Teslim olmuşuz.
Teslim etmişiz.
Bakıyor görmüyor, fark ediyor bir şey yapamıyoruz.
Sokakları teslim etmişiz.
Geceleri de.
Topraklarımızın bir bölümünü hava karardıktan sonra teslim ediyoruz.
Büyük şehirlerimizin caddelerini, belediye otobüslerini, meydanları eşkiyaya teslim etmişiz.
Ankara…
Başkent değil mi?
TBMM millet iradesinin tecelli ettiği yer sözde.
Kürsüdeki Başbakan demokratik yollarla iş başına gelmiş.
Meclis Başkanına dönmüş, cümleye bakın;
“Sen mi susturacaksın, ben mi?” diyor.
İşte demokratlık.
Polise taş atana, askere kurşun sıkana, dağdan inerken bağdakini kovmaya yönelik şovlar yapana demokrasi, hoşgörü.
Abdi İpekçi Park’ında ekmek peşinde olana tazyikli su ve biber gazı.
Bu Ankara’daki.
Ya İmralı?
Besbelli, teslim olmuşuz.
Teröre teslim olmuşuz.
Dayatmaya teslim olmuşuz.
Hükümlüye teslim olmuşuz.
Adam emir veriyor , “Bence henüz istifa edilecek aşamaya gelinmedi. Meclise dönüp demokratik siyaset geliştirilebilinir“
Sine-i millet düşünen vekiller istifadan vazgeçip, sine-i İmralı’ya ayak uyduruyor yeni parti tabelalarını asıyorlar.
Teslim olmuşuz.
Günlerdir seyrediyoruz teslimiyetimizi.
Ama ne çare?
İpin ucu kimin elinde?
“Hoca vaaz verecektir. Camiye gider ve vaaza başlar. Konuşmasının bir yerinde “gaile” (derler ki anlamında) diye bir kelime kullanır. Bu sırada cemaatten biri kalkıp yanlış olduğunu söyler. Bunun üzerine hoca ilk söylediğini değiştirir ve “gaele” der. Aynı adam tekrar yanlış olduğunu söyler. Hoca bu kez “gaeile” der. Aynı şahıs tekrar yanlış olduğunu söyler.
Bu bir kaç kez böyle sürüp gider. Sonunda: Hoca itiraz eden adamı çağırır ve adama:
“Bak kardeşim, tamam anladık yanlış. Ama cemaatin içinde ayıp oluyor.” diyerek cebinden bir makara ip çıkarıp, bir ucunu ayağına bağlar, öteki ucunu da adama vererek:
“Bir yanlış söylersem sen ipin ucunu çekersin, bende anlarım ve düzeltirim.”
Hocayla adam anlaşırlar. Adam yerine oturur. Hoca vaaza yeniden başlar, bir süre sonra adam ipi çeker. Öyleki her kelimede ip çekilir.
– Hoca yine dayanamayıp adamı çağırır ve makarasını alıp cebine koyarak dışarı çıkar. Bunun üzerine cemaat hocaya:
“Hocam nereye, daha vaaz bitmedi, hemi daha namaz da kılmadık.” derler.”
Hoca ise sitemkar bir şekilde:
“Cemaat kusura bakmayın ipin ucu …… elinde” der ve camiden ayrılır…
