Adına ister ayaklanma ve kalkışma isterse devrim ya da ihtilal deyin kuralsız şiddet içeren her kargaşadan Türk halkı zarar görmüştür. Bu ülkede demokratik süreç kesintiye uğradığında buna sebep olanlar dahil herkes kaybetmektedir. Tecrübeyle sabittir ki yurttaşların anayasal düzende elde ettiği bütün demokratik hak ve özgürlükleri darbeler ortadan kaldırmaktadır. Kısacası darbeler silahlı bir cuntanın halka yaptırdığı kanlı banyodur.
Devlete saldırmak!
15 Temmuz adlı hain darbe girişiminin hedef aldığı unsurlar dikkatle incelenirse bunun “darbe” ötesi bir değil devlet yıkıcılığı olduğu görülür. Cuntacılar doğrudan devlete, kurumlarına ve simgelerine saldırmışlardır. Gözü dönmüş hırs erbapları, vatanı dış düşmana karşı korumak amacıyla ellerine verilen emanet silahları bu toprakları vatan yapan hangi değer varsa ona karşı kullanmışlardır.
Onlar Türkiye Cumhuriyeti’ni ilan eden TBMM’yi ve Cumhurbaşkanlığı’nı bombalamışlardır. Terörle canları pahasına mücadele eden Polis Özel Harekâta saldırmışlardır. PKK gibi başta TRT, Emniyet Müdürlüğü ve Genel Kurmay olmak üzere kamu binalarını hedef almışlardır.
Halkı sindirmek için de savunmasız insanların üzerine alçakça ateş etmişlerdir.
Bu durum, cuntanın iktidar ve muhalefetin ötesinde doğrudan devleti ve milleti hedef aldığını gösterir.
Cuntanın devlete el koymak için uyguladığı stratejinin, askeri askerle ve polisle; halkı halkla karşı karşıya getirerek bir iç savaş çıkartmak olduğu anlaşılıyor.
Böylece cuntacılar, kıyafetlerinden başka Türk askeriyle bir ilgilerinin olmadıklarını göstermiş oldular. Rezil bir biçimde teslim olmaları da ibretlik bir durumdur. Yeri geldiğinde ölmesini bilemeyen kişiye asker denmez!
Asker düşmanlığı yapmak!
Askerde ve askerlikte demokrasi yoktur, emir vermek ve emre uymak vardır. “Tatbikat var”, “eğitim var”, “teröristlere karşı harekât var” denilerek, komutanları tarafından sokağa çıkarılan yirmi yaşındaki Mehmetçiklere saldırmak da hainliktir. “Dördünü öldürdük…sıra beşinci de…” diyen gözü dönmüş linç erbabının darbecilerden hiç bir farkı yoktur.
Televizyonlarda gösterildiği gibi Mehmetçiklerimizin yere yatırılışları, elleri yukarıda teslim alınışları, toplanan halk ve polisler tarafından yerlerde tekmelenişleri, çıplak halde polis otolarına kafalarına vurularak bindirilmeleri, Türk insanının sindirebileceği şeyler değildir.
Rahatsızlık veren bu görüntülere mahkeme kararı ile yayın yasağı getirilmemesi de tam anlamıyla skandaldır. Yargı canlı bomba eylemlerinde gösterdiği duyarlılığı askerlerin hırpalanması ve örselenmesi görüntülerinin yayınında göstermemiştir.
Anlaşılıyor ki darbe girişimi birilerinin içinde barındırdıkları asker düşmanlığını açığa çıkarmıştır.
Tehlikenin farkına varan Başbakan Binali Yıldırım, darbeci cuntacıları “Darbe kalkışmasını yapan paralel çetenin adamları ile şerefli Türk ordusunu karıştırmayın.” İkazını yapmak lüzumunu duymuştur.
Göz bebeği olan ordunun gözden düşürülmesi!
Hatırlanacağı gibi paralel yapı, ürettiği Ergenekon, Balyoz, Casusluk gibi davalarla TSK’yı kurum olarak linç etmişti. Kurulan kumpaslar, atılan iftiralarla Türk milletinin göz bebeği olan ordu gözden düşürülmeye çalışılmıştır.
Paralel yapının yargıdaki ve TSK’daki uzantıları bu davaları birlikte planlamışlardır. Böylece ‘uydurulmuş deliller ve ayarlanmış mahkemelerle’ TSK’nın seçkin subayları tutuklanmış boşalan kadrolara bugünkü darbeci unsurlar doldurulmuştur.
Devletin her birimine sızmış olan paralel yapının senelerdir yaptığı asker düşmanlığını bu kez ‘darbecilerle mücadele ediyoruz’ adı altında asker linç edenler yapıyor. Bunun süratle sonlandırılması ve kaostan yararlanarak askerleri linç etmeye kalkanların derhal yargının karşısına çıkarılması şarttır.
Dahası askerin büyük çoğunluğu darbecilere karşı koymuştur. Darbecileri onlar başarısızlığa uğratmıştır. Halk da buna destek vermiştir.
Askerleri birbirlerine karşıt hale getirenler, asker-polis ya da asker-halk karşıtlığı yapanlar Türkiye’nin düşmanlarıdır. Türk milleti, ne devlet yıkıcılığına soyunmuş darbecilerin ne de asker düşmanlarının oyununa gelmemelidir!
