Benim candan aziz okurlarım! Hepinizin bildiği gibi ülkemiz bir kaos yaşamakta. Doğu ve Güneydoğu’da kullanılmayan elektriğin parasını senden ve benden: “Kayıp-kaçak bedeli” diye alınmakta. Bankaların “Kredi kartı aidat ücretleri” ayrı bir soygun olarak bizleri üzmekte, Suriye ve Suriye’den gelenlerin bize “Ekonomik ve siyasi” olarak verdiği zarar ve ziyanlar ortada. Teröre karşı devleti zaafa uğratmalar da ayrı bir rahatsızlık konusu.
Daha sayamadığım onlarca ve yüzlerce olay ülkeyi ve ülke insanımızı bunaltmaktadır.
AKP kurulduktan az bir süre sonra girdiği ilk seçimde hatırı sayılır oy alarak birinci çıkmış, TBMM’nde de Anayasayı tek başına değiştirecek parlamento sayısına sahip olmuştu. İçinde MHP’nin de bulunduğu 57. Hükümet yaşanan krizler sonrası, bankaların içini doldurmuş, acı bir ekonomik program uygulayarak ülke ekonomisine: “ Seçimi Kaybetme pahasına” nefes aldırmıştı.
Bu düzelmenin üzerine oturan AKP uzun süre zam yapmamış, hazır bulduğu ekonominin rahatlığında hükümet etmiş, halka da zam yapmayarak güven vermişti. Sonraki seçimleri oylarını daha da artırarak kazanmış. Özelleştirme adı altında Cumhuriyetin kazanımlarını satarak 45 Milyar $’lık bir ek gelir sağlayarak yine fazla zam-zum yapmayarak hükümet etmişti. Bunun rahatlığıyla girdiği üçüncü seçimi oylarını artırarak (% 49.83 gibi) iktidar oldu.
Hovardaca harcanan birinci ve ikinci dönemin ardından; üçüncü dönem AKP için biraz zorlanmaya başladı. Kaynakları tüketen hükümet, satacak malda bırakmayınca “SICAK PARA” girişiyle işi götürmektedir. Bu da yetmemekte ki, gün geçmeden yapılan zamlar halkı bunaltmaya başladı. Dış politikadaki başarısızlıklar, terör konusundaki tavizler, PKK ve onun uzantısı BDP’nin şımarık tavırları halkımızı “Düşünmeye” ve “Ne oluyoruz” deme noktasına getirmiştir.
AKP’nin karşısında ciddi bir muhalefetin de olmayışı, muhalefetin de halka güven vermeyişi ve ciddi program ve projeler sunmaması bu sonuçları doğurmuştur.
Halkımız borçludur. Son zamanlarda iş yerlerinden anlaşmalı çıkışlar olmakta. Bunun sebebi; işçilerin “KREDİ KARTI” borçlarının ödenemez boyutlara ulaşmasıdır. İşçi kardeşlerimiz iş yerlerinden ayrılarak aldıkları “TAZMİNATLARLA” bu borçlarını kapatma yoluna gitmekteler.
Son günlerde SONAR bir araştırma yaptı. Bu araştırma 26 il ve 30 köyde yüz yüze yapılmış ve yüzde 23’ü kır özelliği taşıyan muhafazakâr ve sağ oyların olduğu yörelerdir.
Soru “Bu Pazar seçim olsa hangi partiye oy verirsiniz?”
Yüzde 47.29’u AKP, yüzde 25.15’i CHP, yüzde 15.21’i MHP, yüzde 07.05 BDP diye cevap vermiştir. Bu sonuçları iyi okumak gerekli; AKP devleti ele tam olarak geçirmesine, medyaya tam hâkim olmasına ve baskıcı bir idare kurmasına rağmen halk yavaş yavaş kopmaya başlamıştır.
CHP, güven veremediği için oylarını aynı düzeyde tutmaktadır. MHP bir kitle ve düşünce partisi olmasına rağmen, halkla iyi diyalog kuramamanın, küskünler yaşamanın ve bütün dinginliğine rağmen oylarını artırma konumuna girmiştir. Bu, halkın MHP’ye güvenini sergiler. MHP’li yöneticilere kalan ise biraz gayret ile bu güvene sahip çıkmak, ciddi projelerle halkın yanında olmaktır. Böyle yapılırsa MHP’nin oylarının yüzde 30’ları zorlayacağından adım gibi eminim. BDP, bütün şirretliğine ve silahlı teröre rağmen oylarını artırmamakta. Bu, bana yöre halkının PKK ve onun terörüne rağmen “DİRENCİNİN” ve “DEVLETİNİN” yanında olduğunun ispatıdır.
Aynı ankette en çok güvenilen kurumlar: Yüzde 75.3’le TSK birinci sırada ki bu halkımızın şanlı TSK’mize halen sahip çıktığının resmidir. Hükümet: yüzde 49.7 ile beşinci, Yargı: yüzde 49.2 ile son sırada yer almıştır ki bu, çok düşünülmesi gereken bir durumdur. Değerli hâkim ve savcılarımızın bu durumu iyi analiz etmeleri gerekir. Çünkü bu sonuç onların tavır ve yargılama sonuçlarına göre verilmiştir. Ne zaman ki halkın yüzde 100’ü adalete güvenir işte o zaman Türkiye’nin kurtulduğu gündür.
Esen kalınız
