İlk İşimiz

Av. Alptürk Kaya yazdı:

Düşünceler

Kamuoyunda yükselen seslere kulak verilince, Türkiye’nin tarihsel dönüşümlerin kıyısında yol aldığı, uzun süredir dile getirilen değişimin kaçınılmaz ve kırılmanın yakın olduğu artık açıkça duyuluyor.

Böyle bir ortamda, birtakım duygu ve düşüncelerin, kısa da olsa, güven duyulabilecek bir içtenlikle paylaşılması kaçınılmaz olmuştur.

Bir süre öncesine değin, uluslararası topluluğun değer yargıları ulusçuluğun geçmişte kaldığı varsayımına dayanıyordu. Şimdiyse, yeryüzünün pek çok bölgesinde ulusal bilinç yükseliyor, ulusçuluğun geri döndüğü konuşuluyor.

Her dönem insanlığı etkisi altına alan çağın ruhu, bu kez ulusların yazgısına ulusçuların yön vereceği koşulları olgunlaştırıyor.

Saygın uluslar bu yeni koşulları çoktan çıkarları doğrultusunda yönetmeye başlamışken, Türkiye’de ulus bilincini ve sosyolojisini kavrayamayan kişi ve topluluklar, şu an yalnızca karanlığın içindeki sızıntılardan ibaret olan umutları bile daha bebekken boğmaya kararlı görünüyorlar.

Türklüğün geleceğin ufkunda yeniden parlaması düşüncesi, bu kişi ve toplulukların ulusu çıkarlarına ulaştırmaktan başka her yöne çekmeyi amaçlayan oldubittileri arasında bulanıklaşıyor.

Genç Türkiye Cumhuriyeti’ni ve onunla birlikte bütün Türk ulusunu tarih ve insanlık önünde küçük düşürerek yok etme çabasında olanların, bu amaçlarını gerçekleştirmesinin eşiğine gelindiğini görmek üzücü olmanın ötesinde, saklanması güç bir utanca kaynaklık ediyor.

Büyük ulusların yükselişleri gibi düşüşleri de görkemli olur. Ne acı ki, Türk ulusunun bugünkü üyeleri, saygınlık ve büyüklüklerini kanıtlamalarını özendirecek utanç duygularından çok uzakta bulundukları gibi, böylesi bir görkemden bile pay alamıyorlar.

Türk ulusu ağır koşullar altında neredeyse çırpınmasız can verirken, ikilemli tutumlar ve kararsızlıklar içinde eylemsiz kalmaya yeterli sürelerden açıkça yoksunuz.

Türk Devleti’nin “öz Türklerin elinde kalması için”, önceki kuşakların ulusal konularda bugünkü utançlarımızın kaynağı olan eylem ve seçimlerinin olumsuz sonuçlarını sarsılmaz Türk erdemiyle çelikleşmiş gençliğe dayanarak aşacağız.

Bunun için dün, bugün ve yarın ulusun tek güvencesi olan gençliğe Türk Devrimi’nin unutulmuş ilke ve amaçlarını anlatmak ve gençliği bu duruşla dikleştirmek ulus ve tarih önünde kaçınılmaz sorumluluğumuzdur. İlk işimiz bu olacaktır.

Kuşku duymadan inanırız ki, “İnkılâbın hedefini kavramış olanlar, daima onu muhafazaya muktedir olacaklardır”.