Mehmet Anıl Korkmaz yazdı:
Muhalefet partileri, farklı politika ve fikirleri temsil ederek iktidar partilerine meydan okur. Muhalefetin temel görevi, iktidar partisinin politikalarını eleştirmek, onları denetlemek ve alternatif politikalar sunmaktır. Muhalefet, kamusal politikada çeşitlilik ve çoğulculuk sağlar ve demokratik süreçte önemli bir rol oynar.
Muhalefetin rolü, iktidar partisinin eylemlerini sorgulamak, halkın çıkarlarını korumak ve demokratik dengeyi sağlamaktır. Muhalefet partileri, hükümetin politikalarını eleştirirken, halkın görüşlerini temsil etmeye çalışır ve alternatif çözümler önerir.
Muhalefetin yapısı ve rolü ülkeden ülkeye ve siyasi sistemlere göre değişebilir. Bazı ülkelerde muhalefet partileri, iktidarda olan partiye meydan okuyabilmek için güçlü bir şekilde örgütlenmiş ve geniş bir destek tabanına sahipken, diğer ülkelerde muhalefet zayıf olabilir ve etkili bir şekilde iktidara meydan okuyamayabilir. İşte, Türkiye’de muhalefet, imkânlarını kullanamayan basiretsiz parti yönetimlerinden dolayı zayıf kalmaktadır. Türkiye siyasetinde muhalefetin zayıf kalmasının ana sebeplerini şu başlıklar altında toplayabiliriz:
Bölünmüşlük: Türkiye’deki muhalefet partileri genellikle farklı ideoloji ve politikaları temsil etmektedir. Ancak, bu çeşitlilik bazen parti içinde bölünmelere veya farklı fraksiyonların oluşmasına yol açabilir. Bölünmüşlük, muhalefet partilerinin güçlerini bölmesine ve iktidara meydan okuma konusunda zayıflıklar yaşamasına neden olabilir.
İletişim ve Tanıtım Eksikliği: Türkiye’de başta Ana Muhalefet partisi olmak üzere mecliste temsilcisi bulunan muhalefet partileri, parti politikalarını, fikirlerini ve alternatif çözümlerini doğru bir şekilde vatandaşlara iletmekte başarılı olamamaktadır. İyi bir iletişim ve etkili tanıtım stratejilerinin eksikliği, muhalefet partilerinin mesajlarının kamuoyunda yeterince duyulmamasına veya yanlış algılanmasına neden olmaktadır.
Medya Erişimi: Türkiye’de medya kimi zaman iktidara yakın olabilir ya da bazı muhalefet partilerine adil bir şekilde erişim sağlamayabilir. Bu durum, muhalefet partilerinin politikalarını ve eleştirilerini kamuoyuna duyurmasını zorlaştırabilir. Belli başlı muhalif kanallarımız, belli partiler hariç partilere ekranlarını açmamakta; üst maddede yer alan sorunlara sahip muhalefet partilerinin dışındaki muhalefet partilerinin kendilerini kamuoyuna tanıtmalarına mani olmaktadır.
Seçim Rekabetindeki Adaletsizlik: Türkiye’de seçim yasaları bazen muhalefet partilerinin siyasi arena içinde rekabet etmesini zorlaştırabilir. Seçim yasalarındaki bazı sınırlamalar, muhalefet partilerinin adil ve eşit bir şekilde seçimlere katılmasını engelleyebilir. Bunun en somut örneği siyasi partilere verilen seçim yardımıdır. Seçim yardımı dediğimiz sistem baştan ayağa adaletsiz bir sistemdir. Yüzde üç oyu alman eşit şekilde dağıtılmayan seçim yardımından sadece barajı geçmiş partiye indirgenen bir orantıda yardım almanı sağlamaktadır; birinci çıkmış ve en yüksek yüzdeye sahip partinin aldığı yardım ile yüzde üçü geçmiş partinin alacağı yardım birbirleriyle orantılanmamaktadır.
Muhalefet Yapanların Tutuklanması: Türkiye’de siyasi atmosfer, muhalefet yapan kişilerin tutuklanabileceği veya hukuki sorunlarla karşılaşabileceği bir ortamı kapsayabilir. Bu ise muhalefet partilerinin ideallerini ve politikalarını özgürce ifade etme özgürlüğünü kısıtlayabilir. Türkiye’de terörle iltisaklı bir parti kurman çok kolaydır. İktidar partilerinin işine bile gelmektedir bu durum. Fakat Türk milliyetçisi bir partinin siyasi faaliyetlerini organize etmesi iktidar partisi hatta ana muhalefet paydaşlarını bile rahatsız etmektedir. Terör örgütü iltisaklı partinin faaliyetleri bazen demokratik ve hümanist olarak lanse edilebilmektedir lakin Türk milliyetçisi bir partinin mütemadiyen ırkçılık gibi adice suçlamalara maruz kalması kaçınılmazdır.
14 Mayıs ve 28 Mayıs seçim sonuçları, devletin her türlü imkânından faydalanarak seçime giren ve Türkiye Büyük Millet Meclisinde temsilci çıkarabilen fakat seçimin asıl amacı iktidarı değiştirmek ve Cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmak olan muhalefet partilerinin başarısızlığıyla sonuçlanmıştır. Seçime ilk kez bir siyasi parti ise her türlü olumsuzluğa rağmen kamuoyu nezdinde başarılı olmuştur.
Propaganda süreci kısa; imkânları kısıtlı olan Zafer Partisi, Türk siyaset tarihine yepyeni bir soluk kazandırmıştır. Ana muhalefet partisinin 1 Miyar Türk Lirasının üzerinde almış olduğu devasa yardımın yanı sıra seçime birlikte girmiş olduğu ittifak bileşenlerinin muhteşem imkânlarının binde birine tekabül eden 1 buçuk milyon Türk Liralık seçim bütçesiyle Zafer Partisi seçim sonuçlarına göre Baba Muhalefet partisi olmuştur.
Şu an Türkiye siyasetinin özellikle muhalefet kanadını Zafer Partisi yönlendirmektedir. Vatandaş teveccühü giderek artmakta; Ümit Özdağ, Türk milletinin yarınlarının tek umudu olarak algılanır hale gelmiştir. Ana muhalefet ve amiplerinin toplum tarafından kızgınlıkla karşılanması, Baba Muhalefet partisi olan Zafer Partisi’nin yerel seçimlerde alacağı il ve ilçelerle ispatlanacak olan toplum sempatisinin de en büyük göstergesi olacaktır.
