Makale, Arap olmayan Müslümanlara eskiden “Mevâlî” yani köle dendiğini belirterek, günümüzdeki Araplaşma eğilimlerini eleştirmektedir. Yazar, Arap adetlerinin din sanılması, ibadetlerin Arapça yapılma zorunluluğu ve kıyafetlerin sünnet addedilmesi gibi konuları sorgulamaktadır. Ayrıca, Atatürk’ün din alanındaki reformlarına değinilerek, Kur’an’ın anlaşılması yerine sadece okunmasının eleştirildiği ve bazı dini uygulamaların samimiyetsizliğinin dile getirildiği görülmektedir. Makale, Türk kimliğine vurgu yaparak, ırkçılık algısını ve geçmişteki kinleri de tartışma konusu yapmaktadır.
Arap olmayan Müslümanlara Mevâlî yani köle denirdi. Yanmaz kefen mucidi Cübbeli Ahmet Efendi’ye göre Arabı sevmek imandandır. Tamam sevelim de şu mevâlîlik, yani kölelik durumumuz ne olacak? Araplar da Yahudiler ve Hitler’in Almanları gibi üstün ırk mı? Türkiye’de herkes kökeni ve ırkıyla gurur duyarken sadece Türk’üm demek ırkçılık oluyor? Burada kafaları karıştıran bir durum Araplar bizlere köle gözüyle bakarken Araplaşmayı Müslümanlık sanan büyük bir kitle var. Öyle ki Arap adetleri din diye sunuluyor. O günün yaşam tarzı kılık kıyafeti sünnet diyerek bu asırda sürdürülmeye çalışılıyor. Örnek olarak sakal bırakmak…O devirde sakalsız olanlar çocuklar, köseler ve kadınlardı. İslam’ın en büyük düşmanları hep sakallıydı. Sarık, cübbe, şalvarla dolaşanlar son model lüks arabaları neden develere tercih ederler? İslam’da kadınlara mücevher yerleriniz kapatın denirken saçlar ne zaman mücevher sayıldı? Bugün adı bile Fransızcadan ithal türban dinden öte bir simge haline getirildi. Saçının tek kılı gözükmeyen kadın ve kızlarımızdan malî durumları iyi olanlar, botokslu yüzlerine takma kirpik, lens ve Kütahya seramiği gibi parıldayan makyajlarıyla hatta içine zor sığdıkları streç pantolonlarla bu ne perhiz bu ne lahana turşusu dedirtmiyorlar mı? Kimsenin dinine giyimine karışacak bir hadsizliğimiz olamaz. Bütün sorun samimi olup olmamakla yoksa, dışından değil içinden inanan varsa her dinden olana saygımız sonsuz.
Araplık sevdası o kadar ilerledi ki her ulus kendi dilinden ibadet yaparken çoğunluğumuzun tek kelimesini anlamadığı dilden ibadet yapması hele bunu Peygamberimizin vefatında 250-300 sonra çeşitli makamlarda okunması ne kadar doğru? Doğru olsaydı Peygamberimiz zamanında Kur’an değişik makamlarda okunmaz mıydı? Bugün halâ Kur’an’ı güzel okuma yarışmaları düzenleniyor ama hiç anlama yarışması düzenlenmiyor. Kur’an güzel okunsun diye değil okuyup anlaşılsın diye gönderildi. Bir Arap Kur’an okunurken bir kişinin neden ağladığını öğrenince çok şaşırır .Çünkü o Arapça metinde ticaretle ilgili bazı yazılar vardır. Bugün cuma hutbelerinin Türkçe okunmasını Atatürk’e borçluyuz, fena mı oldu cemaat bir şeyler öğrendi.
Bu konuda halâ canımı sıkan bir olayı anlatmak isterim. Annemin vefatı nedeniyle hatim indirmek için eve 8-10 Kur’an kursu öğrencisi getirdik. Her biri ellerine birer cüz alıp okumaya başladılar sessizce, ama ne okuma(!) Kimi burnunu karıştırır, kimi ardını kaşır, kimi kikirdeyip yanındakine dirsek atar, kimi poposunu havaya dikmiş ne okuduğunun farkında değil. Paralarını yemekleri verdik gittiler. Aradan yıllar geçti halâ neden evden kovmadığıma pişmanım.
Atatürk tekke ve zaviyeleri kapatıp tarikatlara son verirken Elmalı Hamdi hocaya ilk kez Kur’an’ın tefsir ve tercümesini yazdırmıştı. Bugün Diyanetin Başı Ali Efendi bu çalışmaları yasaklayıp kendi yazdırdıklarının okunmasını istemiş. Ali Efendi bugün adaletle birlikte diyanetinde güvenirliğinin yüzde yirmi, otuzlara kadar düştüğünün farkında değil galiba. İngiliz vatandaşı da olan Mehmet Şimşek Arap aslımıza dönmeliyiz demişti. Kimseyi zorla Türk yapacak değiliz. Türk ismini duyunca tüyleri diken diken olan kimliklerinde Türk yazan nice Ermeni, Rum, Gürcü, Yahudi soyluları bugünlerde saklandıkları deliklerden başlarını çıkartmaya başladılar. Bin yıllık kinlerini sözde özgürlük demokrasi diye kusarlarken.
