Bizim gençlik yıllarında şiirler de, türküler de bir anlam vardı. Hepsi de manalıydılar; karşısındakine, dinleyenlere mesajlar verirdi.
Bu gün sizlerle; Türk Halk Müziğinin büyük ustası rahmetli Şemsi YASTIMAN ustadan bir şiir sunacağım.
Şiiri sunarken; bazı açıklamalar da yapmak istemiştim. Düşündüm de, Türk insanı zekidir, akıllıdır, sezgilidir, öngörülüdür. Leb demeden leblebiyi anlayacak yetenektedir. Onun için de izahlardan vaz geçtim.
Sizin satır satır, dizi dizi, dörtlük dörtlük okudukça; büyük ustanın ne demek ve ne mesaj vermek istediğini benden daha iyi anlayacağınıza zerre kadar şüphem yoktur.
VAY HALİNE
Eğri yola sapanların,
Mala, mülke tapanların,
Dedikodu yapanların,
Vay haline; vay haline!
Misal görüp; aymayanın,
Büyüğünü saymayanın,
Mala, mülke doymayanın,
Vay haline: vay haline!
Dostuna kuyu kazanın,
Öğüt verince kızanın,
Kırkından sonra azanın,
Vay haline; vay haline!
Bilmez iken konuşanın,
Mürâiyle tanışanın,
Cahile iş danışanın,
Vay haline; vay haline!
Dedikodu çıkaranın,
Çalışmayan fukaranın,
Zenginlikle şımaranın,
Vay haline; vay haline!
Gerçeğe dil uzatanın,
Sahtekârı gözetenin,
Yalan yazan gazetenin,
Vay haline; vay haline!
Bilir iken demeyenin,
Kıskanıp; öğretmeyenin,
Yerinde sarfetmeyenin,
Vay haline; vay haline!
Hazır malı batıranın,
Tembel tembel oturanın,
Rüşvetle iş bitirenin,
Vay haline; vay haline!
Der Şemsi Yastıman bunu,
Yazdan hazırla ununu,
Kim ki düşünmez sonunu,
Vay haline; vay haline!
Esen kalınız.
