Mississippi Nehri’nin kıyısında yer alan unutulmuş Cahokia şehri, bir zamanlar Mississippi yerli kültürüne ev sahipliği yapan, Meksika’nın kuzeyindeki en büyük ve en kozmopolit merkez olan hareketli bir metropoldü.
Bugün kimse ona ne olduğunu bilmiyor. Onbinlerce sakininin, 13 kilometrekarelik (5 mil kare) bir alana yayılan dev toprak yığınlarını geride bırakarak yalnızca ‘ortadan kaybolduğu’ söyleniyor .
1300’lerin ortalarında, yani beyaz yerleşimcilerin kıtaya gelmesinden çok önce, arkeologlar buranın neredeyse terk edilmiş olduğunu söylüyor .
Antik insan dışkısının yeni bir analizi artık tamamen farklı bir hikayeyi ortaya çıkardı.
Cahokia bölgesinin yalnızca kısa süreliğine terk edildiği ortaya çıkıyor. Columbus okyanus mavisine yelken açtığında, günümüz Illinois’inde, şu anda St. Louis olan yerin yakınında bulunan metropolde yeniden nüfus oluşmaya başlamıştı ve 1650’ye gelindiğinde sakinlerinin sayısı yepyeni bir yüksekliğe ulaşmıştı.
California Berkeley Üniversitesi’nden antropolog AJ White, “Cahokia’nın hikayesi, ‘Elveda Yerli Amerikalılar. Merhaba Avrupalılar’dan çok daha karmaşıktı ve çalışmamız bunu göstermek için yenilikçi ve sıra dışı kanıtlar kullanıyor” diyor .
Cahokia’nın MS 1450 ile 1550 yılları arasında yaygın biçimde terk edilmesi, ‘boş mahalle’ olarak bilinen bir zamandır. Yıllar geçtikçe, arkeolojik araştırmalar çatışma, nüfus hareketi, sel, kuraklık, iklim değişikliği ve kaynakların aşırı tüketimi de dahil olmak üzere bu çöküşe katkıda bulunan çeşitli faktörlere işaret etti .
2021’de yayınlanan bir çalışma en azından bunu göz ardı etmeyi başardıbelirli bir fikir- Cahokia çevresindeki arazinin ormansızlaştırılması ve kötüye kullanılması aşırı erozyona yol açıyor ve bölge sular altında kalıyor ve daha az yaşanabilir hale geliyor.
Ancak çoğu kişi Cahokia’nın çöküşüne odaklanmış olsa da, çok az kişi sonrasında ne olduğunu araştırdı.
Yazarlar, boş mahalle hipotezinin geniş çapta kabul görmesinin ” yok olan Kızılderili mitini ” sürdürdüğünü öne sürüyorlar; her ne kadar tarihsel kayıtlar Mississippi kültürünün hiçbir zaman tamamen çökmediğini öne sürseler de White, “Arkeolojik kayıtlara bakılırsa, Avrupa ile temas sırasında Cahokia bölgesinin hayalet bir kasaba olduğu düşünülebilir” diyor .
“Fakat bölgede yüzyıllarca süren Kızılderili varlığının parçalarını bir araya getirmeyi başardık.”
Ekip, tarihsel, iklimsel ve ekolojik verileri kullanmanın yanı sıra, çalışmalarını dışkı kanıtlarıyla da desteklemeye karar verdi.
İnsan dışkısındaki stanol adı verilen belirli moleküler imzalar, yağmurla göllere ve diğer havzalara sürüklenebilir; bu da, antik çökeltilerde ne kadar çok stanol bulursanız, yakınlarda muhtemelen o kadar çok insanın yaşadığı anlamına gelir.
Arkeologlar, Illinois eyaletindeki Cahokia’nın ünlü höyüklerinden çok da uzak olmayan bir yerde Horseshoe Gölü’nün karşı kıyılarından iki tortu çekirdeği çıkardılar.
Uzmanlar, Cahokia’daki toprak yığınlarından toplanan tortu çekirdeklerini analiz ettikten sonra, dünyanın, şehrin en parlak döneminden 19. yüzyılın ortalarına ve endüstriyel gelişmeye kadar istikrarını değiştirmediğini buldu.
Yani doğal afet nedeniyle insanlar burayı terk etmiyor.
Urbana-Champaign’deki Illinois Üniversitesi’nden jeoarkeolog Caitlin Rankin, “Belirli toprak işleme uygulamalarının erozyona ve çökelmeye yol açtığı ve tüm bu çevresel sonuçlara katkıda bulunduğu sıklıkla öne sürülüyor” diyor. “Ancak yeniden incelediğimizde su baskını olduğuna dair hiçbir kanıt bulamadık.”
Etrafında asıl kazıların yapıldığı höyükler alçak alanlarda ve bir derenin yakınında yer alıyor; potansiyel su baskını için ideal bir yer. Ancak araştırmacılar böyle bir doğal afetin dünya katmanlarında bıraktığı tortulara rastlamadılar.
Cahokia sakinlerinin büyük miktarda ağacı (muhtemelen savunma amaçlı tahkimatlar oluşturmak için) kestikleri açıktır. Ancak, yayınlanan çalışmaJeoarkeoloji2021’de ise bu durumun insanları evlerinden edecek herhangi bir erozyona ve su baskınına yol açmadığını gösteriyor.
Cahokia uzmanların merakını gıdıklamaya devam ediyor. Yayınlanan bir çalışma 2020, eski insan yüzlerini analiz etti ve büyük olasılıkla, 16. yüzyılda Avrupalı yerleşimcilerin gelişinden çok önce, önemli sayıda insanın şehre geri döndüğünü buldu. Yani Bu metropolün çok uzun süre terkedilmemiş olması oldukça muhtemel.
