57. Alay’in Ruhunu Tâzi̇mle

57. Alayın anısını paylaştığımız bugünlerde o Çanakkale Şehitleri için yazılan muhteşem şiirin ruhaniyetine hediye olsun diye Sancak Gazeli’mi ecdâda arz ediyorum. Tabii ki ahfâdına da… 

Ortaokula başlamıştım. Turhal Lisesi orta kısmına. Şeker İlkokulu’nu bitirdiğimde babam bana Dostoyevski’nin Suç ve Ceza adlı romanını aldı. O yaz tuhaf bir mesuliyet duygusu içinde çocukluktan çıkıp sırtında büyük sorumluluklar hatta vicdânî suçlar taşıyan bir adam oluvermiştim. 

Okula başlarken takım elbise giydirildi. O takım elbiseyi giydiğim gün babam: 

“Artık büyük adam oldun. Bu yüzden İstiklâl Marşı’nı ezbere okumak yetmez. Âkif’in Çanakkale Şehitleri adıyla bilinen ve şanlı ordumuza ithaf ettiği şiirini de ezberlemelisin. Eğer o şiiri bana ezbere okursan sana bir kitap hediye edeceğim.” 

Üç gün içinde ezberledim. Gittim babama okudum.  

Babam da bana hangi kitabı hediye etti biliyor musunuz? 

Türkçülüğün Esasları… 

Âkif’in şiirini ezberlemiştim ve karşılığında Ziya Gökalp’ın Türkçülüğün Esasları kitabını edinmiştim. 

Bu mesajı ömrüm boyunca unutmadım. 

57. Alayın anısını paylaştığımız bugünlerde o Çanakkale Şehitleri için yazılan muhteşem şiirin ruhaniyetine hediye olsun diye Sancak Gazeli’mi ecdâda arz ediyorum. Tabii ki ahfâdına da…

SANCAK GAZELİ 

I 

Vahit olanı bilsin, onda kalsın bu sancak 

Şahit olanı bilsin, onda kalsın bu sancak 

Pejmürde dolanıp durmaz gönlü doymuş olanlar 

Her kim aya mübaşir, onda kalsın bu sancak 

Düşmez yere vurulmuş mutmain nefs bin okla 

Göğsündeki al kandan Kerbelâ olsun bu sancak 

Hak rengine bürünsün Sıbgetullah sayılsın  

Olmaz ise bu mümkün, çölde solsun bu sancak 

Mecnûn gibi aşıp çöller, melâl yüzlü pinhân 

Leylâ ile dem a dem aşkla dolsun bu sancak 

Dost toprağa bulansın, suyla dallar ucalsın 

Olmazsa vatan toprak yâda salsın bu sancak 

Lütfî rûhunu âteş yaktı, sırrını ülkün 

Ahfandaki fenâfid-dâvâ olsun bu sancak 

II 

Târih ona âyân, mazi ondan mirastır 

Dillerde tek iz’an efsâne olsun bu sancak 

Uğrunda ne cefâlar çekti serden geçenler 

Revâ mı ellerde virâne olsun bu sancak 

Eyvah ne uğursuz şâdıman, dilde ziyân 

İz’an mı bu; sefil, divâne olsun bu sancak 

Nabzında vuruşurken cengâverler âheste 

Hem mestâne, he mi merdâne olsun bu sancak 

Kavgâdan dönen atlar Şehsuvar’dan haberdir 

Serden geçene can, rindâne olsun bu sancak 

III 

Toprak suya kavuşsun, feyezanlarla taşsın 

Her damlada zerefşan, turbân olsun bu sancak 

Umman suya sağır, damla huzurdan donarsa 

Zindanları yarıp buzkıran olsun bu sancak 

Ardından akarak deryâya, dünyaya bolluk 

Versin, geri dönüp buğleğen olsun bu sancak 

Aşk olsa da buhurdan gibi yıllarca tütse 

Cennet kokularından ceryân olsun bu sancak 

Meydanlara nîşan, yolda kalanlara fermân 

İlhanlara vezîr, tercüman olsun bu sancak 

Gâzî ruhuna sâbit kılınıp her savaşta 

Kuffâra inecek bozdoğan olsun bu sancak 

Söz servetini sunsun Şehsuvâr’ın dilinde 

Al sancağıma bir tamlayan olsun bu sancak 

IV 

İnsan bu, neme lâzım der, olur yerle yeksân 

Kalkıp düştüğü yerden toygar olsun bu sancak 

Hayfa ki ne zamandır bütün yollar kapanmış 

Bir yolcuya bugün mihmandar olsun bu sancak 

Bir kez de bana dön, bir göreyim pâk yüzünde 

Şahlar kıskandıran tâcidâr olsun bu sancak 

Deryâlar ötesinden nizamat verenden 

Pişman olup özünden buyruk alsın bu sancak 

Kalbinde acı, vicdânında bin bir muhasip 

Nefsiyle yağılıp tövbekâr olsun bu sancak 

Alnında Oğuz’un burcuyla yükselsin arşa 

Binsin Burak’a heyy Şehsuvâr olsun bu sancak 

V 

Çalsın mayayı çalsın hep kutalmış nesiller 

Sağlam ve ezelî teminât olsun bu sancak 

Hodgâmlığı fedâkârlıkla örmek saadet 

Dervişlere ebedî vasiyet olsun bu sancak 

Gâzî alperenlerden türbedârlar seçilsin 

Zîşân, ziyâfeşân, ziyâret olsun bu sancak 

Ehl olmayana vermezler emanet ki elHakk 

Bir tek ehliyetten tâlimat alsın bu sancak 

Beş noktasıdır aşkın, aşkın üç harfidir bu 

Yâ Râbb! Fakiri tutsun, tutsun a 

Tutsun da sarssın 

…aşka mûtemet kılsın bu sancak!