Her daim, her yerde; birileri-birileri ile bir şekilde görüşür. Tarihin her döneminde hatta karanlık çağlarda değişik biçimlerde görüşmeler olmuştur. Bundan sonrada görüşmeler olacaktır.
Önemli olan görüşme konuları ve görüşmelerin amacıdır. Kimi zaman yüz yüze, kimi zaman aracılarla- kimi zaman görevliler aracılığı ile görüşülür. Bazen görüşmelere değişik eylemler konarak katılmak için çaba gösterilir. Çoğu zaman görüşmelerin içeriğine ve sonucuna etki etmek için her şeye maydanoz olanlar sahaya sürülür.
Tayyip – Bidon görüşmesi öncesi; İran-Rusya ve Esat hareketlendi, sanırım bir şeyler demeye çalışıyorlar. ABD; görüşme öncesi açıklamalar ile içeriğe ve sonuca etki etmeye çalışıyor. Türkiye ise: görüşme öncesi hem eylemle hem konuşmalar ile doğrudan olacaklara işaret ediyor.
Benim koca kartal, geçen gün bir şeyler dedi. “Cemil Bayık, bir mağarada kıstırılmış, ABD ve diğer kocalarına beni kurtarın diye yalvarıyormuş. Kapalı kapılar ardında hararetli sohbetler oluyormuş.” Sanırım Türkiye sonuca müdahale ediyor.
Fransa ise; kendini adamdan saydırmak için çırpınıyor. Elindekileri kurtarma telaşında. Onlarda görüşecekmiş.
Batı; bizleri diplomasi masalarında oyalamaya – uyutmaya çalışıyor. Günümüzde her görüşme ya Vatikan’da veya Fener Rum Patrikhanesinde planlanır şekillendirilir. Arzu edilen sonuca doğu gidilmeye çalışılır.
Türkiye, hangi masa ne amaçla kurulursa kurulsun operasyonlarına asla ara vermemelidir, operasyonların yoğunluğunu kesinlikle düşürmemelidir. Türkiye konusunda; ABD ve Rusya ortak hareket edebilir-edecektir. Örneğin: Suriye’de düzenlediğimiz harekatlar sonrasında; yapılan görüşmeler sonrasında ne değişti. Rusya saldırılarına devam ediyor, sözünde durmadı. ABD kalleşlik yaptı verdiği sözleri tutmadı. Her ikisi de PKK yı desteklemeye PKK ya alan açmaya devam ediyorlar. Biri çıkıyor öteki giriyor.
Türkiye yaptığı harekatlara ara verdiği ile kaldı, zorluğunu çerilerimiz çekiyor gereksiz yere şehitler veriyoruz. (Askerlerimiz). Suriye’deki harekatlarımıza devam etmek için bir bahane bulmalıyız. Bahanemiz çerilerimizin kanı olmamalıdır.
Rusların Karabağ’da, Azerbaycan ordusunu masada durdurarak Ermenistan’ı kurtarmasın iyi okumalıyız. Değişen ne oldu! Ermenistan saldırılarına kışkırtmalarına devam ediyor. Her yönü ile; Azerbaycan’a yapılan güçlendirmeler devam ettirilmeli hatta hızlandırılmalıdır.
Kiliselerin gayesi; Her zaman her yerde Türkiye’yi durdurmak elini zayıflatmak felçli-hareketsiz bırakmaktır. PKK gibi aparatlarını önce işe yaramaz duruma getirmeli, sonrada yok etmeliyiz. Kara cüppelilerin külahlarını ters giydirmeliyiz.
Ermenileri kurtardıkları gibi; PKK’yı da kurtarmaya çalışıyorlar. ABD-Rusya paslaşıyorlar. Dikkatli olmakta yarar var. Çünkü, Türkiye’ye para ile vermedikleri silahlar ordumuzun eline geçiyor, milyar dolarları çöp oluyor, bunca zamanlar boşa geçiyor, çok oyalandılar. Son manevralarını yapıyorlar.
Ancak Türkiye’ye ve Türklere düşmanlıktan vaz geçmediler, yeni hamlelerin peşindeler. Haçlı seferlerine devam ediyorlar, şimdilerde biraz soluklanma ihtiyacı duyuyorlar. Düşmanlarımızı ve aparatları etkisizleştirmeye devam etmeliyiz.
Orta Asya’da, Türk yurtlarında, birliği sağlamak için çok yoğun girişimlere başlamalı mevcutları hızlandırmalıyız. Ne kadar güçlü isen; o kadar mazlumların ardında durur, onları korursun. Lokmaları tek tek yutmak lazım, hepsini yemeye çalışırsan boğulursun.
Hz. Muhammed gibi yapmak lazım, birliği önce kan bağı olanlarla kurmalısın, sonra komşularınla daha sonra İslam alemi ile birlik ve beraberliği tesis etmelisin. Bugün bir iki istisna hariç, İslam alemi, kiliselerin askeri bizim düşmanımız olarak sahnedeler. Onların ne Kudüs-ne mescidi Aksa ne Mekke- ne Medine-ne HZ. Muhammed umurlarında!
Sözümüz çok uzadı; görkemli Çalap’ımızın görklü selamları, düşmanlarımıza aradığı fırsatları vermeyen diplomasi masalarında tuzaklara düşmeyen, oyalanmayan, içimizdeki ve dışımızdaki düşmanlarımızın haberleşmesini kesen yetkililerimize ve adsız kahramanlarımıza olsun vesselam.
