Çocuklar gerçek bilgiden çok hoşlanırlar. Bu bilgiler onların kendilerini anlamalarını gerçekle hayali, uydurmacılığı, ayırt etmesini sağlar. Akılları Cindy bebeklerle, külkedisi, pamuk prenses gibi masallarla karmaşıklaştırılan ve dünyayı algılayışları saptırılan çocukların ahlak gelişimi, değer sisteminin yaratılmasında son derece hasara uğramaktadır. Kaldı ki başka toplumların kültürlerine ait bu masallar apık sapık halk masallarının senelerce değerlendirmelerden geçtikten sonra günümüze uyarlanmasıdır.
Çocukluk dönemi yetişkinliğe hazırlık dönemidir. Değerler 0-6 yaşta oluşturulur. Çocuk 4-5 yaşında ana-baba , öğretmen, abi, abla ne derse doğrudur diye algıladığı bir süreçtir. Bu çağın kritikliği çocukta iç denetimli bir güven yaratılmasında etkili oluşudur.. Günümüzdeki en çarpıcı görüntü ise; Oyuncak Cindy bebek gibi zayıf olmak isteyen genç kızlar ve hanımlar, Arnold Schwarzenegger gibi olmak isteyen delikanlılar ve beyler , geçmişin günümüze yansımalarıdır!
Her milletin kahramanları vardır. Kahramanları onların ortak değerleridir. Ortak değerler birliktelikleri artırırken çocuta o toplumsal kimliğe aidiyet duygusu yaratır. Çocuklar erkek sesli inek çizgi filmleri, garip canlıların hareket ettirildiği bir sürü sanal ortamın tehditi ve baskısı altında bırakılırken, ebeveynlere çocuklarına kendi toplumsal değerlerimizi aktarmayı, ve aile içi iletişimi adeta unutturmuştur.
Çocukların okula başlama çağı gittikçe düşürülürken, eğitimde sadece okulda yapılması gereken bir süreçmiş gibi algılanmaktadır. Oysa aile model oluşu, hayata bakışı, kullandığı ifade tarzı, nezaketi, saygısı, misafire hürmeti, yaşlılara tutumları ile çocuklarına kendiliğinden eğitim vermektedir. Çocuk ana babasına hayran olmaya hazırdır. Sadece yapılması gereken ihtiyaçlarına duyarlı olmaktır. Çocuklarımızın günümüzde en çok ihtiyaç duyduğu şey ise kaliteli bir iletişim ve ilişkidir. Uyku öncesi okunacak bir öykü, bibliyografyalar, anılar, velhasıl çocuklarımıza anlatılacak gerçek hikayeler bulmamız öylesine kolaydır ki! . Sadece olaylar üzerinden hikayeleri paylaşmak bile en değerli iletişim anlarıdır. Örneğin; Son günlerde kaybettiğimiz rahmetli Rauf Denktaş’ın vefatı ile gündemde kalan haberler ve olaylar, Denktaşın hayat hikayesini anlatmak için bir fırsat olabilir. Fırsat eğitimleri eğitim için en değerli anlardır. Ama bu ebeveyinin ya da eğitimcinin fırsatçılık yapması, pusuda durup olayların ve durumların sürekli olarak irdelenmesi anlamına da gelmemelidir.
Milli bir direncin oluşmasında bu anlatımlar son derece önemlidir.
Yılmaz Özdil’in 18 Ocak 2012 tarihli yazısını ailece okuyarak olaya başlayabilirsiniz. “Uzun boylu ,Kalıplı, Atletik yapılı, Üçgen vücutlu, sert mizaçlı,haşin bakışlı değildi! Çünk o gerçek bir kahramandı..Bu sahici kahraman; Göbekli, hatta obez,bodur ,üstüne üstlük kel ve kıkır kıkırda gülümsüyordu….Gerçek kahramandı o. ”
Bugün bir şey deneyin bu kahramanlık destanını ailenizle paylaşın. Eşinize, çocuklarınıza bir mücadelenin ilginç ve can alıcı yönlerini anlatın. Mümkünse kundaktaki bebeğinizi bile kucağınıza alıp bu kahramandan bahsedin..Onlar sizi dinlerken anlatın lütfen, haydi..şimdi , lütfen, şimdi. Eğer uyuyorsa yavaşta olsa mırıldanarak anlatın.
Televizyonlar, sanal alemler, değişen eğitim programları, öğretmenler, arkadaşlar, komşular onunla konuşmadan siz konuşun!..
