İkinci Dünya Savaşı’nı Almanya acı bir yenilgiyle kapatmıştı.
Berlin sokaklarında almanlar yıkıntılar arasında yiyecek toplamaya çalışırken onları gören Alman’ın: “Umarım Alman halkı, artık Hz. İsa da gelse tek kişiye yetki vermeyeceğini öğrenmiştir.” tarihi gerçeğini dile getirmişti.
Almanya, işgal güçlerince karpuz gibi ikiye bölünmüş. Batıda olan bağımsız Almanya: BRD (Bundes Repuplick Deuschtland) diye Doğuda Rus güdümünde(1949-1990’a kadar) olana da DDR deniyordu.
Batı Almanya’da Almanlar özgürlüğü, medeniyeti yaşarken; DDR’de halk baskı ve zulüm ile yoksulluğu yaşamaktaydı.
DDR’nin devlet başkanı Erich Honecker idi.
1971’den 1989’a kadar DDR’nin devlet başkanıydı
Bir gün gençlerin uzunca bir kuyrukta beklediğini görür. Merak eder, yaklaşır ve gençlere sorar:
Bu neyin kuyruğu?
Gençler bir ağızdan:
Ülkeyi terk etme, DDR’den kaçma kuyruğu diye yanıt verirler.
Honecker bu cevabı inandırıcı bulmaz. Zira O, ülkeyi çok iyi idare etiğine inanmaktadır.
Merakını gidermek için kuyruğa girer. Kuyruğun gerekçesini tam öğrenmek ister.
Beklemeye başlar.
O da ne?
Kuyruk dağılmaya başlar.
Honecker iyice meraklanır.
Gençlerden birine sorar:
Peki kuyruk, şimdi neden dağılıyor?
Genç tarihi bir yanıt verir:
Efendim siz gideceksiniz ya! Artık bizlerin gitmemize gerek kalmadı.
Evet dostlar.
Kurtuluş için, dert ve sıkıntıların bitmesi için; bazen bir kişinin gitmesi yeterli olur.
Kıssadan hisse derdi eskiler.
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.
Görelim Tanrı neyler, neylerse güzel eyler.
Aydınlık günlerde buluşmak, haklının hakkını aldığı, fakirlerin de yüzünün güldüğü, insanların korkmadan düşündüğü, fikrini belirttiği, hukukun üstün ve geçerli olduğu bir dünya dileğimle.
Esen kalınız.
