Yıllar önce yapılan bir operasyonla organizasyon yapısı bir şekilde anlaşılmaya başlanan Adnan Oktar Suç Örgütü’nün son günlerde yeniden gündeme gelmesi ve mercek altına alınmasına 140Journos’un ‘Kedicikler’ belgeseli aracı oldu. Aslında yıllar önce de operasyon başlarken, Türkiye’de daha önce de olduğu gibi operasyonun sonunun suçla geleceği öngörülmemişti. Sonuçta Adnan Oktar, bazıları için şaşkınlık yaratan, bazıları için magazinel, bazıları için de dini bir karakterdi. Bu hayatın ya da değirmenin suyunun nereden geldiği ise daha ilginçti.
Adnan Oktar, çoğu insan için TV’de, ağır makyajlı, frapan ve dekolte kıyafetli kadınlarla “dini” mesajların yoğun olduğu sohbetler yaparken, birden çalan müzikle ortamın farklı bir ambiyansa büründüğü bir TV karakteriydi.
2018 yılında bir sabah Adnan Oktar’ın evlerine polisin baskınlar yaptığı haberi düştü. Sonrasında yargılamalardan sızan bilgiler ‘dini’ ya da ‘eğlenceli’ içerikler barındırmıyordu. Yüzlerce sanık, binlerce yıllık mahkumiyetler, mağduriyetler derken, gündemden düşmeye yüz tutmuştu.
Sosyal medyada aramalarda, trendlerde halen canlı olduğu anlaşılan Adnan Oktar örgütünün varlığı kabul edilirken, birden 140Journos “Kedicikler” belgeseli geldi. Herkesin dikkatini yeniden çekti.
Belgeselde de örgüte operasyon hazırlayan dönemin mali şube müdürü Furkan Sezer’in açıklamalarına başvurulurken, Sözcü TV’de İpek Özbey’le özel röportajında anlatımları detaylanmıştı.
Herkesin aklında örgüte dair çok soru vardı: Biri ise öne çıkıyordu. Son günlerin en önemli magazin gündemlerinden birinin de temeli olan; “Nereden geliyor bu değirmenin suyu?” ya da “Bu paranın kaynağı ne?”
Adnan Oktar’ın TV yayınlarında görün çok lüks bir hayat vardı. Lüks markalar ve bunların göze sokulması bir yana, kalabalık kadın grubunun estetikleri ya da makyajları bile başlı başına bir masraftı. TV yayıncılığı da bilenler için teknik altyapı açısından önemli yatırımlar isterken, konak bazında evler, lüks arabalar, büyük organizasyonlar, aslanlar yani kediciklerin erkek modelleri gibi birçok para isteyen detay vardı.
Furkan Sezer, Adnan Oktar örgütünün para kaynaklarını canlı yayında anlattı. İlk dikkat çeken madde yurt dışından gelen bir kaynak olduğuydu.
Kaynağın geldiği ülke belirtilmezken, kısaca gerçekten ‘dış mihraklar’ bu örgütün faaliyetlerini fonluyordu. Kısaca misyonerlik faaliyeti olarak destekleniyordu.
İkinci kaynak, iyi okullardan mezun, iyi ailelere mensup örgüt üyelerinin de kurmuş olabileceği bir finansal ağ ile şirket kurulumları, bu şirketlerin aldığı krediler üzerinden banka ve yurt dışı şirketleri dolandırdıkları operasyonda görüldü.
En ilginci de hatta birçok kişi için de son dönemde söylenen bir gelir kaynağı daha vardı: Hukuk grubu gelir kaynağı.
Kısaca kendilerine ağır söylemlerde bulunulabilecek sosyal medya paylaşımları yoluyla tazminat davaları açarak gelir sağlamak. Sıkı durun! Bu yolla ayda 15 milyonluk bir gelire ulaşabiliyorlarmış. Sezer, örgütün en güçlü ve halen aktif olan grubunun da hukuk grubu olduğunu vurguluyor.
Örgütün bir gelir kaynağı da Sezer’in bahsettiği şekilde örgüte girme şartlarında biri aslında. Örgüte girmek yani içeri çekilmek için özelliklerden biri “çok zengin olmak.”
Oktar Babuna’nın yeğeni olan Emre Yaşar Ertüzün’ün örgütten ayrılmış olmasına ve kardeşi, annesi ve teyzelerini örgütten kurtarma çabalarında dikkat çeken açıklamasında, babasının ölümü ardından kalan mirasın örgüte geçtiğini, ‘5 gayrimenkul, hisse senetleri ve nakit para örgütün kasasına girdi’ derken, ‘Yetim maaşlarımız yıllarca bu örgütün kasasına aktarıldı. Dedem Prof. Dr. Cevat Babuna’nın evlatlarına hediye ettiği 15 adet han dairesi yine bu örgütün kasasına devredildi. Oradaki müritler ailelerinden ‘iş kuracağız’ bahanesi ile evlerini ipotek ettirip, yine onların banka kredilerini bu örgüte aktardılar ve bir çok aile bu şekilde evinden de oldu’ sözleriyle anlattı.
Örgüte yönelik operasyonlarda günümüzde (2023 yılında) değeri 6 milyar olan taşınmaz, nakit para ve ziynete el konuldu. Yurt dışında ne kadar varlık olduğu ise bilinmiyor.
