varsa gösterin. Selam ve sevgilerle…
