Hem malımızdan hem gönlümüzden verirken cömert olalım. Ne cimri ne de eli tümden açık olmayalım. Unutmayalım ki, veren el daima alan elden üstündür. Hele veren gönül, onun sınırı sonsuzdur.
Her iki sadaka da çok önemlidir.
Birincisi maldan diğeri ise gönüldendir.
Hem malımızdan hem gönlümüzden verirken cömert olalım.
Ne cimri ne de eli tümden açık olmayalım. Unutmayalım ki, veren el daima alan elden üstündür. Hele veren gönül, onun sınırı sonsuzdur.
Bir bayan anlatıyor:
“Biraz kuru fasulye, biraz pilav alarak bakır bir tepsiye koydum. Üzerine patlıcan, salatalık ve birkaç tane kayısı ekledim. Tam dışarı çıkacaktım ki babamla karşılaştım ve sordu:
-Nereye gidiyorsun kızım?
Durumu olduğu gibi anlattım.
-Ninem bunları yandaki kimsesiz yaşlı adama götürmemi söyledi” diye cevapladım.
Bunun üzerine babam: durdu ve düşündü.
Sonra dedi ki:
–Madem yaşlı kimsesiz amcaya gidecek, bunu şöyle yapalım. Mutfaktan birkaç tabak daha getir. Her bir şeyi ayrı tabağa koy ve tepsiyi güzelce düzenle. Yanlarına kaşık, bıçak ve bir bardak su da koy, öyle götür. Dedi.
Dediklerinin hepsini yaptım, tepsiyi bir güzel düzenledim ve elimdekileri dedeye götürdüm.
Ama babamın bunu neden böyle yaptırdığını da merak etmemiş değildim.
Dönünce babama neden böyle yapmamı istediğini sordum.
Babam gülümsedi ve:
–Bak güzel kızım, yemek ikram etmek “Malımızın” sadakasıdır. Bir şeyi düzgün vermek ise “Gönül’ sadakasıdır” dedi ve ekledi:
– Birincisi karnı doyurur; ikincisi ise kalbi-gönlü doldurur.
–Birincisi, kimsesiz dedeye, yardım isteyen dilenci hissini verir. İkincisi, yakın bir dost, iyi bir misafir olduğu hissini verir. Diye cevap verdi.
Babam devam etti konuşmasına:
–Maldan vermek ile gönülden vermek arasında büyük bir fark vardır. Gönülden olanın hem Tanrı katında hem de insanlar yanında değeri çok daha büyüktür.
Dedikten sonra biraz durdu.
Sonra gözlerimin içine bakarak sözlerini şöyle tamamladı:
– Bak yavrucuğum. Yapacağımız ikramlar, sevgi ve iyilikle birlikte olsun. Sakın aşağılayıcı ve küçük düşürücü olmasın.
Günümüz ikramlarına bakınca uzun uzun düşünüp neden böyle olduk diye sormadan edemiyorum.(Gönül dostlarını ve gönül ikramcılarını tenzih ederim)
Sağ elin verdiğini sol el bilmesin, görmesin diyen bir kültürümüze karşın!
Yardımlarımız bol ve gönülden olsun inşallah!..
Esen kalınız.
