Zevkler ve renkler tartışılmaz(mış)!
Bugün müzik zevki üzerine tartışmak istiyorum. Ben eğitimimi müzik üzerine yapmadım; ama bir dinleyici olarak ve medyanın bu konudaki olumsuzluklarına değinmeden geçemeyeceğim.
Bildiğiniz üzere geçtiğimiz haftalarda Acun Medyanın sunduğu “O Ses Türkiye” yarışması vardı. Yarışma haftalarca sürdü. Yarışmada Mustafa Bozkurt isimli bir yarışmacı vardı, bilirsiniz. Bu yarışmacı haftalarca:
“Benim hesabım Türk halkıyla…”( Almanya konseri)
“Arabamı şerefsizlerin memleketinde bıraktım…” (Almanya konseri)
“Kürdüz ölene kadar
Kürdüz sonuna kadar
Vallahi biz Apo’yu özledik…” (Almanya konseri)
bu sözleri Türk Milletine söyleyen birinin, Ahmet Kaya’nın, parçalarını söyledi. Ve bu düzmece üzerinden birinci oldu.
Benim takıldığım nokta birinci olması değil, Ahmet Kaya’nın bugün gerçek yüzünün hala görülmeyişidir. Benim milletime sövecek, çeşitli ahkâmları kesecek biz de onu baş tacı edeceğiz.
Oh, ne âlâ memleket!
Gerçi, şimdi bana gülenleriniz vardır: “Ahmet Kaya’sı mı kaldı kızım, Apo iti meclise geliyor!” diyenleriniz vardır. Haklısınız…
Neyse, başa dönelim. Zevkler meselesi.
Evet, zevkler tartışılmaz; ama milli bir mesele varsa içinde bal gibi de tartışılır. Vatan hainliğiyle suçluyorsak sonuna kadar bu mücadelemizi sürdürmeliyiz.
Ama müziği iyi, sesi iyi, şarkı sözleri iyi diye bir kaide olamaz!
Yok mu Türk sanatçılarımızda sesi, müziği, sözü iyi olan?
Var, hem de yüzlerce…
Hangi birinden başlayayım:
- Mustafa Yıldızdoğan,
- Ahmet Şafak,
- İbrahim Dülger
- Mahmut Tülek
- Grup Turkuvaz
- Ozan Arif,
- Esat Kabaklı,
- Âşık Sefâi,
- Zemahşer Osman Öztünç,
- Ali Kınık,
- Grup Gökçen,
- Atilla Yılmaz,
- Arif Nazım,
- Kaya Kuzucu,
- Grup Orhun,
- Ozan Erhan Çerkezoğlu,
- Ozan Manas,
- Grup Ötüken,
- Ozan Ünsal,
- Grup Gökçen,
- Ozan Yusuf Ardıçlar,
- Yıldırım Yıldızdoğan,
- Ozan Ünsal,
- Zafer İşleyen…
Ve daha niceleri. Gördüğünüz gibi size dakikada aklıma gelenleri yazdım.
Biz kendi sanatçılarımıza niye sahip çıkmıyoruz, işte buna anlam veremiyorum. Millet, elin vatan hainini göklere çıkartıyor. Biz kendi sanatçılarımıza, kendi sesimize kulak vermiyoruz. Böyle olmaz, biz bir olmalıyız, biz bizden yana olmalıyız. Biz kendi sesimizi dinlemeli, söylemeli ve söyletmeliyiz.
“…Birlikte mücadele etmek var…
Bu; ne benim sana ağlayarak
Ne de dizlerine kapanarak bir yalvarışımdır…
Bu; parmakları çelikten
Yürekleri Estergon demirinden
Yüz binlerce, milyonlarca MÜSLÜMAN TÜRK ÜLKÜCÜSÜ ‘NÜN
Sana durdurulmaz emridir…
Kendine dön, kendine dön Ayşem…”( Âşık Sefai, Ayşem)
NOT: Ha, aklıma gelmişken Ozanımız, Ozan Emin Demir’in dün itibariyle “Kurt Duruşu” adlı albümü çıktı. Sanatçımıza, ozanımıza gereken desteği vereceğinizden şüphem yok.
Saygılar….
