Cumhuriyetin 100. Kuruluş Yıldönümünü görmezden gelen iktidara karşılık Kurtuluş Savaşında mühimmatın taşındığı, İnebolu’dan Ankara’ya uzanan İstiklal Yolu’nu Cumhuriyetin 100. Yılında yürüyerek gelen Genel Başkan Prof. Dr. Ümit Özdağ ve arkadaşları yürüyüşü 14. gününde (10 Eylül Pazar) Anıtkabir’de, Atamızın huzurunda sonlandırıyorlar.
Damarında zerre kadar Türk kanı taşıyorsan, Türklük gurur ve şuuruna sahipsen, hangi partili olursan ol, Bayrağını al gel, saat 15:00’de Ata’nın huzurunda ol.
Yapmak istedikleriniz olmuş, yapamamışsınızdır… Görmek istemiş, görememişsinizdir, bulutların, sislerin arasında kalmış, netleşmemiştir… Gelmek istediğiniz nokta, burnunuzun dibindedir ama bir türlü gelememişsinizdir… Sahip olmak için can atsanız bile olmamıştır… Gitmek, karşı konulamaz olsa da adım atamamışsınızdır… Duymak, görmek tahammül edilemez olmuştur ama nafile… Bambaşka bir rüzgâr esmiş sizi de önüne katarak götürmüştür… İşte bu ve bunun gibi her şey kalbinizde çatlaklar, kırıklar çizikler oluşturur. Zamanla üzerleri kapansa da en ufak bir üflemede ortaya çıkarlar ve o buruk sızılarını size ulaştırırlar… İşte Eylül, Ekim, Kasım bu acıların üç ayıdır…Kısaca, Sonbahar, iç dünyanızla hesaplaşma zamanıdır. Bu hesaplaşma da “Keşke“ler hiç bir anlam ifade etmezler ve de yok hükmündedirler… Hepinize merhabalar…
Ah bu felsefe, şahsi felsefe. Bir türlü yakamı bırakmıyor. Kalemimi istediği tarafa yöneltiyor. Ne yapalım, hep birlikte katlanacağız…
Daha önceleri damat için yazmıştım, şimdi sayıyı arttırıyorum. Milyarali‘yi de ilave ediyorum (Binali). Bu adamlara çok dikkat etmeliyiz. Rengi belli olmayan bir dönemin Kara kutusu durumundalar. Bildikleriyle birlikte yok olup gitmeleri, karanlıkları aydınlatmamıza manidir... Örnek arayanlara “Kuzu“yu gösterebilirim. Hoca, uyuşturucu baronu, yanılmıyorsam Zindaşti idi… Hâkimini arayarak serbest kalmasını sağlamıştı… İş ortaya çıkınca, birdenbire koronaya yakalanıp, boyut değiştirdi. Ne illete yakalandığını duyduk ne hastaneye kalktığını duyduk, birdenbire, ölüm haberi servis edildi… Milyarali için de aynı endişeleri düşünüyor ve de paylaşıyorum. Azerbaycan’daki trafik kazası bana pek normal gelmedi… Bu aralar ortalıkta çok da görünmüyor. Allah, ani gelişen, kalp krizi falan gibi hastalıklardan korusun… Damat’la ilgili habersizlik ürkütücü boyutlarda. Sadece babası, ufak bir açıklama yaptı. Onun dışında ne yer, ne yapar, nerelere gider, kimsenin bilgisi yok. Gene söylüyorum… Bu adamlar altın, mücevher kıymetinde. Bize yani Türk Halkına söyleyecekleri, mutlaka çok şeyler vardır... İnanın, sistem tökezlediğinde, ilk canlı yayınlara bağlanacaklar bunlar olur…
Biraz da memleketin esas başının belası, sistemin tapası, önümüzdeki bariyerine bakalım mı… CHP’den bahsettiğimi Banker Bilo bile anlamıştır. Yüzsüz ve arsız, neyin karşılığı bilmediğim görevini devam etmeye çalışacaktır. Recep’e belediyeleri de teslim etmeden kımıldamaz. Bu bir kenarda dursun… Görünürde umut olabilecek tek kişi var. Özgür… Evet, tutarlı ve değerli aynı zamanda , talip olduğu bölgeye göre de genç sayılabilecek bir arkadaş. Bu konumunu güçlendirmesinin yegâne anahtarı, ATATÜRK… Ben Mustafa Kemal’in askeriyim dediği zaman, bunu da hareketleriyle beslerse CHP için yeni bir Rönesans başlayabilir. Sağa sola savrulan ve de moralsiz, süklüm püklüm olmuş kitleler yeni bir heyecan dalgasıyla doğrulabilir… Bu olay ne kadar başarılı olursa, %25’lere gelmiş, Milliyetçi kitlenin desteği de o oranda güçlü olur. Ülkeyi selâmete götürecek yegâne yol budur… Ekrem İmamoğlu, tartışılabilir ama, Siyasal İslam’ın karşısına dikilebilecek tek insandır şu an… Sadece İstanbul’a odaklı olduğu, net bir lisanla bütün kitlelere empoze edilmelidir. Yoksa Özgür de emanetçi konumuna düşerek, güvenini yitirebilir.
İyi Parti de statükoyu devam ettirme çabasında… Eskiyi sürdürme, yeniliklere açık olmama, koltuk sevdası ve buna benzer bir sürü denge dışı davranışla ancak, başa gelenleri tekrar ettirirsiniz. Halk bu duruma iltifat etmedi. Üstelemeniz, bir daha ki seçimler de Zafer Partisinin gerisine düşmekten başka bir şey kazandırmaz… Edepsizlik ve şirretlikle, oluşturduğunuz şaşkınlık ortamından sıyrılıp koltuğa tutundunuz ama, bu ancak size, o da geçici, bir imkân tanır. Davanızın ve çabanızın, memleket hayrına olmadığı gayet net olarak anlaşılmıştır... Abla’nızdan edindiğiniz tecrübelerle, koltuğa daha ne kadar tutunacağınız belli değildir… Bence hemen, tekrar “Bizim evin kızı” olup, gözlerden uzaklaşmanız, menfaatleriniz için olmasa da Memleket için en hayırlı yoldur…
Milliyetçi kesimin maalesef ne gibi çapsızların eline kaldığını ibretle takip ediyoruz… Ca-Ce denilen zavallı, “Zihni Sinir” hesaplarından sonra bu sefer de ayağında çizme, elinde tespih, post-modern bir maganda havasıyla karşımıza dikildi… Gönülleri fethetti mi? Kaç kişi daha Ülkücü olmaya niyetlendi???
Gelelim Zafer‘e… Gevşeklerin veya türkücülerin değil, gerçek Ülkücülerin, sığınabileceği tek merkez konumunda…Buranın da, Memleketteki salgından nasiplenmediğini, koltuk kurtarma partisi olmadığını, görmek ve göstermek durumundayız… Ümit Hoca’nın, genç, dinamik bilgili Ülküdaşlarımızı sık sık kamuoyu önüne çıkararak, tek adam olmadığını, empozesi gerekmektedir... Çoğunluğu oluşturan “Alperen” zihniyetiyle yetişmiş Aksakalları da, işlevli ve de işleyen, istişare konumunda tutmasında büyük faydalar vardır... Daha fazla denilecekleri, bünye ve zihnimde saklı tutuyorum. Bakarsınız, ileride lazım olur…
Veda zamanı geldi de çattı… Allah’ a emanet olun. Hoşça kalınız…
NOT: Cumhuriyetin 100. Kuruluş Yıldönümünü görmezden gelen iktidara karşılık Kurtuluş Savaşında mühimmatın taşındığı, İnebolu’dan Ankara’ya uzanan İstiklal Yolu’nu Cumhuriyetin 100. Yılında yürüyerek gelen Genel Başkan Prof. Dr. Ümit Özdağ ve arkadaşları yürüyüşü 14. gününde (10 Eylül Pazar) Anıtkabir’de, Atamızın huzurunda sonlandırıyorlar.
Damarında zerre kadar Türk kanı taşıyorsan, Türklük gurur ve şuuruna sahipsen, hangi partili olursan ol, Bayrağını al gel, saat 15:00’de Ata’nın huzurunda ol.
