Prof. Dr. Ali Yardım, pek genç yaşta kaybettiğimiz büyük bir ilahiyatçıydı.
Hadis ilminin en parlak bilgini olarak öne çıkmıştı.
Sâmiha Ayverdi’ye yazılmış 1973 tarihli bir mektubunda şöyle bir cümle var:
“Sağcı ve İslâmcı geçinen daha doğrusu bu sloganları kendilerine paravan edinen kimselerin müsveddeleriyle dolu kitap vitrinlerine yüzüm kızarıp içim burkulmadan bakamıyorum.”
Bu cümle ve devamı beni çok etkiledi.
47 yıl sonra ne değiştiğini acı acı düşündüm.
Zihnimde yaşadıklarımın geçit resmini izledim.
Vardığım sonucu burada yazabilecek durumda değilim.
Çünkü birçok yönüyle açılacak konular var.
Yalnız…
Evet yalnız bir husus gayet açık:
O din kılıklı, din dışı uydurmalar hayatımıza tam hâkim oldu.
Olumlu yönde değişmeler de oldu ve maalesef cılız kaldı.
Buna rağmen iyi bir yerdeyiz.
Çünkü o sahteliğin pulları bir bir dökülüyor.
Akıllı olursak buradan gerçeğe uyanabilir ve geleceği eski haşmetli devirlerin anlayışında yeniden kurabiliriz.
Türk için, engizisyon tipi din yalanlarının dibi göründüyse bu ağır günlerin bir yeni oluşa hazırlığı getirmesi de mümkündür.
Çağın yeni bir Türk yükselişine şahid olması kaçınılmazdır.
Artık, buna inananların gayretini göreceğiz.
Tarihi misyonumuzu hatırlayacağız.
Çağın en ileri anlayışını temsil edecek hale gelmeden bu mümkün değildir.
Günün sahteliklerine takılıp kalmadan ilerleyeceğimiz yol budur.
Bu günler geçecek.
Çünkü sahteliğin pulları bir bir dökülüyor.
