Tek millet iki dövlet diye tanınan bu iki kardeş ülke; bir türlü istenen birlikteliği sağlayamadılar. Bizim mevcut hükümetin, falsolu dış politikası ve İslam hayranlığı adı altında yaptığı ARAP hayranlığı bunda birazda etkili olmaktadır.
Biz, bize benzeriz. Biz, bizi kollarız. Bizi yönetenlere bir türlü: “Türkün Türk’ten başka dostu yoktur” felsefesini ve gerçeğini kavratamadık gitti. Varsa yoksa Filistin. Rusya ile aramız bozuk: nerede Filistin, nerede Katar, nerede Arap âlemi?
Azerbaycan-Türkiye dostluğunu üstat Bahtiyar Vahapzade bakınız nasıl dile getirmiş:
AZERBAYCAN-TÜRKİYE
Bir ananın iki oğlu,
Bir ağacın iki kolu,
O da ulu, bu da ulu,
Azerbaycan-Türkiye.
Dinimiz bir, dilimiz bir,
Ayımız bir, yılımız bir,
Aşkımız bir, yolumuz bir,
Azerbaycan-Türkiye.
Bir milletiz, iki devlet,
Aynı arzu, aynı niyet,
Her ikisi cumhuriyet,
Azerbaycan-Türkiye.
Birdir bizim her halımız,
Sevincimiz melalimiz,
Bayraklarda hilalimiz,
Azerbaycan-Türkiye.
Anayurt’ta yuva kurdum,
Ata yurda gönül verdim,
Ana yurdum, ata yurdum
Azerbaycan-Türkiye…
Sevgili dostlarım! Gönül neler istemiyor neler! Ama gel görki; TÜRK BİRLİĞİ kurulmasın, ekonomileri canlanmasın diye; Türkiye’nin Azerbaycan ve dolayısı ile Türk cumhuriyetleri ile ulaşım ağını kesmek için aramıza kanlı bir hançer gibi Ermenileri soktular.
Bir avuç Ermenistan, Azerbaycan toprağı olan Karabağ’ı işgal etti ve Azerbaycan ile Nahcivan’ı bir birinden ayırdı.
Aslında bu ayrılık, Türkiye ile Tür devletlerinin ayrılığıdır.
Doğal gaz sıkıntımız var? Türk kardeş devletlerde de bol miktarda doğalgaz.
Ama ne yazık ki, o doğal gazı bize ulaştıracak yol yok, güzergâh yok.
Bizi yönetenler, bu acı gerçeği görürlerde; bu ulaşım yolunun açılması için gereken girişimi başlatırlar. Kendilerine bile yararı olmayan Araplardan da mesafeli dururlar. Suriye krizinde bile; Suriyelilere Araplar neden sahip çıkmadılar?
Kardeş gibisi var mı? Yaşasın Türk birliği: Azerbaycan-Türkiye birlikteliği…
Esen kalınız.
