Bu kadar terör örgütünün elinde esir kalmışlar. Bu arada örgüt şefleri ile irtibat kurulmuş birkaç kez. Hatta TRT’ye çıkarmışlar.
Ve evlatlarımız asker yahut polis olduğu halde sivil denmiş…
Olacak şey değil…
İnsanın eli onlar için taziye mesajı yazmaya gitmiyor…
Ey şehit oğlu şehitler!
Utanç içindeyiz.
Affedin bizi!…
Altı yıl esir kalmışlar. Dile kolay… başka yerlerde paylaştım, onlarca şehit şiirim ve bestelerim var. Fakat bu iş mide bulandırıcı… altı yıl esir askerini alamamış bir devlet ve bir sürü sümsük akiller şimdi sallıyor…
Sevgili dostlar
Şehitlere rahmet dilemek hadnasinaslik olsa gerek.
Hele vazifesini bihakkın yerine getirmeyip tivit atarak rahatlamak bilmiyorum ama onlara yapılan bir saygısızlık…
Şehitler için yani doğrudan Peygamberin aguşuna düşüverecek gül yaprakları için sadece Ruhları şad olsun diyebiliriz. Biz kimiz ki rahmet dileyelim? Biz yakınlarımız, günahkâr çaresiz kullar için rahmet dilemeliyiz. Şehitlere imrenmeliyiz. Onlar alimlerden de Yüce makamlarda bulunacaklar
Şehitlerimiz; tarih yazacak, sosyal medyada iki lakırdı yazarak görev ifa ettiğini sanan devlet adamları çağını yaşadığımızı…
Yüzümüz yok size,
Utanç duyuyoruz, affedin bizi…
Rehineler para karşılığı Afrika korsanlarından alındı.
Altı yıl dile kolay…
Altı çarpı 365 kez şehit onlar…
Muhsin başkan bir eri iade etsinler diye Ahmet Türk’e seni alırım dedi ve bıraktılar.
Bi de sivil demişler utanmadan.
Keşke attığımız tivitler onları geri getirse…
Ateş düştüğü yer yakar…
Altı yıl içinde yüzlerce temas kurmamış olabilirler mi? Daha yakın zamanda Öcalan TRT’ye çıkarılmadı mı?
Devlet tivit atarak yönetilemez!..